Pomniki przyrody w gminie Pieńsk (dolnośląskie).

Gmina miejsko – wiejska Pieńsk leży w zachodniej części województwa
dolnośląskiego, w powiecie zgorzeleckim. Zachodnia granica gminy to również granica Polski z Niemcami, jej przebieg wyznacza mocno meandrująca Nysa Łużycka. Obszar gminy Pieńsk to w przeważającej części tereny rolnicze, użytki leśne administrowane przez Nadleśnictwo Pieńsk stanowią ok. 35 % powierzchni – to fragment Puszczy Zgorzeleckiej (część Borów Dolnośląskich).

Lista tutejszych pomników przyrody jest dość krótka – to zaledwie 4 pojedyncze egzemplarze drzew i jedna aleja wielogatunkowa z przewagą lip – do ochrony pomnikowej zostały powołane jeszcze przez Wojewodę Jeleniogórskiego w latach 1992 – 94. Najbardziej okazałym drzewem pomnikowym jest lipa drobnolistna „Graniczna”, rosnąca we wsi Żarka nad Nysą.

Drzewo znajdziemy na południowym krańcu wsi, przy ostrym zakręcie drogi, ok. 50 m od zabudowań posesji 31 a.

GPS  N 51°12′09″ , E 15°01′18″

Sędziwa lipa mierzy 642 cm w obwodzie, wysokość drzewa 21 m, wiek ok. 250-300 lat. Stan zdrowotny pomnikowej lipy – średni, wewnątrz pnia znajduje się duży ubytek.

Kolejne pomnikowe drzewa znajdują się we wsi Żarki Średnie. Dwa pomnikowe dęby rosną w pobliżu ruin zabytkowego pałacu i pobliskiego kościoła.

Dąb „Żarko” rośnie po prawej stronie drogi, tuż przy wjeździe do miejscowości od strony południowej.

Obwód pomnikowego dębu wynosi 467 cm, wysokość drzewa 22 m, wiek ok. 250 – 300 lat. Na pniu poniżej tabliczki z godłem znajduje się druga, ale całkowicie nieczytelna.

Drugi pomnikowy dąb o nazwie „Miłosz” rośnie ok. 50 m od drogi. Prowadzi do niego dwustronnie obsadzona alejka.

Obwód dębu wynosi 467 cm, wysokość drzewa 23 m, wiek ok. 250-300 lat.

Ciekawostką są widoczne w pobliżu ślady działalności bobra. Zadziwiające na jak grube drzewa porywa się to niewielkie przecież zwierzę.

Okazałe dęby, warte objęcia ochroną pomnikową, rosną również w szpalerze w pobliżu pałacu.

Niestety, nie udało mi się zlokalizować pomnikowego klonu pospolitego o nazwie „Florian”, rosnącego gdzieś na granicy wsi. Być może drzewo to już nie istnieje, w Programie Ochrony Przyrody na lata 2006 – 2015 Nadleśnictwa Pieńsk jego stan był określony jako zły (dziuplasty) a zmierzona wysokość wynosiła ledwie 10 m.

W północnej części Żarek Średnich, naprzeciw posesji 137, rośnie oznaczona tabliczką lipa drobnolistna o wysokości 21 m i średnicy pnia 140 cm. Drzewo to nie figuruje w rejestrze RDOŚ.

Pomnikiem przyrody w gminie Pieńsk jest wspomniana wcześniej aleja wielogatunkowa z przewagą lip drobnolistnych, zlokalizowana w nieistniejącej już wsi Prędocice (Toporów). Opisałem ja dokładnie w artykule „Aleja lipowa w Prędocicach – Toporowie„.

Pomniki przyrody w Wąsoszu (pow. górowski, dolnośląskie).

Miasto Wąsosz (siedziba gminy miejsko – wiejskiej) położone jest w północnej części województwa dolnośląskiego, w powiecie górowskim. To stara osada, która prawa miejskie otrzymała w 1290 r., dotkliwie zniszczona w 1945 r. utraciła je i ponownie odzyskała w 1984 r. Historyczna część miasta została ulokowana w widłach Baryczy i Orlej. Na miejscu dawnego grodu książęcego w XIV w. wzniesiono murowany zamek otoczony fosą (ul. Zamkowa), wielokrotnie przebudowywany w późniejszych latach. Ostatnia przebudowa miała miejsce w 1924 r. i taka data widnieje na głównym portalu wejściowym.

W parku zamkowym zachowały się nieliczne, stare egzemplarze drzew. Ochroną pomnikową objęto okaz dębu szypułkowego, rosnącego tuż za ogrodzeniem, przy ul. Parafialnej.

GPS N 51°33′41.6″ , E 16°41′33.5″

Dąb mierzy w obwodzie 434 cm, wysokość drzewa 28 metrów, wiek (rejestr RDOŚ) ok. 380 lat.

Obok zamku stoi neogotycki  kościół św. Józefa Oblubieńca NMP zbudowany w latach 1893-1894 dla katolików.

Starsza, gotycka świątynia pw. Niepokalanego Serca NMP, która do 1945 r. służyła ewangelikom, stoi po drugiej stronie zamkowego parku, przy ul. Parafialnej. Ściany tej świątyni udekorowane są bogatą kolekcją płyt nagrobnych i epitafijnych.

Na placu obok kościoła rośnie ciekawy okaz dębu oplecionego bluszczem.

Jak wspomniano wcześniej, Wąsosz poniósł duże straty w wyniku działań wojennych w  1945 r. Zniszczeniu uległ wtedy ratusz oraz cześć kamienic w rynku. Zachowane fragmenty historycznego centrum miasta mimo tego prezentują się znakomicie i warte są zobaczenia.

Drugi pomnikowy dąb w Wąsoszu rośnie na terenie Szkoły Podstawowej im. Bolesława Chrobrego, zlokalizowanej przy ul. Aleja Niepodległości 10. Drzewo rośnie w narożniku boiska szkolnego, tuż za ogrodzeniem, od strony ul. Zacisze.

GPS N 51°34′01.8″ , E 16°41′54.5″

W wyniku ogłoszonego w 2006 r. szkolnego konkursu drzewo uzyskało imię Dębosław Chrobrek.

Dąb mierzy w obwodzie 360 cm, wysokość drzewa 22 m, szacowany wiek ok. 160 lat.

W gminie miejsko – wiejskiej Wąsosz znajduje się ponad 40 egzemplarzy pomnikowych drzew. Najgrubszy z nich – platan klonolistny o obwodzie 720 cm rosnący we wsi Lechitów, będzie tematem kolejnego artykułu.