Diabli Kamień k. Wierzbicy Dolnej (gm. Wołczyn, opolskie).

W dawnych czasach, gdy nie znano jeszcze polodowcowego pochodzenia eratyków, obecność dużych, wielotonowych głazów z dala od rejonów górskich przypisywano nadnaturalnym mocom. Według ludowych legend tylko piekielne siły były zdolne do przenoszenia ogromnych kamieni, stąd wiele narzutniaków posiada powtarzające się nazwy będące kombinacją wyrazów głaz lub kamień z przymiotnikami diabelski, czarci, piekielny, szatański i itp. Tak w wielkim skrócie przedstawia się etymologia nazwy „Diabli Kamień”, zlokalizowanego pomiędzy wsiami Włochy i Wierzbica Dolna, tuż przy granicy powiatów: namysłowskiego i kluczborskiego.

GPS N 51°03′56.9″ , E 17°56′55.1″

Diabli Kamień w gminie Wołczyngłaz narzutowy Diabli Kamień k. wsi Włochy

Głaz leży na skraju lasu, po lewej stronie Włoskiego Potoku (pod koniec kwietnia 2020 r. wyschniętego), niedaleko przebiegającej linii wysokiego napięcia (220 kV), administracyjnie na terenie wsi Wierzbica Dolna, gmina Wołczyn (pow. kluczborski, opolskie).

Diabli Kamień nad wyschniętym korytem Włoskiego PotokuDiabli Kamień nad Włoskim Potokiempomnikowy głaz - Diabli Kamień

Z „Diablim Kamieniem” związana jest typowa dla takich obiektów legenda – diabeł chce zniszczyć kościół, wybiera do tego celu olbrzymi głaz i ciska nim z dużej wysokości. Na szczęście gotowe do działania były wysłane przez Pana Boga anioły, które przechwyciły w locie głaz i przeniosły go na obecne miejsce.

pomnik przyrody - Diabli Kamieńpomnikowy eratyk - Diabli Kamień

Z naukowego punktu widzenia opisywany głaz został przywleczony w plejstocenie przez lądolód skandynawski, podczas zlodowaceń południowo – lub środkowopolskich. Obwód pomnikowego eratyku wynosi ok. 10,5 metra, materiałem budującym głaz jest różowy granit.

Diabli Kamień - widok od tyłueratyk skandynawski - Diabli Kamieńzbliżenie pomnikowego głazu

„Diabli Kamień” jest od czerwca 1971 r. chroniony jako pomnik przyrody nieożywionej. Eratyk jest właściwie oznakowany, niestety zawalił się płot który go otaczał.

tabliczka przy pomnikowym głazie k. wsi Włochy

Pomnikowe dęby z Bierutowa (pow. oleśnicki, dolnośląskie).

Bierutów to miasto (siedziba gminy miejsko – wiejskiej) położone we wschodniej części Dolnego Śląska, w powiecie oleśnickim. Spośród kilkunastu zachowanych budowli zabytkowych miasta, warto zobaczyć zamek – dawną siedzibę Książąt Bierutowskich, wieżę zamkową w linii murów obronnych oraz gotycki kościół p.w. św. Katarzyny Aleksandryjskiej.

Zamek w BierutowieBierutów - wieża zamkowa w ciągu murów obronnych miastaKościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Bierutowie

Przy kościele św. Katarzyny (plac Kościelny 1) rosną dwa dęby szypułkowe o statusie pomników przyrody.

Bierutów - pomnikowe dębypomnikowe dęby przed kościołem św. Katarzyny w BierutowieBierutów - para pomnikowych dębów wczesną wiosnąBierutów - para pomnikowych dębówpomnikowe dęby z Bierutowa

W akcie prawnym z 1981 r. powołującym dęby z Bierutowa do ochrony pomnikowej jest mowa o 3 drzewach, niestety do czasów dzisiejszych zachowały się dwa okazy. Po trzecim dębie pozostała tylko niewysoka karpa, stanowiąca obecnie oryginalny kwietnik.

Bierutów - pień po wyciętym pomnikowym dębie

Stan zdrowotny pary pomnikowych dębów można uznać za zadowalający.  Posusz w koronach jest niewielki, na pniach nie stwierdzono większych ubytków.

Bierutów - pomnikowe dęby na tle kościoła św. Katarzynypara pomnikowych dębów z Bierutowapnie pomnikowych dębów z Bierutowa

Obwód grubszego okazu na wysokości 130 cm wynosi 456 cm, drugi  dąb rosnący bliżej szkoły mierzy w obwodzie 442 cm. Wysokość obydwu egzemplarzy to ok. 25 metrów.

Bierutów - pomiar pierwszego pomnikowego dębuBierutów - pomiar drugiego pomnikowego dębu

Opisane powyżej dęby szypułkowe są jedynymi pomnikami przyrody w gminie Bierutów.