Diamentowe Skałki na Lirniku (gm. Nowa Ruda).

Położony w granicach Parku Krajobrazowego Gór Sowich Lirnik (635 m) charakteryzuje się złożoną budową geologiczną. Południowo – zachodnie zbocze tworzą warstwy złożone z łupków, piaskowców i zlepieńców z wkładkami węgla kamiennego, północno – wschodnie stoki to z kolei gnejsy. W partii szczytowej znajduje się soczewa dolomitów, której wychodnie nazwano Diamentowymi Skałkami. Choć w pobliżu przechodzi żółty szlak turystyczny z Nowej Rudy do Bielawy, skałki są rzadko odwiedzane przez turystów. A szkoda, bo stanowisko należy do jednych z najciekawszych pod względem geologicznym w całych Górach Sowich, nieprzypadkowo objęte ochroną jako pomnik przyrody nieożywionej.

GPS  N 50°37′03.93″ , E 16°32′50.65″

Diamentowe Skałki budują dolomity (węglan wapnia i magnezu) oraz ankeryty (węglan wapnia i żelaza), które nadają im czerwono – brunatny kolor.

Nazwa Diamentowych Skałek pochodzi od drobnych kryształków minerałów mieniących się w słońcu.

Na stanowisku tym opisywano występowanie licznych minerałów, oprócz dolomitu i ankerytu odnaleźć można m.in. chalkopiryt, galenę, kalcytopiryt, baryt, kwarc, jaspis i malachit. Oczywiście pozyskiwanie tych minerałów ze względu na ochronę pomnikową tego miejsca jest zabronione.

Diamentowe Skałki są nie należą do wysokich. Wychodnia przy której fotografowałem skupienia kryształków nie przekraczała 1.5 m, wyższa znajduje się po drugiej stronie leśnego duktu (ok. 3 m wysokości).

O intensywnych procesach erozyjnych którym podlegały i podlegają dalej Diamentowe Skałki, świadczy obecność głazowiska poniżej opisywanych wychodni.