Zachęcony widokiem niezwykłej Sosny Dwunożnej (patrz poprzedni artykuł) postanowiłem odnaleźć drugą, której nazwa „Sosna w kształcie odwróconej litery Y” sugerowałaby podobieństwo do tej z Przewozu. Sosna ta rośnie w kompleksie leśnym (oddz. 79 g) położonym na północ od wsi Jasionna (gmina Jasień, pow. żarski). Drzewo jest dość trudne do odnalezienia, zlokalizowane ok. 400 m w linii prostej od skrzyżowania drogi Lubsko – Jasionna – Świbinki. GPS N 51°44’24.35” , E 14°57’02.73”
Aby trafić do sosny należy wcześniej odnaleźć rozległą, podłużną polanę, znajdującą się po lewej stronie drogi z Jasionnej, ok. 350 m od wspomnianego wyżej skrzyżowania (ok. 80 m od tablicy oznaczającej obręb ochronny ujęcia wody). Idąc lewą stroną wzdłuż ściany lasu, należy po 250 m wyszukać słabo zaznaczoną ścieżkę, która po kilkudziesięciu metrach doprowadzi nas do skrzyżowania leśnych dróg, przy której rośnie pomnikowa sosna.
Okaz nieznacznie przypomina Sosnę Dwunożną. Wprawdzie wyrasta z dwóch pni, jednak odstęp miedzy nimi jest niewielki. Obwód pomnikowej sosny wynosi 230 cm, wysokość 22 m.
Stan zdrowotny opisywanej sosny nie należy do najlepszych. Na pniu widoczne są ślady do dawnym żywicowaniu, część przyziemna jest zmurszała, w górnej części widocznych jest wiele dziupli.
Będąc w Jasionnej, warto również odnaleźć grupę 3 pomnikowych dębów szypułkowych zlokalizowanych przy drodze gruntowej Jasionna – Zieleniec (przy skraju lasu).
GPS N 51°43’35” , E 14°58’05”
Drzewa mierzą w obwodzie 480, 360 i 400 cm, wysokość okazów 28 m.
Witaj Marku. 😉 Kolejne bardzo ciekawe i unikatowe drzewo, a właściwie drzewa bo opisałeś jeszcze dęby szypułkowe. Zastanawiam się tylko nad stanem zdrowotnym tych dębów. Ze zdjęć wnioskuję, że co najmniej dwa z nich są w raczej niezbyt dobrym stanie, a trzeci jest w lepszej kondycji. Czy mam rację? Ps. Warto dodawać przy opisach poszczególnych drzew ich stan zdrowotny. Może ktoś, kto będzie chciał obejrzeć na żywo te wyjątkowe okazy, dzięki temu opisowi pojedzie i zobaczy w pierwszej kolejności drzewa w gorszej kondycji zanim ulegną sile grawitacji. Oczywiście to tylko moja subiektywna sugestia. 😉 A czy wiesz, że odkryłem w „moich” lasach jedną z najgrubszych, jednopiennych brzóz brodawkowatych w Polsce? 😉 Pozdrawiam.
Rzeczywiście dwa z grupy trzech pomnikowych dębów nie są w najlepszej kondycji, ale widać to tak wyraźnie na zdjęciach, więc wzmiankę o tym uznałem za zbędną. Z tym pośpiechem w podziwianiu uszkodzonych okazów to bym nie przesadzał, niejednokrotnie bez żadnych zabiegów pielęgnacyjnych drzewa te żyją długo a inne mimo przeróżnych starań obumierają lub ulegają powaleniu. Szkoda, że nie napisałeś jaki obwód posiada pień tej brzozy. Rzadko trafiają się grube okazy. Jako gatunek „nieszlachetny” i raczej krótkowieczny ilość pomnikowych brzóz w dolnośląskim można policzyć na palcach jednej ręki.
Ok. Marku. Wszystko jasne. 😉 Jeżeli chodzi o brzozę – jest jednopienna, ma 313 cm obwodu pierśnicowego i opisałem ją na stronie Piotra Gacha, dodając kilka zdjęć. Link tutaj: http://www.rpdp.hostingasp.pl/Trees/UI/TreeFormRO.aspx?tID=2492
Opisałem ją szczegółowo również u mnie: http://lenartpawel.pl/perly-dendroflory-wzgorz-twardogorskich-guzowata-brzoza-brodawkowata-z-miedzyborza-sycowskiego.html
Mam nadzieję, że wkrótce brzozę obejrzy jeden z trzech autorów wspaniałej książki „Drzewa Polski. Najgrubsze, Najstarsze, Najsłynniejsze” i dokona prawidłowych pomiarów. Wówczas o Guzowatej brzozie będzie znacznie głośniej. 😉 Pozdrawiam serdecznie. 😉
Miało być „jednopniowa”, a nie „jednopienna”, jak napisałem. Czeski błąd, ale z punktu widzenia drzew – istotny. 😉
Malownicze okazy 🙂