(Edytowano 17.08.2022 r.) W województwie lubuskim istnieją cztery przeprawy promowe przez Odrę: w Połęcku, Brodach, Pomorsku i Milsku. O promie w Brodach wspominałem w artykule „Pomnikowa topola czarna przy promie w Brodach„. Prom w Pomorsku znajduje się 4 km na wschód od Brodów, w ciągu drogi wojewódzkiej 281.
Ciekawym obiektem w Pomorsku jest kościół rzymskokatolicki (dawniej ewangelicki) pw. św. Wojciecha – budowla neogotycka z 1858 r.
Starszym zabytkiem jest pałac z XVIII w. przebudowany w 1870 r. i po II wojnie światowej. Obecnie mieści się tu szkoła i biblioteka.
Pałac otacza park o powierzchni 6,9 ha założony w końcu XVIII w., następnie przekształcony w XIX w. W drzewostanie założenia parkowego przeważają gatunki liściaste, do ochrony pomnikowej powołano 3 drzewa. Najokazalszym jest dąb szypułkowy o obwodzie 611 cm i wysokości 29 m.
Przy cieku wodnym należy szukać pomnikowej olszy czarnej. Choć jest to popularny, krajowy gatunek drzewa rosnący na wilgotnych stanowiskach, rzadko jest obejmowany ochroną pomnikową.
Olsza mierzy w obwodzie 371 cm, wysokość drzewa 26 metrów.
Po pomnikowym świerku pozostała tylko niewysoka karpa. Uchwałą nr 0007.304.2021 Rady Miejskiej w Sulechowie z dnia 19 stycznia 2021 r. drzewo zostało wykreślone z listy pomników przyrody.
Na uwagę zasługują również: piękny buk w odmianie czerwonolistnej oraz okazałe kasztanowce.
Grupę 3 pomnikowych dębów (jeden uschnięty) można odnaleźć na terenie leśnym zlokalizowanym na północ od Pomorska (oddz. 313j) , na prawo od drogi Pomorsko – Brzezie.
GPS N 52°03′44″ , E 15°28′44″
Najgrubszy w tej grupie dąb mierzy w obwodzie 620 cm, wysokość drzewa 30 metrów.
Rosnący obok drugi pomnikowy dąb mierzy w obwodzie 481, wysokość okazu 31 metrów.
Rosnący w pewnym oddaleniu od pary opisanych wyżej pomnikowych dębów trzeci egzemplarz jest całkowicie uschnięty i pozbawiony kory. Pień mierzy w obwodzie 478 cm, wysokość 20 metrów.
GPS N 52°03′45.4″ , E 15°28′46.1″
Niedaleko Pomorska rośnie słynna sosna pospolita „Rzepicha”, uważana za najgrubszą w Polsce. Więcej o niej w następnym artykule.
Wydawało mi się że pomnik przyrody jest chroniony „aż do naturalnego rozpadu” a tu ten świerk ewidentnie wycięty!
Ale to nie pierwszy raz gdy spotykam się z takim specyficznym rozumieniem „naturalnego rozpadu”.
W ustawie jest napisane „Na terenach niezabudowanych, jeżeli nie stanowi to zagrożenia dla ludzi lub mienia, drzewa stanowiące pomniki przyrody podlegają ochronie aż do ich samoistnego, całkowitego rozpadu„. Ciężko nazwać park przy szkole terenem niezabudowanym, ponadto spróchniałe drzewo mogło zagrażać bezpieczeństwu dzieci. Wycięcie pomnikowego drzewa wiąże się jednak z wcześniejszą uchwałą Rady Gminy pozbawiające go ochrony pomnikowej, a tej niestety w Dziennikach Urzędowych Woj. Lubuskiego nie znalazłem. Prawdopodobnie to czyjaś samowola.
Bardzo fajna strona, w sumie dzięki niej zacząłem poszukiwania dolnośląskich pomników, które wcześniej w większości omijałem 🙂
Wspomniany świerk był naprawdę imponujący. Niestety bodajże w 2015 roku podczas wichury połamał się, pozostał fragment pnia. Na wniosek ówczesnego dyrektora gimnazjum Lubuski Konserwator Zabytków wydał zgodę na wycięcie pnia w zamian za posadzenie nowego drzewa co wykonano.