(Edytowano 02.11.2022 r.) Morwa biała, jako dziko rosnące drzewo, występuje w Chinach, Japonii, Korei i Indiach. Sprowadzona do Europy we wczesnym średniowieczu, dostarczała liści będących pokarmem jedwabników. Dorasta do 15 m wysokości i 300 cm obwodu, w Polsce do 23 m i ponad 400 cm obwodu. Najgrubsza morwa w Polsce rośnie w Sulechowie, na zieleńcu przed wieżą ciśnień, u zbiegu ulic 31 Stycznia i Poznańskiej.

GPS N 52°05′24.1″ , E 15°37′34.1″

Drzewo na wysokości ok. 3 metrów rozwidla się na dwa przewodniki – jeden jest martwy, drugi wsparty na podporze.

Sulechowska morwa mierzy 16 m wysokości i liczy sobie ok. 270 lat. Obwód pnia 440 cm czyni ten egzemplarz najgrubszym w Polsce, a ponoć także w Europie (13.10.2018 r. Ta informacja została zanegowana przez autorów książki „Drzewa Polski” 2016 r.). Wnętrze pnia jest całkowicie wypróchniałe, w odziomku widoczny jest sporej wielkości ubytek.

Owoce morwy są podobne do jeżyn; są jadalne, słodkie ale mdłe.

Opisywana morwa rośnie przed potężnym głazem narzutowym, będącym obeliskiem poświęconym „Bohaterom walk o niepodległość Polski”. Inny sulechowski eratyk – pomnik przyrody, opiszę w następnym artykule.