Archiwa tagu: Góry Suche

Czerwone Skałki w Górach Suchych.

Opublikowany przez
Odpowiedz

Baz wątpienia najbardziej niedostępnym pomnikiem przyrody nieożywionej na Dolnym Śląsku są Czerwone Skałki w Górach Suchych. Znajdują się na północnym zboczu Suchawy (928 m) – drugiego po Waligórze najwyższego szczytu Gór Suchych, tym samym Gór Kamiennych. Czerwone Skałki to efektowne urwisko wulkanicznych skał o wysokości do 25 m, powstałych prawdopodobnie w wyniku osuwiska.

GPS N 50°40′52.54″ , E 16°15′52.26″

 Na wierzchołek Suchawy prowadzi niebieski szlak turystyczny ze schroniska „Andrzejówka” na Przełęczy Trzech Dolin biegnący w kierunku Sokołowska.

Schodząc ze szczytu można skręcić w prawo, w zarastającą drogę prowadzącą na krawędź urwiska.

Widok na Czerwone Skałki z tego miejsca jest mocno ograniczony, jednak dalsze schodzenie w dół urwiska jest bardzo niebezpieczne. Znacznie lepsze widoki dostępne są z czerwono znakowanej ścieżki rowerowej wiodącej z „Andrzejówki”, łagodnie trawersującej zbocza Suchawy. Na wysokości Zamku Radosno, wspinamy się w kierunku widocznych poprzez rzadki las wychodni skalnych, z efektownym gołoborzem na bardzo stromym stoku.

Skały wulkaniczne budujące Czerwone Skałki to latyty – należą do skał wylewnych obojętnych (pośrednich) pod względem chemicznym, o zawartości krzemionki 55 – 60%.

Dalsze podchodzenie po stromym zboczu polecam wyłącznie doświadczonym turystom (bokiem osuwiska porośniętego młodym lasem). Widok spękanych, urwistych skał o intensywnie czerwonym zabarwieniu zapiera dech w piersiach.

Czerwone Skałki są chronione decyzją Wojewody Dolnośląskiego z 19.08.2008 r. jako pomnik przyrody nieożywionej, granicach administracyjnych gminy Mieroszów. Tym samym aktem prawnym ogłoszono pomnikiem przyrody Małpią Skałę na zboczu sąsiedniej Kostrzyny, ale o tym w następnym artykule.

Stożek Wielki w Górach Suchych.

Opublikowany przez
4

Zwykle podziwianie pomników przyrody należy do łatwych i przyjemnych zadań. Ale nie tym razem. Poznanie, opisanie i sfotografowanie tego pomnika przyrody kosztowało autora wiele trudu, potu i silnej woli. Mowa tu o Stożku Wielkim w Górach Suchych – bardzo stromym szczycie, górującym nad Unisławiem Śląskim.

Stożek Wielki 841 m.n.p.m jest pozostałością dawnego komina wulkanicznego, zbudowanego z permskich ryolitów, które przebiły iłowce i mułowce budujące podnóże szczytu.

Na wierzchołek prowadzi żółto znakowany szlak turystyczny z Unisławia Śląskiego lub z Sokołowska. Zdobywanie szczytu rozpocząłem przy węźle szlaków w pobliżu wiaduktu kolejowego w Unisławiu.

Szlak biegnie stromo po zboczach, porośniętych mieszanym lasem z przewagą drzew liściastych.

Pod szczytem na wysokości ok. 780 metrów można dojrzeć grupę powulkanicznych skałek.

Wysokość skałek wprawdzie nie przekracza kilku metrów, ale porfiry które je budują rzadko tworzą okazalsze formy skalne.

Trudy podejścia równoważą przepiękne widoki, których podziwianie ułatwia drewniana wieża widokowa na wierzchołku.

Panorama jest rozległa, przy dobrej pogodzie widać grzbiet Karkonoszy ze Śnieżką.

Stożek Wielki od 2008 r. jest chroniony jako pomnik przyrody, będący doskonałym przykładem wulkanicznej historii regionu. Na zmęczonych wędrówką turystów czeka na wierzchołku wiata noclegowa.