W lasach Woli Komborskiej, na zachód od drogi nr 19 Rzeszów – Barwinek znajdują się wychodnie piaskowców, z których cztery, oddalone od siebie o kilkaset metrów, objęto już w 1963 r. ochroną pomnikową. W grupie 15 skałek znajduje się opisana w poprzednim artykule Konfederatka, na Dziale Trzecim zlokalizowana jest grupa 6 skałek, na Łupanej Górze – 3 skałki, a pomiędzy dwoma ostatnimi usytuowana jest charakterystyczna skała o nazwie „Maczuga”.

mapka pochodzi z książki H. i R. Reszelowie „Pomniki przyrody nieożywionej województwa podkarpackiego”

Do „Maczugi” najprościej dojść z nieczynnego kamieniołomu przylegającego do szosy nr 19 i stamtąd udać się lasem ok. 100 m w kierunku zachodnim (niestety brakuje tu ścieżek i oznaczeń). Pomnikowa skała znajduje się na skraju stromego zbocza.

GPS N 49°43’46.8″ , E 21°54’14.9″

Ostaniec zbudowany jest z piaskowców istebniańskich, wiekowo reprezentują one paleocen – kredę górną (około 80 – 55 mln lat).

„Maczuga” posiada kształt masywnego grzyba skalnego o wysokości 3,5 metra, bogato urzeźbionego, pełnego mis i otworów powstałych w wyniku selektywnego wietrzenia. Od strony wschodniej do skały przybito tabliczkę.

Od strony zachodniej teren obniża się gwałtownie i odsłania dolną część skały z podstawą o długości 7,6 m. Maczuga widoczna od tej strony mierzy 6,5 metra.

Na zachodniej ścianie szczególnie widoczne są warstwy piaskowca przedzielane warstwami zlepieńca.

W niektórych miejscach widoczne są sedymentacyjne struktury płomieniowe – formy powstałe w prądzie zawiesinowym poprzez porwanie, rozciągnięcie i rozmycie częściowo skamieniałej warstwy.