Pomnikowe głogi w Głogowie.

Głogów to duże miasto o długiej historii , położone w województwie dolnośląskim, nad rzeką Odrą. Etymologię nazwy wywodzi się od głogu, którym początkowo nazywano wszystkie krzewy kłujące, aby z czasem zawęzić tę nazwę do jednej rośliny. Odnosi się ona do właściwości terenów, na których miejscowość została założona i ma związek z roślinnością charakterystyczną dla tego obszaru – teren porośnięty głogiem. Głóg ma zatem symboliczne znaczenie dla tego miasta, czego wyrazem jest uchwała Rady Miejskiej Głogowie z dnia 24 października 2006 r. ustanawiająca pomnikami przyrody 12 głogów dwuszyjkowych. Grupa tych drzew zlokalizowana jest przy ul. Piekarskiej (dawny Plac Wilhelma), 200 metrów na wschód od głogowskiego ratusza.

GPS N 51°39′45.21″ , E 16°05′45.76″

Głóg jest gatunkiem rodzimym, pospolitym na całym obszarze Polski. Najczęściej spotykane są dwa gatunki : głóg jedno – i dwuszyjkowy. Owoce o wielkości 1 cm są jadalne, używane do przetworów, produkcji wina i w ziołolecznictwie.

Omawiana grupa głogów jest pozostałością historycznego układu zieleni, wiek okazów szacuje się na ok. 100 lat.

Obwód poszczególnych okazów wynosi 145, 100, 93, 137, 101, 131, 115, 114, 86, 152, 141, 137 cm; wysokość ok. 8-10 m, średnica korony od 5 do 7 m.

W sąsiedztwie pomnikowych głogów utworzono w 2010 r. skwer poświęcony pamięci ofiar katyńskich. Przy tablicach pamiątkowych z imieniem i nazwiskiem zamordowanej osoby, posadzono symboliczne dęby pamięci.

pomnikowe głogi ul. Piekarska w Głogowiedęby pamięci w Głogowie

Pomniki przyrody w gminie Grębocice.

Gmina Grębocice położona jest w północno – wschodniej części województwa dolnośląskiego, w powiecie polkowickim. Przeważająca część gminy leży na terenach równinnych, południowa i południowo – zachodnia na Wzgórzach Dalkowskich. Dobre gleby sprzyjają produkcji rolniczej, użytki rolne stanowią około 73 % powierzchni gminy. Nieznaczną powierzchnię zajmują lasy, ich fragment objęto ochroną rezerwatową o nazwie „Uroczysko Obiszów”. Cenny drzewostan można również podziwiać w kilkunastu zespołach parkowo – pałacowych, jednak nie wyróżniono w nich drzew o statusie pomników przyrody. Cztery pomniki przyrody na terenie gminy Grębocice opiszę poniżej.

Pomnikowa  lipa szerokolistna rośnie na terenie kościelnym w Grębocicach, na lewo od głównego wejścia.

GPS N 51°35′53.01″ , E 16°09′49.63″

Obwód okazu 445 cm, wysokość 20 m, rozpiętość korony 15 m, wiek ok. 250 lat.

Pozostałe pomniki przyrody znajdują się we wsi Grodowiec. Bogactwo przyrodnicze oraz duża ilość zabytków została podkreślona utworzeniem Zespołu Przyrodniczo – Krajobrazowego „Grodowiec”. Wielu turystów oraz pątników przyciąga kościół pielgrzymkowy, ośrodek kultu Najświętszej Maryi Panny.

Na obszarze Zespołu poprowadzono ścieżkę przyrodniczo-kulturową „Grodowiec” o długości 2,3 km. Jej fragment przebiega przez pomnikową aleję kasztanową, prowadzącą do miejscowego cmentarza.

GPS N 51°32′27.39″ , E 16°10′25.03″

Długość alei 130 metrów, obwód 43 drzew od 130 do 320 cm. Z alei, przy dobrej pogodzie, można podziwiać wspaniałe widoki na wieś i na Równinę Grębocicką.

Pomnikowy dąb burgundzki rośnie we wschodniej części Grodowca, przy nowej szosie omijającej wieś, prowadzącej od ronda w kierunku osadnika poflotacyjnego Żelazny Most.

 GPS N 51°32′41.69″ , E 16°10′50.43″

Obwód na wysokości 130 cm – 375 cm, wysokość 25 m, rozpiętość korony: 13×15 cm.

Dąb „Aleksy” rośnie w polu, kilkadziesiąt metrów na prawo od drogi prowadzącej od wspomnianej szosy w kierunku kościoła w Grodowcu.

GPS N 51°32′43.91″ , E 16°10′37.19″

Obwód w pierśnicy – 545 cm, wysokość 25 m, rozpiętość korony: 10×13 m.

Jak wspomniałem wcześniej, wiele drzew zasługujących na ochronę pomnikową rośnie na terenie podworskich parków. Za przykład niech posłuży rewitalizowane obecnie założenie parkowe, przylegające do zrujnowanego pałacu w Krzydłowicach.