Dąb Bażyńskiego w Kadynach.

Jeden z najstarszych i najgrubszych dębów szypułkowych w Polsce – „Dąb Bażyńskiego” możemy podziwiać w Kadynach – uroczej wsi położonej nad Zalewem Wiślanym, w gminie Tolkmicko (pow. elbląski, woj. warmińsko – mazurskie). Drzewo rośnie tuż przy szosie nr 503 Elbląg – Tolkmicko, jadąc od strony Elbląga po prawej stronie.

GPS N 54°17′44.6″, E 19°29′14.1″

Dąb objęty jest ochroną pomnikową od 1962 r., mierzy 1015 cm w obwodzie, wysokość okazu 25 m. Szacowany wiek drzewa ok. 700 lat (Wg Cezarego Pacyniaka „Najstarsze drzewa w Polsce” dąb liczy 715 lat).

Stan pomnikowego drzewa niestety nie jest najlepszy, pień posiada olbrzymią dziuplę, do której zmieściłoby się kilkanaście rosłych osób. Według danych Nadleśnictwa Elbląg „Bażyński” był konserwowany w 1993, 1996 i 2000 r., dodatkowo w 2000 r. wykonano specjalny system melioracji i jednoczesnego napowietrzania korzeni (który być może został zniszczony podczas niedawnego remontu drogi).

„Dąb Bażyńskiego” jest jednym z 7 dębów stanowiących grupowy pomnik przyrody. Pozostałe rosną w szpalerze wzdłuż alejki równoległej do szosy.

DSC_1556

Opisana grupa pomnikowych dębów to zaledwie ułamek spośród kilkudziesięciu okazałych drzew objętych ochroną pomnikową w Kadynach oraz lasach otaczających wieś. Część z nich postaram się przybliżyć w następnym artykule.

Park – arboretum w Pawłowicach (m. Wrocław).

Park Pawłowicki zlokalizowany jest w peryferyjnej, północno – wschodniej części Wrocławia, niedaleko zjazdu z A-8 (Autostradowa Obwodnica Wrocławia) w drogę nr 98. Wjazd i parking na ogrodzony teren obiektu znajduje się od strony ul. Widawskiej. Park przylega do XIX-wiecznego pałacu – dawnej siedziby rodu Kornów – wybudowanego w stylu neorenesansowym. Obecnie zespół pałacowo – parkowy jest własnością Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu i mieści się w nim Centrum Szkolenia Ustawicznego, centrum konferencyjne, hotel i restauracja.

W parku – arboretum zgromadzono ponad 200 drzew i krzewów, głównie rodzimych gatunków. Wyznaczono również ścieżkę edukacyjną z 8 tablicami dydaktycznymi (początek od ul. Pawłowickiej). Od strony frontowej pałacu można podziwiać grupę skrzydłorzechów kaukaskich oraz piękny buk w odmianie czerwonolistnej.

Zasadnicza część parku o powierzchni 7.2 ha rozciąga się na tyłach pałacu. Na osi widokowej rośnie kilka sędziwych dębów.

Najgrubszy dąb w Parku Pawłowickim (a zarazem w całym Wrocławiu) o obwodzie 760 cm, jest jedynym (?!) tutejszym pomnikiem przyrody. Wielopienny okaz mierzy 35 m wysokości.

(23.09.2016 r.) Uchwałą nr XXVIII/568/16 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 7 lipca 2016 r. pomnikowemu dębu nadano oficjalną nazwę „PAWEŁ”.

Na kolejnych tablicach ścieżki dydaktycznej można pogłębić wiedzę przyrodniczą;  moją uwagę skupiła oczywiście ta o pomnikach przyrody. Przy niektórych drzewach lub krzewach znajdują się mniejsze tabliczki z opisem gatunku.

Szukających romantycznych wrażeń ucieszy odremontowany monopter i mostek przy parkowym stawie.

W pawłowickim parku posadzono jeden z Dębów Papieskich, pochodzący z żołędzi (poświęconych przez Jana Pawła II) zebranych ze słynnego dębu „Chrobry„.  To niewielkie jeszcze drzewko nabrało szczególnej wartości po kanonizacji Karola Wojtyły.

Pawłowickie arboretum obejmuje oprócz przypałacowego parku również Park Jubileuszowy w Ramiszowie (powierzchnia 9,71 ha) oraz grunty leśne przekazane przez Lasy Państwowe – częściowo Las Zakrzowski (powierzchnia 55,43 ha).