W epoce lodowej (plejstocenie) ponad 90% powierzchni obecnej Polski pokrył lądolód skandynawski. Lodowiec, oprócz wody w stanie stałym, transportował ogromne ilości materiału skalnego różnych frakcji: od drobnego piasku i żwiru, poprzez różnych wielkości kamieni, do ogromnych głazów. Po ustąpieniu (wytopieniu) lodu przywleczony materiał został zdeponowany najczęściej w postaci tzw. gliny zwałowej. Kamienie i większe głazy (eratyki) zbierane przez rolników z pól uprawnych to przeważnie fragmenty skał, których pierwotna lokalizacja to odległa o setki kilometrów Skandynawia. Czasami się zdarza, że zalegający na gruntach ornych głaz narzutowy jest zbyt masywny by usunąć go z pola i zalega na nim, przeszkadzając w pracach rolnych. Taka sytuacja ma miejsce w Jezierzycach, niewielkiej wsi położonej na wschodnim krańcu gminy Śmigiel (powiat kościański, wielkopolskie), nad jeziorem Jezierzyckim. Ogromny eratyk leży na polu, ok. 440 m na południowy – zachód od ostatnich zabudowań wsi.

GPS  N 51°58’30.3″ , E 16°42’04.8″

Głaz z Jezierzyc nazywany Diabelskim Kamieniem mierzy w obwodzie 13 metrów, wysokość ok.1,5 metra.

Opisywany narzutniak jest od 1998 r. chroniony jako pomnik przyrody nieożywionej. Poszukiwanie głazu należy zaplanować na okres poza wegetacją uprawianych roślin.

Materiał budujący eratyk to gruboziarnisty granit skandynawski.