Pomniki przyrody w Łagowie (pow. świebodziński, lubuskie).

Łagów to popularna miejscowość letniskowa (siedziba gminy) położona jest w centralnej części województwa lubuskiego, w powiecie świebodzińskim. Najstarsza część wsi znajduje się na przesmyku pomiędzy dwoma jeziorami – Łagowskim i Trześniowskim (Ciecz). Wjazdu do centrum strzegą dwie zabytkowe bramy: od zachodu Brama Marchijska z XVI – XVIII w., od wschodu Brama Polska z XV w.

Najważniejszym zabytkiem Łagowa jest górujący nad miejscowością zamek wybudowany przez joannitów w XIV w., w późniejszych wiekach przebudowany.

Z zamkiem sąsiaduje kościół  z XIX w. pw. św. Jana Chrzciciela, na jego terenie rośnie okazały dąb.

Drogą prowadzącą między kościołem a zamkiem dojdziemy do niewielkiego parku, ograniczonego brzegiem Jeziora Trześniowskiego. W zachowanym drzewostanie wyróżnia się kilka okazów, te najciekawsze posiadają tabliczki z nazwą gatunkową. W sezonie wegetacyjnym najbardziej fotogeniczny jest wspaniały buk w odmianie czerwonolistnej.

Wg rejestru w parku otaczającym zamek mają rosnąć 4 pomnikowe drzewa. Prawdopodobnie dwa z nich zostały wycięte, więc możliwe do odnalezienia są dwa egzemplarze: pomnikowy dąb oraz świerk.

Dąb szypułkowy posiada pień o obwodzie 435 cm, wysokość drzewa ok. 25 m, wiek 320 lat (C. Pacyniak).

Obwód pomnikowego świerka wynosi 260 cm, wysokość ok. 30 metrów.

By zobaczyć pomnikową lipę, należy przejść pod Bramą Marchijską i spacerować dalej ulicą B. Chrobrego. Lipa rośnie po prawej stronie drogi, na stromej skarpie przy budynku 9 (na wysokości ośrodka „Leśnik”).

Okaz mierzy w obwodzie 510 cm, wysokość drzewa ok. 25 m, wiek 256 lat (C. Pacyniak).

Na terenie Ośrodka Wypoczynkowego „Leśnik” zlokalizowany jest pomnikowy tulipanowiec amerykański.

Tulipanowiec mierzy w obwodzie 340 cm, wysokość okazu 23 m, wiek 220 lat.

Pomnikowy głaz narzutowy w Łambinowicach (pow. nyski, opolskie).

Łambinowice to duża wieś (siedziba gminy) w powiecie nyskim (woj. opolskie), położona na skraju Borów Niemodlińskich. To stara wieś wzmiankowana już w II poł. XIII w., jednak najważniejsze dzieje Łambinowic obejmują okres ostatnich 150 lat. W 1864 r. w sąsiedztwie wsi powstał poligon wojskowy. W późniejszych latach na terenie poligonu powstał obóz jeniecki, w którym początkowo przebywali jeńcy francuscy, następnie pojmani w okresie I i II wojny światowej.

Zmarłych chowano na na Starym Cmentarzu Jenieckim oraz w bezimiennych zbiorowych mogiłach w pobliżu obozu. Szacowana liczba jeńców zmarłych w tutejszych obozach oscyluje między 40 – 100 tys. osób, sytuuje to Łambinowice w rzędzie największych nekropolii wojennych w Europie.

Badaniem problematyki jenieckiej zajmuje się Centralne Muzeum Jeńców Wojennych w Łambinowicach – Opolu. W łambinowickiej siedzibie (Muzealna 4) znajdują się działy Zbiorów i Konserwacji oraz Edukacji i Wystaw.

Naprzeciw budynku muzeum leży pomnikowy eratyk – olbrzymi głaz , pozostałość po lądolodzie skandynawskim.

GPS N 50°32’45” , E 17°34’12”

Pomnikowy głaz (nr rej. 348) mierzy w obwodzie 1035 cm, długość 430 cm, szerokość 147 cm, wysokość 212 cm, materiał – szary granit.

Pomnikowy głaz znajduje się w parku otaczającym dawne kasyno oficerskie – obecnie to budynek Gminnego Ośrodka Kultury Sportu i Rekreacji.

Park założono na przełomie XIX i XX w., następnie przekształcono go w poł. XX w. Obecnie (wiosna 2016 r.) park przechodzi rewitalizację, dokonano nowych nasadzeń, przebudowano parkowe alejki.

Na mocy Uchwały nr XXXVII/263/2006 Rady Gminy Łambinowice z dnia 23.02.2006 r. powołano do ochrony pomnikowej 3 egzemplarze drzew – 2 dęby szypułkowe oraz tulipanowiec amerykański. Tulipanowiec rośnie w północnej części parku, obok zrujnowanego pomnika.

Okaz mierzy w obwodzie 199 cm, wysokość drzewa 16 m.

Pierwszy z pomnikowych dębów rośnie najprawdopodobniej (nie są oznakowane tabliczkami) obok budynku ośrodka kultury. Jego obwód wynosi 402 cm, wysokość 25 m.

Drugi z pomnikowych dębów (obwód 402 cm, wys. 18 m.) zlokalizowany jest przy wschodnim narożniku parku.