Park Miejski w Żarowie.

Żarów jest przemysłowym miastem w powiecie świdnickim, siedzibą gminy miejsko – wiejskiej. Gwałtowny rozkwit miejscowości nastąpił w XIX w. w związku z doprowadzeniem linii kolejowej i rozwojem przemysłu chemicznego. Śladem tej świetności jest zespół pałacowy przy ul. Zamkowej, wybudowany w stylu neogotyckim przez majętnego fabrykanta . Do pałacu (zwanego zamkiem) przylega park powstały w 1860 r. o powierzchni 11 ha. W bogatym drzewostanie doliczono się 51 gatunków drzew i krzewów, wiele z nich to rzadkie okazy egzotyczne. Ochroną pomnikową w parku objęto ponad 20 drzew; połowa z nich to gatunki rodzime (dęby, buki, klony, cis), jednak bardziej ujęła mnie mnogość taksonów egzotycznych.

Wejście do parku znajduje się pomiędzy budynkami Zamkowa 5 i 7, tam też ustawiono kolorową tablicę.

Najbardziej okazałym drzewem widocznym spod tablicy jest przepiękny platan klonolistny o obwodzie 574 cm.

 Za sceną odnajdziemy grupę 4 cypryśników błotnych o obwodach 190, 202, 204 i 305 cm. Pierwotnie rosły na wysepce nieistniejącego już stawu.

Bliżej zwartego zadrzewienia rośnie jeden z dwóch pomnikowych tulipanowców amerykańskich.

 To ciekawe drzewo rozpoznamy po charakterystycznych liściach lub po owocach wiszących na drzewie nawet zimą.

Kilka metrów od budynku stoi okazały miłorząb dwuklapowy o obwodzie 317 cm.

 Ścieżką wędrujemy wgłąb parku, tam pośród młodego drzewostanu kilka okazałych egzemplarzy buków oraz dębów.

Przy scenie od strony widowni kolejny buk ale w odmianie purpurowej.

 Na wyniesionej części parku piękny okaz jodły greckiej o obwodzie 323 cm.

Niedaleko rosną też 2 pomnikowe iglicznie trójcierniowe. Gatunek rozpoznamy po długich cierniach i charakterystycznych owocach w formie poskręcanych strąków.

 Obok kilka okazów cisa pospolitego.

Schodzimy w kierunku sceny, by przyjrzeć się bliżej okazom sosny czarnej. Jedna z sosen o obwodzie 301 cm (oznaczona tabliczką) posiada status pomnika przyrody.

W artykule tym skupiłem się głównie na okazach drzew egzotycznych, pomijając kilka istniejących jeszcze egzemplarzy buków i dębów o statusie pomników przyrody. Pełną listę pomnikowych drzew można odnaleźć tutaj.

Park Miejski w Szprotawie.

Szprotawę, jak i wiele innych miast o średniowiecznym rodowodzie otaczał pas umocnień obronnych. Wraz z rozwojem technik wojennych (a w szczególności artylerii) fortyfikacje miejskie traciły sens i hamowały rozwój miasta. Z tego tytułu, w XIX w. władze Szprotawy podjęły decyzję o rozbiórce murów miejskich. Pomiędzy linią murów obronnych a rzeką Szprotawą (pełniącą funkcję fosy) urządzono założenie parkowe z licznymi egzotycznymi drzewami, fontannami, grotą i innymi atrakcjami. W latach 2006 – 2008 Park Miejski odrestaurowano tworząc znakomite miejsce do odpoczynku, spacerowania i zabawy dla dzieci.

Naszą wędrówkę po Parku Miejskim rozpoczniemy przy Bramie Żagańskiej, usytuowanej w południowej części starego miasta. Warto zwrócić uwagę na wmurowane kamienne kule armatnie, pochodzące prawdopodobnie z czasu oblężenia miasta w XV w.

Kierujemy się w ulicę Ogrodową, spacerując zobaczymy fontannę, stylową altanę oraz ogródek jordanowski.

W drzewostanie tej części parku, oprócz gatunków rodzimych, podziwiać możemy choinę kanadyjską , klon jesionolistny oraz grupę miłorzębów dwuklapowych. Rozpoznanie poszczególnych gatunków ułatwią nam ustawione obok okazów tabliczki. Wspomniane 3 miłorzęby dwuklapowe posiadają status pomnika przyrody.

Poszczególne egzemplarze mierzą w obwodzie 212, 210, 180 cm, przy wysokości 14 – 15 metrów.

Miłorzęby dwuklapowe zwane również japońskimi posiadają charakterystyczne, niepodobne do innych gatunków liście.

Na murach Baszty Zachodniej (skrzyżowanie Ogrodowej z Mickiewicza) rośnie sędziwy bluszcz objęty ochroną pomnikową.

Obwód pnia 60 cm, wiek oszacowano na 160 lat (starszy od Bluszczu Kolejarzy ?)

W pobliżu mostu na rzece Szprotawie, rośnie rzadki okaz dębu szypułkowego w odmianie stożkowej (inne nazwy to dąb piramidalny, kolumnowy).

Poniżej, nad brzegiem Szprotawy kilka egzemplarzy skrzydłorzecha kaukaskiego, w dalszej części parku ujrzymy okazy żywotnika, miłorzębu, platana oraz zaliczymy spacer wzdłuż alei kasztanowcowej. Nie można również pominąć sędziwego dębu szypułkowego o statusie pomnika przyrody, rosnącego na wysokości ul. B. Kozaka.

Okaz mierzy w pierśnicy 490 cm, wysokość drzewa 26 metrów.

Kończąc spacer po parku, przejdźmy jeszcze kładką na drugą stronę rzeki. Na terenie basenu, przy ogrodzeniu, rośnie pomnikowy platan klonolistny.

To wysokie na 27 m drzewo o rozłożystej koronie posiada pień mierzący 460 cm w obwodzie.

Już poza terenem parkowym, ale w granicach starego miasta, znajduje się drugie stanowisko bluszczu pospolitego o statusie pomnika przyrody. Rośnie on ma murach zrujnowanego kościoła ewangelickiego, widoczny jest od strony ul. Żeromskiego.

Powierzchnia bluszczu przekracza 100 m², niestety spora część pnączy jest uschnięta.

Wiele ciekawych drzew, w tym pomników przyrody, rośnie w Parku Słowiańskim w południowo – zachodniej części Szprotawy, ich omówienie wymaga jednak osobnego artykułu.