Pomniki przyrody w Chojnowie (pow. legnicki, dolnośląskie).

Chojnów to miasto położone kilkanaście kilometrów na zachód od Legnicy, nad rzeką Skorą. To jedno z najmniejszych miast woj. dolnośląskiego o powierzchni zaledwie 5,32 km². Warto je odwiedzić ze względu na bogatą listę zabytków: renesansowy Zamek Piastowski, monumentalny kościół pw. św. Piotra i Pawła, pozostałości obwarowań miejskich z Basztą Tkaczy, trójkątny rynek z piękną kamienicą Schramma…

Z dużą ilością zabytków konkuruje pokaźna ilość (30 szt.) pomnikowych drzew. Wszystkie posiadają własne imiona i są dobrze oznakowane – to dowód na dbałość i poszanowanie lokalnych władz do sędziwych lub egzotycznych okazów dendrologicznych. Większość z nich została już opisana na tym blogu, celem dzisiejszego artykułu jest podsumowanie informacji oraz prezentacja zdjęć egzemplarzy jeszcze nieopisanych.

Połowa chojnowskich drzew o statusie pomnika przyrody rośnie w Parku Miejskim, przylegającym do Zamku Piastowskiego. Opisałem je dokładnie w artykule „Park Śródmiejski w Chojnowie„. Równolegle do dłuższej osi Parku Śródmiejskiego odchodzi ulica Mikołaja Reja. Pomnikowe drzewa rosną wzdłuż niej, na terenach szkolnych i skwerze nad Skorą. Więcej informacji w artykule „Pomnikowe drzewa przy ul. M. Reja w Chojnowie„. Ciekawą grupę egzotycznych drzew stanowią „Kolczatki” – 9 okazów igliczni trójcierniowych zlokalizowanych na zieleńcu przy ul. Poźniaków. Zdjęcia i opis gatunku w artykule „Iglicznie trójcierniowe „Kolczatki” w Chojnowie„. Idąc od „Kolczatek” w kierunku zachodnim miniemy kościół i napotkamy na rosnący po lewej stronie ul. P. Ściegiennego pomnikowy klon jawor „Jacuś”.

Okaz mierzy w obwodzie 225 cm, wysokość drzewa 20 m.

Pomnikowy dąb bezszypułkowy „Druid” rośnie na tyłach budynku przy ul. Legnickiej 18.

Dąb mierzy w pierśnicy 360 cm, wysokość okazu 21 metrów.

Dwa pomnikowe cisy pospolite znajdują się przy ul. Dąbrowskiego. Pierwszy z nich o nazwie „Jagiełło” rośnie w ogrodzie przed budynkiem nr 8.

Obwód pierśnicowy tego cisa wynosi 280 cm, wysokość okazu to aż 16 m (rzadko spotyka się tak wysokie cisy).

Drugi pomnikowy okaz cisa o nazwie „Pocztowiec” znajdziemy przed budynkiem Poczty Polskiej (Dąbrowskiego 20).

„Pocztowiec” mierzy w obwodzie 109 cm, wysokość cisa 8 metrów.

Buk pospolity w odm. czerwonolistnej „Grześ” rośnie za ogrodzeniem posesji przy ul. Piotrowickiej 2.

Obwód pomnikowego okazu wynosi 225 cm, wysokość drzewa 19 m.

Tematem kolejnych artykułów będą pomnikowe drzewa rosnące na terenie gminy wiejskiej Chojnów.

Pomnikowe drzewa przy ul. Bocznej w Lubaniu.

Peryferyjny, nieco zapomniany zakątek przy ul. Bocznej w Lubaniu, skrywa fascynującą historię. Tu bowiem w otoczeniu parku stał pałac, tzw. Majątek Górny we wsi Uniegoszcz, niem. Bertelsdorf (obecnie większa część Uniegoszczy leży w granicach administracyjnych miasta Lubań). O najstarszej historii tego pałacu niewiele wiadomo; w XVIII w. musiał już być znaczącą rezydencją, bowiem we wrześniu 1707 roku, przez blisko dwa tygodnie kwaterował wraz ze swoim dworem późniejszy król Polski Stanisław
Leszczyński, korzystając chętnie z gościny, jakiej udzielił mu Just Wilhelm von
Almesloe.

Tuż przed II wojną światową utworzono w pałacu dom starców, prowadzony przez miejscowe siostry magdalenki (być może dlatego otaczający park nazywany jest poklasztornym). Po wojnie nieremontowany popadł w całkowitą ruinę i został rozebrany w latach 1962-1972. Obecnie po pałacu pozostały jedynie fundamenty przysypane gruzem, niewielkie fragmenty ścian oraz zawalone wejścia do piwnic (więcej zdjęć oraz szerzej o historii tego miejsca tutaj).

Park otaczający skąpe resztki pałacu jest bardzo zaniedbany – porośnięty samosiejkami, zaśmiecony, o zatartym układzie kompozycyjnym. Cennym walorem są stare drzewa, głównie rodzimych gatunków. Można tu odnaleźć pokaźnych rozmiarów buki, jawory, graby, dęby; z obcych gatunków można wymienić sosnę wejmutkę i platana klonolistnego.

Kilka drzew uhonorowano statusem pomnika przyrody. Wewnątrz parku rośnie 160 – letni klon jawor „Mnich” o obwodzie 341 cm i wysokości 23 metry.

Pomnikowy dąb szypułkowy „Leszek” rośnie na obrzeżu parku, w jego południowej części.

Obwód okazu wynosi 377 cm, wysokość drzewa 24 m, wiek ok. 200 lat.

Obok rośnie oznaczony tabliczką dąb, którego brak w oficjalnym spisie pomników przyrody. Być może ze względu na dość rachityczny wygląd, zniesiono ochronę pomnikową tego okazu.

W rogu parku, poza zwartym zadrzewieniem, można odnaleźć pomnikowy egzemplarz platana klonolistnego o nazwie „Makary”. Drzewo posiada pień o obwodzie 507 cm, wysokość okazu 20 m, wiek 160 lat.

Stare dęby rosną nad brzegiem przepływającej w pobliżu Kwisy. Status pomnika przyrody posiada dąb o obwodzie 395 cm i wieku 220 lat.

 W pobliżu rośnie najgrubszy i najstarszy pomnikowy dąb w Lubaniu o imieniu „Ludwig”. Wiek tego drzewa oszacowano na 400 lat, obwód okazu 533 cm, wysokość 24 m.

Przy „Ludwigu”, na przedłużeniu ulicy Bocznej (droga gruntowa), ma początek szpaler wiekowych kasztanowców białych.

Spacerując nim wzdłuż Kwisy, dotrzemy do olbrzymiej wierzby, wartej objęcia ochroną pomnikową.

Informacje związane z historią pałacu pochodzą ze znakomitej monografii Piotra Dumanowskiego – „Uniegoszcz  – Dziedzictwo Przeszłości”.