W dawnych czasach, gdy nie znano jeszcze polodowcowego pochodzenia eratyków, obecność dużych, wielotonowych głazów z dala od rejonów górskich przypisywano nadnaturalnym mocom. Według ludowych legend tylko piekielne siły były zdolne do przenoszenia ogromnych kamieni, stąd wiele narzutniaków posiada powtarzające się nazwy będące kombinacją wyrazów głaz lub kamień z przymiotnikami diabelski, czarci, piekielny, szatański i itp. Tak w wielkim skrócie przedstawia się etymologia nazwy „Diabli Kamień”, zlokalizowanego pomiędzy wsiami Włochy i Wierzbica Dolna, tuż przy granicy powiatów: namysłowskiego i kluczborskiego.

GPS N 51°03′56.9″ , E 17°56′55.1″

Głaz leży na skraju lasu, po lewej stronie Włoskiego Potoku (pod koniec kwietnia 2020 r. wyschniętego), niedaleko przebiegającej linii wysokiego napięcia (220 kV), administracyjnie na terenie wsi Wierzbica Dolna, gmina Wołczyn (pow. kluczborski, opolskie).

Z „Diablim Kamieniem” związana jest typowa dla takich obiektów legenda – diabeł chce zniszczyć kościół, wybiera do tego celu olbrzymi głaz i ciska nim z dużej wysokości. Na szczęście gotowe do działania były wysłane przez Pana Boga anioły, które przechwyciły w locie głaz i przeniosły go na obecne miejsce.

Z naukowego punktu widzenia opisywany głaz został przywleczony w plejstocenie przez lądolód skandynawski, podczas zlodowaceń południowo – lub środkowopolskich. Obwód pomnikowego eratyku wynosi ok. 10,5 metra, materiałem budującym głaz jest różowy granit.

„Diabli Kamień” jest od czerwca 1971 r. chroniony jako pomnik przyrody nieożywionej. Eratyk jest właściwie oznakowany, niestety zawalił się płot który go otaczał.