Park w Górczynie (gm. Szlichtyngowa, pow. wschowski).

Barokowy pałac w Górczynie (gmina Szlichtyngowa, pow. wschowski, lubuskie) z XVIII w. został opuszczony po 1945 r. i po latach popadania w ruinę, został rozebrany w latach 70 – tych XX w. Po pałacu pozostały zabudowania folwarczne, brama wjazdowa oraz częściowo zarośnięty park krajobrazowy. Obecnie to założenie parkowe posiada kształt wydłużonego prostokąta, o powierzchni prawie 6.5 ha. Południowy kraniec parku oddalony jest tylko 100 m od rynku w Szlichtyngowej, wzdłuż dłuższego boku (ok. 500 m) przebiega droga nr 12 Głogów – Wschowa. Ochroną pomnikową w parku objęto 13 egzemplarzy drzew, te najciekawsze rosną w jego północnej części. Tutaj znajdziemy ogromny okaz platana klonolistnego, o szeroko rozłożonej koronie.

Drzewo mierzy w obwodzie 480 cm, wysokość platana ok. 20 m.

Obok platan rośnie pomnikowy okaz wiązu szypułkowego o obwodzie 365 cm i wysokości 20 m.

Obok, przy alejce parkowej, rośnie potężny dąb szypułkowy, o pniu porośniętym bluszczem. Prawdopodobnie drzewo to zostało posadzone króla Jana III Sobieskiego, jesienią w 1683 r.

Spacerując alejką parkową, prowadzącą na południe równolegle do szosy, mijamy wiele drzew porośniętych gęsto bluszczem.

Po chwili odnajdziemy kolejny pomnik przyrody – wielopniowy okaz lipy drobnolistnej. Drzewo posiada pięć pni o obwodzie od 110 cm do 204 cm.

 Nieco dalej rośnie druga pomnikowa lipa o obwodzie 320 cm.

Przy skrzyżowaniu alejek, obok boiska, rośnie kilka okazałych grabów pospolitych.

Przy alejce prowadzącej od sceny, w sąsiedztwie dwóch okazałych dębów, rośnie pomnikowy klon pospolity. Jego obwód wynosi 320 cm, wysokość ok. 20 m.

Choć rejestr pomnikowych drzew w Górczynie zawiera tylko 4 dęby szypułkowe, to wokół sceny w parku odnajdziemy kilkanaście okazów tego gatunku opatrzonych tabliczkami. Pomnikowe dęby mają mieć w obwodzie 495, 350, 520, 490 cm.

Pomiędzy sceną a polaną parkową rośnie pomnikowy grab o obwodzie 255 cm i wysokości ok. 17 m.

Obok mocno uszkodzony klon pospolity – pomnik przyrody o obwodzie 270 cm.

Idąc w kierunku bloków mieszkaniowych, mijamy rosnący obok boiska drugi pomnikowy okaz platana klonolistnego.

Obwód platana wynosi 330 cm, wysokość drzewa ok. 20 metrów.

Wracamy do północnej części parku, tam pośród samosiejek rośnie jeszcze kilka okazałych drzew gęsto oplecionych bluszczem.

Pomnikowe drzewa rosnące w parku w Górczynie oraz okazy rosnące w Wyszanowie, stanowią komplet pomników przyrody gminy Szlichtyngowa.

Wyszanów – pomnikowe drzewa u ujścia Baryczy.

Barycz – największy prawobrzeżny dopływ Odry – to rzeka o długości 133 km, płynąca przez fragment Wielkopolski i północną część Dolnego Śląska. Obszar źródliskowy rzeki znajduje się w okolicach Ostrowa Wielkopolskiego, później płynie leniwie w kierunku zachodnim przez zabagnione tereny, mijając kolejno miejscowości: Przygodzice, Odolanów, Milicz, Sułów, Żmigród i Wąsosz. Nad Baryczą znajdują się ogromne kompleksy stawów hodowlanych (Stawy Przygodzickie, Możdżanowskie, Milickie), raj dla ptactwa wodno – błotnego. W celu ochrony unikalnego bogactwa przyrodniczego powołano największy w Polsce Park Krajobrazowy Doliny Baryczy, o powierzchni aż 870, 4 km².

Barycz uchodzi do Odry w pobliżu Wyszanowa – niewielkiej wsi w gminie Szlichtyngowa (pow. wschowski, lubuskie) – zlokalizowanej niedaleko granicy z woj. dolnośląskim. We wsi można odnaleźć ciekawe ruiny kościoła z XVI w.

Po dawnym pałacu pozostał tylko budynek bramny na terenie folwarku.

W pobliżu znajduje się zarastający park podworski, z drzewostanem złożonym głównie z rodzimych gatunków liściastych. W środkowej części parku, przy drodze biegnącej wzdłuż założenia, rośnie pomnikowa lipa szerokolistna o obwodzie 350 cm.

Lipa o podobnych rozmiarach rośnie bliżej południowej krawędzi parku.

Idąc dalej drogą za pomnikową lipą, dojdziemy do zrujnowanego mauzoleum rodziny Gilka – Bötzow.

Ze skarpy w okolicach mauzoleum można popatrzeć na rozlewiska  Baryczy.

Dwa pomnikowe dęby rosną w zabagnionym terenie leśnym (oddz. 323a), po drugiej (południowej) stronie Baryczy. Do drzew najłatwiej trafić z wału przeciwpowodziowego przeciętego drogą do Świerczowa. Idziemy wałem wzdłuż szpaleru obsadzonego sędziwymi dębami aż do krańca lasu. Następnie schodzimy w dół w kierunku Baryczy i w lesie między starorzeczami szukamy 2 rosnących obok siebie dębów.

GPS N 51°41′14″ , E 16°16′29″

Pomnikowe okazy mierzą w obwodzie 417 i 376 cm. Pień jednego z dębów jest mocno uszkodzony.

Dwa pomnikowe dęby rosną na niewielkich terenach leśnych porastających prawy brzeg Odry. Pierwszy z nich rośnie na skraju zagajnika, tuż obok drogi gruntowej.

GPS N 51°40′34.5″ , E 16°15′48.7″

Obwód pomnikowego debu wynosi 364 cm, wysokość 26 m.

Drugi, znacznie okazalszy dąb, rośnie ok. 100 m na południowy – zachód od pierwszego. Jego obwód wynosi 534 cm, wysokość drzewa 29 m.

GPS N 51°40′33.2″ , E 16°15′53.5″

W pobliżu nie brakuje innych sędziwych dębów o walorach pomnikowych. Poniżej zdjęcie okazu rosnącego przy starym sadzie.