Przydrożne kapliczki, krzyże lub figury świętych zwykle stawiano w bezpośrednim sąsiedztwie istniejących drzew, względnie po usadowieniu monumentu zapełniano otoczenie roślinnością. Drzewa chronią świątki jako piorunochrony i są osłoną przed działaniem warunków atmosferycznych, ponadto wskazują ocienione miejsca wypoczynku. Istotną rolą takich nasadzeń jest wydzielenie uświęconej przestrzeni (sacrum) nad i wokół obiektu kultu, stanowiąc naturalne ogrodzenie. Dominującymi gatunkami otaczającymi świątki są lipy i dęby, rzadziej kasztanowce, topole, klony, jesiony, wierzby, brzozy, świerki, tuje, jałowce, sumaki, akacje. Tematem dzisiejszego artykułu będą modrzewie – one to bowiem otaczają posąg św. Teresy w Kurozwękach – to wiekowe i okazałe egzemplarze, które w 1988 r. postanowiono chronić w formie pomnika przyrody. Grupa pomnikowych modrzewi zlokalizowana jest przy skrzyżowaniu ul. Kościelnej i Zamkowej, tuż przed parkingiem przy bramie wjazdowej do pałacu w Kurozwękach (gm. Staszów, świętokrzyskie).
GPS N 50°35′39.5″ , E 21°05′46.8″
W Zarządzeniu Wojewody Tarnobrzeskiego Nr 34/88 z dn. 30.12.1988 r. w sprawie uznania tworów przyrody za pomniki przyrody powołującym do ochrony pomnikowej opisywane w dzisiejszym artykule drzewa jest mowa o 6 egzemplarzach modrzewi europejskich – obecnie figurę świętej otacza 5 okazów.
Pomnik św. Teresy trzymającej w rękach krzyż i kwiaty ustawiono na postumencie na którym zamontowano tablicę z tekstem: „Naucz nas pełnić wolę bożą Święto Tereso. Módl się za nami ! Rok 1930 T.Y.”.
W 1988 r. pomnikowe modrzewie mierzyły w obwodzie od 175 do 285 cm, wysokość drzew sięgała 25 – 28 metrów. W centralnym rejestrze podaje się obwody zmierzone w 2014 r. mieszczące się w przedziale 239 – 311 cm, wysokość drzew 26 – 29 metrów.
W drzewostanie pobliskiego parku otaczającego pałac w Kurozwękach wyróżniają się 3 platany klonolistne o statusie pomników przyrody. Będą one tematem kolejnego artykułu.
