Zamek w Mosznej – siedziba rodowa Tiele – Wincklerów – należy do najwspanialszych zabytkowych budowli na Opolszczyźnie. Pałac w obecnej postaci powstał po pożarze w 1896 r., który strawił częściowo barokową rezydencję. Niezwłocznie przystąpiono do przebudowy – przed końcem XIX w. powstało wschodnie skrzydło boczne wraz z oranżerią, w latach 1912 -14 dobudowane zostało skrzydło zachodnie.
Jeszcze przed pożarem przekształcono i powiększono barokowy park o cechach regularnych, nadając mu częściowo wygląd parku angielskiego (krajobrazowego). Reliktem ogrodu barokowego jest główna oś kompozycyjna. Począwszy od bramy z gladiatorami zaakcentowana jest aleją dębów czerwonych, dalej aleją kasztanowców (wzdłuż stadniny do pałacu).
Po drugiej stronie pałacu znajduje się basen, a dalej początek długiej na 400 m alei lipowej zakończonej podstawą pomnika Huberta von Tiele – Winckler. Po obu stronach alei ciągną się kanały, nad którymi przerzucono kilka uroczych mostków.
Oś kompozycyjna kończy się cmentarzykiem rodziny Tiele – Winckler.
Ozdobą parku jest wiekowy drzewostan z wieloma gatunkami egzotycznymi. Dużo wrażeń dostarczają olbrzymie dęby w wieku ok. 250 lat chronione jako pomniki przyrody.
Krótki pień oraz szeroka korona świadczą o tym, że część z nich była sadzona jako drzewo soliterowe.
Najgrubsze okazy o obwodach sięgających 550 cm rosną w alei między wschodnim skrzydłem a pałacu a stawem (ul. Zamkowa).
Jeden z pomnikowych dębów w alei rośnie za ogrodzeniem stadniny.
Dwa pomnikowe dęby o obwodach ponad 500 cm rosną przy zachodnim skrzydle pałacu.
W pobliżu, za ogrodzeniem, stoi schowany w gęstwinie zarośli kolejny dąb oznaczony tabliczką, prawdopodobnie zamierający lub martwy.
Oprócz dębów, pomnikiem przyrody jest sosna wejmutka o obwodzie 200 cm, rosnąca przy basenie.
