Kobylany to wieś położona na Pogórzu Jasielskim, w gminie Chorkówka (pow. krośnieński, podkarpackie), ok. 8 km na północ od Dukli i ok. 15 km od Krosna. Na liście tutejszych zabytków znajduje się kościół pw. Narodzenia Najświętszej Panny Marii z 1775 r. i dwór Sulimirskich, do którego przylega założenie parkowe. Według prof. Jerzego Pióreckiego („Ogrody i parki województwa krośnieńskiego”, Bolestraszyce 1998 r.) w parku znajduje się jedno z największych w dawnym województwie zgrupowań pomnikowych dębów, będących fragmentem najstarszej dąbrowy na Podkarpaciu. Już w 1962 r. najokazalsze egzemplarze dębów uzyskały status pomników przyrody, w 1981 r. do tego zacnego grona dołączyła lipa drobnolistna. Aktualny akt prawny, czyli Uchwała nr XLVI/282/14 Rady Gminy Chorkówka z dnia 16 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia pomników przyrody na terenie gminy Chorkówka powołuje do ochrony pomnikowej pojedynczy okaz lipy drobnolistnej oraz grupę 8 dębów szypułkowych.
Zwiedzanie niewielkiego, ale niezwykle cennego pod względem dendrologicznym parku w Kobylanach najlepiej rozpocząć spod budynku ośrodka zdrowia, w jego okolicach rośnie najpiękniejszy okaz dębu – soliter o regularnej, symetrycznej koronie, stabilizowanej wiązaniem elastycznym.
GPS N 49°36’31.7″ , E 21°38’47.5″
Obwód pomnikowego okazu zmierzony w kwietniu 2023 r. wynosił 732 cm, wysokość drzewa 28 metrów, szacowany wiek ok. 300 lat.
Przy placu zabaw, obok altany, rośnie pomnikowa lipa drobnolistna o obwodzie 412 cm, wysokość drzewa 29 metrów.
Alejką ze schodami prowadzącą w kierunku szkoły dostaniemy się w okolice drugiego, najgrubszego pomnikowego dębu.
Z górnej części zbocza nie widać jak mocno uszkodzony jest ten okaz – jeden z głównych przewodników uległ obłamaniu, pień o obwodzie 741 cm jest wewnątrz całkowicie pusty. Jeszcze w 2015 r. w publikacji „Drzewa Polski” jego stan był opisywany jako dobry.
W południowo – wschodnim narożniku parku zlokalizowana jest grupa 5 pomnikowych okazów dębu szypułkowego o obwodach 490, 437, 380, 412, 280 cm.
Ostatni pomnikowy dąb rośnie na skraju parku, tuż przy drodze gminnej. Posiada charakterystyczny pień o obwodzie 687 cm z ogromnym ubytkiem przesłoniętym drobną, zieloną siatką.
Wspomniany wyżej prof. J. Piórecki z żalem opisuje park w Kobylanach: „Nowa sieć dróg i zabudowa niewielkiego ogrodu nie tylko całkowicie zniszczyła układ historyczny, ale także najstarszą dąbrowę na Podkarpaciu„. Ciekawe, jakie perełki dendrologiczne bezpowrotnie przepadły…