Wiąz szypułkowy „Wiedźmin” w Komorowie k. Gubina.

Wiąz szypułkowy jest jednym z trzech rodzimych gatunków wiązów w Polsce, jednak stosunkowo rzadko spotykanym – głównie na niżu i pogórzu, w lasach łęgowych. Cechą charakterystyczną tego gatunku są liście o bardzo mocno asymetrycznej nasadzie.

Wiąz szypułkowy nie należy do drzew długowiecznych, przeciętnie żyje 200 – 300 lat, sporadycznie osiąga wiek 400 lat. Najstarszym i najgrubszym przedstawicielem tego gatunku w Polsce jest „Wiedźmin” (lub „Mieszko”), rosnący przy ul. Świerczewskiego 7, we wsi Komorów k. Gubina (pow. krośnieński, lubuskie). Poniższe zdjęcia prezentują stan drzewa w sierpniu 2014 r.

GPS N 51°57′49.41″, E 14°45′51.32″

Obok otoczonego ogrodzeniem okazu ustawiono ławki oraz tablice informacyjne.

Aktualny obwód okazu wynosi 940 cm, wysokość 17 metrów. Obliczony w 1984 r. wiek „Wiedźmina” (C. Pacyniak „Najstarsze drzewa w Polsce”) wynosił 431 lat (podane wtedy wymiary to 887 cm w obwodzie, wysokość 35,5 m), obecnie drzewo liczy więc 461 lat.

Pień „Wiedźmina” posiada potężną dziuplę sięgającą 5 m (przed złamaniem na tej wysokości odchodziły od głównego pnia trzy potężne konary); od strony budynków podparty jest metalowym wspornikiem.

Pomniki przyrody w Wierzchnie i Jasienicy (gm. Brody).

Wierzchno i Jasienica to dwie sąsiadujące ze sobą wsie położone kilka kilometrów na północ od Brodów. W obu miejscowościach znajdują się stare – niestety zaniedbane – założenia parkowe, przylegające do niestniejących już obecnie pałaców. Sędziwe, najbardziej okazałe egzemplarze drzew chronione są jako pomniki przyrody ożywionej.

Łatwiej odnaleźć pomnikowe drzewa w parku w Wierzchnie. Skupione są blisko siebie, przy drodze przecinającej park. W tej grupie wyróżnia się okazały platan klonolistny, o obwodzie 360 cm i wysokości 25 metrów.

GPS N 51°50′50.51″, E 14°46′05.66″

Obok znajduje się grupa 5 pomnikowych dębów o obwodach 320 – 430 cm.

3 dęby, platan i buk pospolity to pomnikowe drzewa w Jasienicy. Założenie parkowe znajduje się na wschodnim krańcu wsi, częściowo granicząc z drogą 285. Dwa pomnikowe dęby (tylko one oznaczone są tabliczką) rosnące na skraju parku, widoczne są z drogi. Pierwszy z nich o obwodzie 520 cm i wysokości 28 m rośnie naprzeciw ostanich zabudowań.

GPS N 51°50′33.94″, E 14°48′45.92″

Drugi  o obwodzie 390 cm rośnie bliżej tablicy oznaczającej koniec obszaru zabudowanego.

Spacerując alejami parkowymi odnajdziemy kolejne pomnikowe drzewa.

W grupie tej wyróżnia się ogromny platan klonolistny o obwodzie 470 cm.

W pobliżu rośnie pomnikowy okaz buka pospolitego o obwodzie 430 cm.

Zagadkową budowlą w parku jest opuszczony i niszczejący dworek o klasycystycznej architekturze.