Pomniki przyrody we wsi Węgliny (gm. Gubin, lubuskie).

Węgliny to niewielka wieś położona w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Gubin (15 km na południe od Gubina). Otoczona mozaiką pół uprawnych oraz lasów nie posiada znaczniejszych zabytków. Co zatem może przyciągnąć turystę zwiedzającego te okolice? Bogactwo przyrody, a ściślej duża ilość nieprzeciętnych pomników przyrody. Do tych najciekawszych należy ogromny dąb szypułkowy – najstarszy w gminie, rosnący w zagajniku porastającym wzgórze na północ od wsi (na prawo od drogi do Luboszyc, Wielotowa).

GPS N 51°49’34” , E 14°43’21”

Drzewo mierzy w obwodzie aż 764 cm, szacunkowy wiek ok. 400 lat.

W centrum wsi, naprzeciw budynku nr 30, rośnie olbrzymi okaz wiązu szypułkowego o wysokości 16,5 m. Jego obwód wynosi aż 850 cm, więc niewiele ustępuje najstarszemu „Wiedźminowi” (940 cm, 400 lat, Komorów, gm. Gubin). Na mocy Uchwały nr XXII/142/2020 Rady Gminy Gubin z dnia 27 listopada 2020 r. drzewo uzyskało status pomnika przyrody, równocześnie nadano mu nazwę „MISTRZ KRABAT”.

GPS N 51°49’27” , E 14°43’19”

Szacunkowy wiek tego okazu to ok. 350 lat. Mimo sędziwego jak na wiąz wieku, drzewo odznacza się dobrym stanem zdrowotnym.

W lesie (oddz. 219a), na prawo od drogi do Kumiałtowic, rośnie pomnikowy dąb szypułkowy o obwodzie 470 cm.

GPS N 51°49’15” , E 14°43’30”

Ciekawe jest otoczenie tego dębu – to zabagniony teren z wieloma sędziwymi dębami i roślinnością typową dla terenów podmokłych. O wyjątkowości tego miejsca świadczy tablica opisująca ten teren jako powierzchniowy pomnik przyrody (choć nie znalazłem nigdzie podstawy prawnej).

Fragment drogi do rezerwatu „Uroczysko Węglińskie” i dalej do Mielna obsadzony jest dębami w wieku 200 – 300 lat. 400 – metrowa aleja 53 dębów szypułkowych chroniona jest jako pomnik przyrody.

GPS N 51°48’54” , E 14°42’49” (początek)

Obwód dębów w alei 80 – 300 cm, wysokość 20 – 28 m. Część drzew jest uschnięta, na kilku widać ślady żerowania kozioroga dębosza.

Szkoda, że tak cenne okazy nie zostały w żaden sposób oznakowane. Oprócz typowych tabliczek na pniu, warto by na miejscu ustawić tablicę z mapą i opisem pomnikowych obiektów. Takie rozwiązania są już powszechne z wielu miejscowościach woj. lubuskiego.

Aleja pomnikowych dębów na tyłach Ogrodu Zoologicznego we Wrocławiu.

Ogród zoologiczny we Wrocławiu jest najstarszą tego typu placówką w obecnych granicach Polski (otwarty 10 lipca 1865). Setki tysięcy turystów odwiedzających rokrocznie wrocławskie zoo może zapoznać się z ponad 7000 zwierząt, reprezentujących aż 1082 gatunki. Spacer po 33 ha ogrodu może niektórych mocno zmęczyć, tym niestrudzonym i żądnym dalszych wrażeń proponuję przechadzkę wzdłuż brzegu Odry. W południowej części zoo, przy terrarium, czynne jest w sezonie letnim drugie wyjście, zwane Bramą Japońską.

Tuż obok znajduje się Kładka Zwierzyniecka, a pod nią przystań dla kursujących w sezonie statków.

W pobliżu Kładki, na Grobli Szczytnicko – Bartoszowickiej, ma początek aleja z 10 pomnikowymi dębami szypułkowymi.

Obwód okazów wynosi 317, 332, 338, 363, 393, 404, 413, 459, 484, 520 cm, wysokość 15 – 27 metrów, objęte ochroną pomnikową już od  16.02.1953 r.

Przy ostatnim dębie znajduje się tablica, jednak została tak zmasakrowana przez wandali, że właściwie jest nieczytelna.

Skręcając przy niej w lewo i spacerując dalej ocienioną alejką (Park Dąbski) wzdłuż wschodniego ogrodzenia zoo, dotrzemy do skrzyżowania z ul. Z. Wróblewskiego. Tam, przy torowisku, można podziwiać piękny okaz dębu szypułkowego, noszącego imię Piotra Włosta.

Dąb mierzy 393 cm w obwodzie, wysokość drzewa 25 m, ochrona pomnikowa od 1953 r.