Pomniki przyrody w Postolinie (gm. Milicz).

W odróżnieniu od nizinnych krajobrazów doliny Baryczy, południowa część gminy Milicz przypomina rejony podgórskie. Porośnięte lasem polodowcowe Wzgórza Krośnickie wznoszą się ponad 100 m nad poziom Kotliny Milickiej. Najbardziej znanym, choć nie najwyższym wzniesieniem tego pasma jest Wzgórze Joanny – rezerwat przyrody chroniący jeden z nielicznych w Dolinie Baryczy fragmentów lasu bukowego. Szczyt wieńczy „Wieża Odyniec” – zameczek myśliwski z 1850 r.

Podstawę wieży wymurowano obrobionymi głazami narzutowymi, tworząc kolorową mozaikę z różnobarwnych granitów i innych skał.

Na Wzgórze Joanny można dotrzeć kierując się czerwonym szlakiem biegnącym z Sułowa do Krośnic, zielonym z Milicza lub ścieżką dydaktyczną wokół Postolina.

Wspomniana ścieżka oprowadza po wszystkich ciekawostkach przyrodniczych okolic Postolina. Zaczyna się w centrum wsi, przy wejściu do parku przylegającego do zrujnowanego dworu. Założenie parkowe o powierzchni ponad 5 ha, jest niezwykle cenne ze względu na występowanie ponad 100 gatunków i odmian drzew oraz krzewów. Park doprowadzany jest do dawnej świetności przez Nadleśnictwo Milicz, jednak w sezonie wegetacyjnym trudno o dobre zdjęcie. Dalej ścieżka dydaktyczna doprowadza nas w okolice pomnikowego dębu, niestety zamierającego.

Drzewo w lecie dość trudno odnaleźć, pień okazu mierzy w pierśnicy 562 cm, wysokość dębu 25 metrów.

GPS N 51°28′11.71″ , E 17°13′59.37″

Idąc dalej trafimy do pomnikowego głazu narzutowego, schowanego w zaroślach za tablicą ścieżki dydaktycznej.

GPS N 51°28′07.53″ , E 17°14′00.22″

Na głazie – pomniku przyrody – wyryta jest inskrypcja w języku niemieckim, sam eratyk postawiono do pionu stabilizując go niewielkim murkiem. Obwód narzutniaka 640 cm, wysokość 160 cm.

Dalsza część ścieżki prowadzi przez przysiółek Kozuby, przecina drogę wiodącą z powrotem do parku i mijając staw prowadzi skrajem skarpy nad potokiem Tymieniec. Tam w towarzystwie okazałych grabów rosną dwa pomnikowe dęby szypułkowe (po ok. 150 m od drogi Kozuby – Postolin). Pierwszy jest w lepszej kondycji, o pniu mierzącym 537 cm w pierśnicy.

GPS N 51°28′06.09″ , E 17°14′19.76″

Drugi pomnikowy dąb ma pień pozbawiony kory, obwód w pierśnicy 473 cm.

Dalsza część ścieżki prowadzi do opisanego wyżej Wzgórza Joanny, schodzi do niewielkiego leśnego parkingu i zawraca do Postolina. I choć pomnikowych drzew i głazów już nie mija na swej drodze, to atrakcji przyrodniczych na pewno nie zabraknie.

Dąb zrośnięty z sosną – wieś Olsza w gminie Milicz.

Nawet najbardziej zapaleni grzybiarze czy też leśnicy przemierzający kilometry lasu, bardzo rzadko mogą napotkać dwa zrośnięte ze sobą drzewa, które dodatkowo należą do różnych gatunków. Takie kuriozum powstaje wtedy, gdy rosnące zbyt blisko jedno drzewo, wrasta gałęziami w pień drugiego. Wiekowy zrosłodrzew jako rzadka ciekawostka bez wątpienia powinien być objęty ochroną pomnikową. Na Dolnym Śląsku  takie pomnikowe okazy są tylko dwa – jeden w Świeradowie Zdroju, drugi w lasach k. wsi Olsza w gminie Milicz (trzeci zrost opisywany w parku w Zebrzydowej prawdopodobnie już nie istnieje). Do pomnikowego dębu zrośniętego z sosną najłatwiej trafić z miejscowości Grabówka, kierując się niebieskim szlakiem.Punktem orientacyjnym we wsi jest okazały dąb rosnący w pobliżu bocianiego gniazda.

Zmotoryzowani turyści mogą podjechać kilkaset metrów dalej, do przygotowanego miejsca parkingowego na skraju lasu, za ostatnim budynkiem. W pobliżu rośnie drugi okazały dąb.

Szlak początkowo prowadzi po granicy Rezerwatu Stawy Milickie, potem skręca w prawo biegnąc wzdłuż  głębokiego rowu. Dochodzimy do stawu Mała Mewa, skręcamy w lewo na mostek i ponownie wchodzimy do lasu.

Po ok. 100 metrach, gdy szlak ponownie skręca, wypatrujemy na drzewach znaków, które doprowadzą nas do osobliwego pomnika przyrody.

GPS N 51°31′59.21″ , E 17°05′47.44″

Dąb i sosna zrośnięte są w trzech miejscach, na wysokości 0.6, 2.5 i 10 metrów. Obwód drzew wynosi 198 i 221 cm, wysokość 29 i 24 metry. Nietypową parę objęto ochroną pomnikową już w połowie lat 60 – tych XX w.

Podobny pomnikowy okaz, jedyny w województwie lubuskim, rośnie na leśnym parkingu w pobliżu wsi Chełm Żarski.