Lubiński zamek powstał prawdopodobnie w końcu XIII w. na miejscu wcześniejszego grodu. W poł. XIV w. warownię rozbudowano, w tym czasie również połączono fortyfikacje zamku z obwodem murów miejskich. Kres zamku przyniosła wojna trzydziestoletnia, podczas oblężenia przez wojska szwedzkie w 1641 r. został prawie zupełnie zniszczony. Przez lata nikt nie podjął się odbudowy zamku, pozostałości zostały zniszczone podczas ostrzału artyleryjskiego w 1945 r. W obrębie Wzgórza Zamkowego zachowała się gotycka kaplica wzniesiona w I poł. XIV w., pełni obecnie funkcję galerii sztuki (Ośrodek Kultury „Wzgórze Zamkowe”).

W północnej ścianie kaplicy zachował się ostrołukowy portal z tympanonem z 1349 r.

Teren poniżej Wzgórza Zamkowego ma charakter niewielkiego parku ograniczonego z dwóch stron rzeką Zimnicą i potokiem Baczyna. Ozdobą tego założenia jest pomnikowa aleja złożona z wiekowych kasztanowców białych.

Ochroną pomnikową objęto 11 drzew o obwodach 200, 250, 215, 195, 265, 175, 215, 205, 220, 195, 240 cm.

Okolice Wzgórza Zamkowego to ciekawe miejsce spacerowe zmuszające jednak do głębszej refleksji. Ustawiono tu wiele rzeźb i pomników upamiętniających martyrologię narodu polskiego, posadzono również kilka Dębów Pamięci ku czci pomordowanych przez NKWD polskich oficerów.

Wiele tablic o treściach patriotycznych i historycznych powieszono na fragmencie muru pomiędzy kaplicą a ul. Piastowską.