Targowiska to wieś położona w Kotlinie Jasielsko – Krośnieńskiej, ok. 8 km na południowy – wschód od centrum Krosna. Jednym z cenniejszych zabytków w tej miejscowości jest dwór Gołaszewskich z XIX w. wybudowany na bazie wcześniejszej budowli o charakterze obronnym.
Dwór otacza rozległy park ze stawami na dnie szerokiego jaru i stromymi stokami od strony ul. Armii Krajowej i Dębowej. Drzewostan parku składa się wyłącznie z rodzimych gatunków – głównie dębów szypułkowych – niektóre z nich osiągnęły imponujące rozmiary. W większości publikacji, zarówno tych drukowanych jak i umieszczonych w sieci, znajdziemy informację o rosnących tu kilkudziesięciu lub nawet 130 pomnikowych drzewach. Jest to oczywista nieprawda wynikająca z niezrozumienia pojęcia drzewa o walorach pomnikowych, którego wymiary kwalifikują okaz do objęcia ochroną pomnikową i rzeczywistego pomnika przyrody, którego istnienie usankcjonowane jest stosownym aktem prawnym. W rejestrze pomników przyrody woj. podkarpackiego figuruje 17 egzemplarzy drzew rosnących na terenie założenia parkowego w Targowiskach – 14 dębów szypułkowych, 2 jesiony wyniosłe i jedna lipa drobnolistna. Najokazalszy pomnik przyrody – dąb o imieniu Kazimierz I – rośnie na skarpie, tuż poniżej dworu.
Drzewo mierzy w obwodzie 751 cm, wysokość dębu 30 metrów, szacowany wiek ok. 300 lat.
Po przeciwnej stronie dworu znajduje się duże zgrupowanie pomnikowych okazów, najbliżej budowli rośnie dąb szypułkowy Kazimierz II o obwodzie 560 cm i wysokości 24 metry.
Nieco dalej zlokalizowane są dwa pomnikowe dęby: na skarpie Franciszek o obwodzie 581 cm i nad brzegiem stawu Marcin o obwodzie 371 cm; wysokość drzew odpowiednio 31 i 29 metrów.
Idąc dalej trafimy na trójkę pomnikowych okazów: Lech mierzy w obwodzie 361 cm, Czech i Rus posiadają pnie o jednakowym obwodzie 540 cm.
Ostatnie w tym zgrupowaniu pomnikowe dęby to: Jerzy (obwód 450 cm) i Leszek (obwód 540 cm); wysokość drzew odpowiednio 29 i 25 metrów.
Drugie zgrupowanie pomnikowych drzew w opisywanym założeniu parkowym znajduje się w górnej części parku, w okolicach boiska przy ul. Dębowej. W przeciwieństwie do pomnikowych okazów w dolnej części parku te w górnej nie zostały oznakowane stosownymi tabliczkami, to w znacznym stopniu utrudnia ich identyfikację. Nie ma wątpliwości z rozpoznaniem pomnikowej lipy drobnolistnej o nazwie Dominika – posiada charakterystyczną wielopniową sylwetkę.
Obwód pni wynosi 370 i 410 cm, wysokość lipy 25 metrów.
Na skraju boiska, tuż przy do mocowania siatki, rośnie pomnikowy dąb Gerwazy o obwodzie 560 cm.
Obok boiska (na jego dłuższej osi) rośnie pomnikowy jesion wyniosły o nazwie Jan. Drzewo mierzy w obwodzie 460 cm, wysokość okazu 24 metry.
Pozostałe dęby rosnące na stoku w zagłębieniu terenu: Protazy (450 cm), Bartek (380 cm) i Adam (450 cm) są trudne do identyfikacji ze względu na dużą ilość drzew w tej lokalizacji o podobnych rozmiarach i brak stosownego oznakowania.
Wszystkie opisane wyżej drzewa uzyskały status pomników przyrody na mocy Rozporządzenia nr 22/07 Wojewody Podkarpackiego z dnia 14.05.2007 roku w sprawie ustanowienia pomników przyrody.
Wspomniany wyżej prof. J. Piórecki z żalem opisuje park w Kobylanach: „Nowa sieć dróg i zabudowa niewielkiego ogrodu nie tylko całkowicie zniszczyła układ historyczny, ale także najstarszą dąbrowę na Podkarpaciu„. Ciekawe, jakie perełki dendrologiczne bezpowrotnie przepadły…