Pomniki przyrody w Okmianach (gm. Chojnów, pow. legnicki).

Okmiany to duża wieś położona we wschodniej części gminy wiejskiej Chojnów i powiatu legnickiego (dolnośląskie). Zabudowania miejscowości ciągną się południkowo na długości ponad 4 km. Wieś jest dobrze skomunikowana z pozostałą częścią Dolnego Śląska – w północnej części sioła znajduje się duża stacja kolejowa, tuż obok przebiega droga krajowa 94, łącząca się kilometr dalej ze zjazdem z Autostrady A-4 (węzeł Krzywa). Przy stacji kolejowej ma swój początek czarno znakowany szlak turystyczny prowadzący do Zamku Grodziec (gm. Zagrodno). Naprzeciw stacji kolejowej zlokalizowany jest również pałac w Okmianach.

Budowlę otacza park ze starodrzewem, jednak brak tu okazów ze statusem pomnika przyrody.

W środkowej części Okmian stoi kościół parafialny (dawniej ewangelicki) p.w. Matki Bożej Różańcowej z 1771 r.

 Niedaleko kościoła, obok plebani (dom nr 63), rośnie pomnikowy jesion wyniosły „Jacek”.

GPS N 51°15′19.7″ , E 15°47′13.3″

Drzewo mierzy w obwodzie 430 cm, wysokość okazu 31 metrów. Warto zwrócić również uwagę na rosnący bliżej plebani okaz cisa i jałowca.

Okazałe jesiony rosną też w szpalerze wzdłuż północnego ogrodzenia kościoła.

Blisko południowego krańca Okmian (obok domu nr 89 i przystanku autobusowego), w szpalerze złożonym z sędziwych lip, rośnie pomnikowy okaz lipy drobnolistnej o nazwie „Trzygłowa”.

GPS N 51°14′44.2″ , E 15°46′37.6″

„Trzygłowa” mierzy w obwodzie 400 cm, wysokość drzewa 18 m, wiek z tabliczki 250 lat.

Niedaleko pomnikowej lipy znajduje się drugi w Okmianach pałac.

Przed frontową ścianą pałacu znajduje się mocno przerzedzony park. Większe założenie parkowe znajduje się na tyłach pałacu.

W drzewostanie złożonym głównie z rodzimych gatunków liściastych wyróżnia się okaz sosny wejmutki.

Pomniki przyrody w centrum Lubina.

Murowane fortyfikacje obronne miasta Lubina powstały w latach 1348 – 1358 w miejscu wcześniejszych obwałowań drewniano – ziemnych. Pierścień murów miejskich wzmacniało 15 prostokątnych baszt oraz 3 bramy: Głogowska, Ścinawska i Wrocławska, zwana również Legnicką; ponadto podwójne a miejscami nawet potrójne fosy. Rozwój technik wojskowych (a w szczególności artylerii) zatracał sens istnienia tego typu umocnień, nieremontowane mury podlegały rozbiórce, a fosy zostały zasypane. Niemniej z dawnego przebiegu zachowało się do czasów współczesnych ok. 70% murów miejskich, wpisanych na listę zabytków Lubina. Miejsce dawnych fos zamieniono na tereny zielone (planty), obecnie to parki miejskie z wieloma drzewami o statusie pomników przyrody.

Spacer po obwodzie historycznego centrum Lubina można rozpocząć przy Skwerze im. J. Wyżykowskiego. To ważna postać w powojennej historii miasta, odkrywca bogatych złóż rud miedzi w Lubinie i okolicach.

Rosnąca w pobliżu ul. Mieszka I lipa szerokolistna o obwodzie pnia 295 cm jest pomnikiem przyrody.

W pobliskim Parku im J. Piłsudskiego rosną 2 pomnikowe drzewa – klon jawor i jesion wyniosły. Klon jawor posiada pień o obwodzie 320 cm.

Pomnikowy jesion o obwodzie 315 cm rośnie bliżej pomnika Piłsudskiego.

Spacerując alejką wzdłuż murów miejskich dojdziemy do placu zabaw i fontanny.

Przechodzimy na wewnętrzną stronę murów i kierujemy się do pobliskiej baszty Bramy Głogowskiej.

Dalszy dobrze zachowany odcinek miejskich fortyfikacji znajduje się w pobliżu kościoła MB Częstochowskiej. Charakterystyczna jest tu baszta narożna (ul. Kołłątaja).

Tuż za nią rośnie pomnikowy platan klonolistny o obwodzie 375 cm.

Ciekawostką dendrologiczną Parku Kopernika jest klon jawor w odmianie purpurowej. Obwód pomnikowego okazu wynosi 221 cm.

Przy fontannie rośnie pomnikowy grab pospolity o obwodzie 250 cm (do niedawna rosły tu 2 okazy).

Kolejnym pomnikiem przyrody w Parku Kopernika jest klon jawor o obwodzie 240 cm.

Ciekawie uformowany został okaz buka rosnącego tuż przy murze.

Nad Parkiem Kopernika góruje wysoka dzwonnica (kampanila), to nadbudowana w końcu XV w. baszta murów obronnych. Łączy się z kościołem krytym gankiem.

Z kościoła wędrujemy do rynku w centrum którego stoi ratusz z 1768 r. Nad portalem wejściowym wmurowano przedwojenny herb miasta.

Idąc dalej odchodzącą od rynku ul. Piastowską dotrzemy w okolice opisanego w poprzednim wpisie Wzgórza Zamkowego.

Więcej informacji i zdjęć w artykule „Pomnikowa aleja kasztanowcowa w Lubinie„.