Archiwum miesiąca: czerwiec 2016

Pomniki przyrody w gminie Kotla (pow. głogowski, dolnośląskie).

Opublikowany przez
Odpowiedz

Obszar gminy Kotla to najbardziej wysunięty na północ obszar powiatu głogowskiego i województwa dolnośląskiego. Południowo – zachodnią granicę gminy stanowi rzeka Odra, a od północy graniczy z województwem lubuskim. Kotla to typowo rolnicza gmina, ale z dużym udziałem użytków leśnych (37%). Nie przekłada się to jednak znacząco na ilość pomników przyrody – ochroną pomnikową objęto tylko 3 obiekty: okaz dębu szypułkowego, buka pospolitego oraz grupę 8 pomnikowych dębów

Wspomniany wyżej pojedynczy egzemplarz dębu szypułkowego rośnie przy remizie strażackiej we wsi Grochowice.

GPS N 51°46’58” , E 16°01’03”

Pomnikowy dąb mierzy w obwodzie 450 cm, wysokość drzewa 22 metry.

Pozostałe pomnikowe drzewa w gminie Kotla zlokalizowane są w bezpośrednim sąsiedztwie Oberży Leśna Dolina. Restauracja znajduje się w centrum rozległego kompleksu leśnego, oznakowany dojazd możliwy jest z drogi Serby – Gola.

GPS N 51°44’14” , E 16°08’38” (parking)

Przy Oberży znajduje się przystanek ścieżki dydaktycznej, ustawiono tu kilka tablic oraz obiektów pomocnych w edukacji leśnej.

Dawną leśniczówkę a obecnie restaurację otacza wspaniały starodrzew. Wyróżniają się tu sędziwe dęby szypułkowe, 8 najokazalszych egzemplarzy uznano za grupowy pomnik przyrody. Obwody pomnikowych dębów 378, 415 418, 466, 409, 343, 312, 330 cm, wysokość drzew 34, 36, 32, 32, 45, 39, 40, 39 m. Jeden z pomnikowych dębów rośnie tuż przy parkingu.

Znakomicie prezentuje się okaz rosnący tuż przy restauracji.

Tuż za nim rosną pozostałe dęby pomnikowej grupy.

Szczególny urok posiada pomnikowy buk pospolity w odmianie czerwonolistnej. Okaz mierzy w obwodzie 360 cm, wysokość drzewa 37 metrów.

GPS N 51°44’13” , E 16°08’43”

Wiele innych drzew wartych jest uwagi, choć nie posiadają statusu pomników przyrody. Należą do nich sędziwe sosny w bezpośrednim otoczeniu lokalu, potężna lipa na tyłach restauracji.

Na tle tablic ścieżki dydaktycznej wyróżniają się wspaniałe daglezje zielone (jedlice).

Niedaleko Oberży, przy skrzyżowaniu leśnych dróg, leży ciekawy głaz narzutowy z wykutym napisem.

Pomniki przyrody we wsi Węgliny (gm. Gubin, lubuskie).

Opublikowany przez
Odpowiedz

Węgliny to niewielka wieś położona w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Gubin (15 km na południe od Gubina). Otoczona mozaiką pół uprawnych oraz lasów nie posiada znaczniejszych zabytków. Co zatem może przyciągnąć turystę zwiedzającego te okolice? Bogactwo przyrody, a ściślej duża ilość nieprzeciętnych pomników przyrody. Do tych najciekawszych należy ogromny dąb szypułkowy – najstarszy w gminie, rosnący w zagajniku porastającym wzgórze na północ od wsi (na prawo od drogi do Luboszyc, Wielotowa).

GPS N 51°49’34” , E 14°43’21”

Drzewo mierzy w obwodzie aż 764 cm, szacunkowy wiek ok. 400 lat.

W centrum wsi, naprzeciw budynku nr 30, rośnie olbrzymi okaz wiązu szypułkowego o wysokości 16,5 m. Jego obwód wynosi aż 850 cm, więc niewiele ustępuje najstarszemu „Wiedźminowi” (940 cm, 400 lat, Komorów, gm. Gubin). Na mocy Uchwały nr XXII/142/2020 Rady Gminy Gubin z dnia 27 listopada 2020 r. drzewo uzyskało status pomnika przyrody, równocześnie nadano mu nazwę „MISTRZ KRABAT”.

GPS N 51°49’27” , E 14°43’19”

Szacunkowy wiek tego okazu to ok. 350 lat. Mimo sędziwego jak na wiąz wieku, drzewo odznacza się dobrym stanem zdrowotnym.

W lesie (oddz. 219a), na prawo od drogi do Kumiałtowic, rośnie pomnikowy dąb szypułkowy o obwodzie 470 cm.

GPS N 51°49’15” , E 14°43’30”

Ciekawe jest otoczenie tego dębu – to zabagniony teren z wieloma sędziwymi dębami i roślinnością typową dla terenów podmokłych. O wyjątkowości tego miejsca świadczy tablica opisująca ten teren jako powierzchniowy pomnik przyrody (choć nie znalazłem nigdzie podstawy prawnej).

Fragment drogi do rezerwatu „Uroczysko Węglińskie” i dalej do Mielna obsadzony jest dębami w wieku 200 – 300 lat. 400 – metrowa aleja 53 dębów szypułkowych chroniona jest jako pomnik przyrody.

GPS N 51°48’54” , E 14°42’49” (początek)

Obwód dębów w alei 80 – 300 cm, wysokość 20 – 28 m. Część drzew jest uschnięta, na kilku widać ślady żerowania kozioroga dębosza.

Szkoda, że tak cenne okazy nie zostały w żaden sposób oznakowane. Oprócz typowych tabliczek na pniu, warto by na miejscu ustawić tablicę z mapą i opisem pomnikowych obiektów. Takie rozwiązania są już powszechne z wielu miejscowościach woj. lubuskiego.