Złoty Widok i Kociołki w Michałowicach.

W Sudetach  jest kilka miejsc nazywanych ” Złotym Widokiem „, ale tylko jedno jest chronione jako pomnik przyrody nieożywionej. Znajduje się w Michałowicach ( osiedle letniskowe Piechowic ), na zboczach Drewniaka 672 m.n.p.m. Prowadzi do niego wygodna, żółto znakowana, 4 kilometrowa, okrężna ścieżka spacerowa. Można ją odnaleźć 100 metrów za przystankiem autobusowym u zbiegu ulic Sudeckiej i Śnieżnej.

Po krótkim, stromym podejściu ulicą Złoty Widok, ścieżka łagodnie opada w dół i doprowadza nas do grupy skalnej zwanej Kociołki.

Na granitowych głazach z łatwością można odnaleźć wiele tajemniczych, kolistych zagłębień, których kształt sugeruje antropogeniczne pochodzenie.

W rzeczywistości rzeźbiarzem tych form jest sama natura, a ściślej rzecz biorąc woda, wiatr, słońce i mróz. Woda ściekając ze skały znajdującej się powyżej kociołka, drąży nawet tak twardą skałę jak granit; ponadto zamarzając zwiększa objętość i rozrywa materiał skalny, stopniowo zwiększając średnicę.

Najbardziej okazały kociołek wietrzeniowy przekracza tutaj 1.5 metra średnicy i uważany jest za największy w Karkonoszach.

Kilkanaście metrów dalej można podziwiać fantazyjne granitowe skałki.

W miejscu w którym wijąca się pośród skał ścieżka opada w dół, wracając do znakowanej trasy, warto skręcić w lewo, by po ok. 80 metrach  trafić do jaskini.

Wejście do szczeliny jest obmurowane;  jaskinia choć krótka (12 metrów) i tak należy do najdłuższych w Karkonoszach. Idąc dalej natrafimy na kolejną grupę skalną, z której roztaczają się ładne widoki na grzbiet Karkonoszy, Szklarską Porębę i Góry Izerskie z kulminacją Wysokiego Kamienia. Nie brakuje tu również kociołków wietrzeniowych, nisz skalnych, niewielkich jaskiń. 300 metrów dalej znakowana ścieżka skręca w prawo, kierując turystę do Michałowic, warto jednak skręcić nieco w lewo, by po 100 metrach trafić na urwisko kamieniołomu.

Ostrożnie schodzimy skrajem urwiska  w dół, w pobliżu budynku transformatora szukamy wejścia na teren kamieniołomu. Bezpieczniej jest zejść znakowaną ścieżką do szerokiej leśnej drogi i skręcić w lewo (znakowana ścieżka idzie w prawo), szerokim łukiem droga doprowadzi nas w okolice kamieniołomu. 50 metrów za ruinami budynków związanych z eksploatacją granitu (więcej http://magdachemini.blogspot.com/2012/05/kamienioom-granitu-michaowice.html), skręcamy w lewo wchodząc na teren nieczynnego łomu granitu.

Eksploatowany tutaj do połowy lat 90 – tych granit odznaczał się sporymi kryształami różowych skaleni oraz możliwością pozyskiwania dużych bloków skalnych.

Powrót tą samą drogą do znakowanej ścieżki, która wiodąc obok pomnikowego dębu, doprowadzi nas do punktu wyjścia.

Pomnikowe drzewa Piechowic.

Piechowice – miasto i gmina położona pomiędzy Jelenia Górą a Szklarską Porębą. W granicach administracyjnych znajduje się znany Wodospad Szklarki (enklawa KPN) oraz rezerwat krokusów w Górzyńcu. W Piechowicach rośnie kilka pomnikowych drzew, najbardziej znanym jest 700 – letni cis.

Wjeżdżając do miasta od strony Sobieszowa (dzielnica Jeleniej Góry) mijamy widoczny po prawej stronie niewielki, trochę zaniedbany park. Pośród wielu interesujących drzew (okazałe buki, graby, dęby czerwone) ochroną pomnikową objęto jesion wyniosły o obwodzie 324 cm i wysokości 34 m. Pomnikowy egzemplarz jest łatwy do odnalezienia, ale trudny do sfotografowania w całości.

Piechowice - pomnikowy jesionpień pomnikowego jesionu z Piechowic

100 metrów dalej, przy ulicy Żymierskiego 12, nad strumykiem rośnie sędziwy cis.

Piechowice - pomnikowy cis pospolity

pomnikowe cisy z Piechowic

Pnie (229 i 159 cm obwodu) tego okazu rozdzielają się tuż przy powierzchni ziemi, dlatego w wielu opracowaniach jest mowa o dwóch cisach z Piechowic. Wysokość drzew to 13 i 11 m, obliczony przez C. Pacyniaka wiek to 520 lat (na tablicy obok mostku podano wiek 700 lat). O tym okazie wspominałem w artykule o dolnośląskich cisach.

Piechowice - pnie pomnikowych cisów

Jadąc dalej mijamy kościół parafialny, przekraczamy most na rz. Kamienna, za zakrętem odbijamy w prawo w ulicę Szkolną i na skrzyżowaniu w lewo, w ulicę 22 Lipca. Obok bloku znajduje się ogrodzony plac zabaw, na terenie którego rośnie pomnikowy buk pospolity.

Piechowice - pomnikowy buk

Obwód pnia wynosi 334 cm, wysokość ok. 30 metrów.

pomnikowy buk w Piechowicachpień pomnikowego buka z Piechowic

Wracamy na ulicę Żymierskiego, mijamy hutę szkła kryształowego „Julia” i skręcamy w prawo w dzielnicę Górzyniec. Przejeżdżamy pod estakadą i spoglądamy w prawo (ul. 1-go Maja ). Rośnie tam okazały dąb szypułkowy o obwodzie 354 cm i wysokości 28 m.

Piechowice - pomnikowy dąb

Piechowice - pień pomnikowego dębu

Korona tego drzewa jest dobrze widoczna z drogi do Szklarskiej Poręby (DK 3).

pomnikowy dąb rosnący przy estakadzie w Piechowicachkorona pomnikowego dębu widziana z DK 3

Znowu wracamy na główną ulicę miasta (Żymierskiego), posuwamy się w górę, przekraczamy most na Kamiennej i znajdujemy się na pętli autobusów MZK. W centralnym miejscu rośnie pomnikowa topola biała.

Uchwałą Rady Miasta Piechowice nr 94/XVI/2015 z dnia 3 grudnia 2015 r. pozbawiono topolę ochrony pomnikowej, po czym drzewo wycięto.

Okazały pień (445 cm) oznaczono stosowną tabliczką.

Ostatnie pomnikowe drzewo znajduje się w dzielnicy Michałowice. Skręcamy w lewo i drogą pełną zakrętów, pod tunelem wykutym w skale docieramy do Placu Wczasowego u zbiegu ulic Sudeckiej, Śnieżnej i Kolonijnej. Zjeżdżamy w dół ulicą Kolonijną (bardzo stromo !), przy budynku nr 8 rośnie pomnikowy dąb szypułkowy (jadąc z góry łatwo go przeoczyć).

pomnikowy dąb rosnący w Michałowicach

Michałowice - pomnikowy dąb

Wymiary tego drzewa to 383 cm w obwodzie i ok. 30 m. wysokości; mając na uwadze, że rośnie w niekorzystnych warunkach klimatycznych (ok. 650 m.n.p.m.) to bardzo przyzwoity wynik.

Michałowice - pień pomnikowego dębu