Pomniki przyrody w m. Końskie (woj. świętokrzyskie).

Końskie to miasto położone w północno – zachodniej części woj. świętokrzyskiego, jest siedzibą władz miejskich, gminnych i powiatowych. Miasto posiada bogatą listę zabytków architektonicznych, niewątpliwie warto poświęcić kilka godzin by zapoznać się choć z częścią z nich. Najwięcej czasu zajmie nam zwiedzanie rozległego zespołu pałacowo – parkowego, wybudowanego przez Jana Małachowskiego po 1740 r. Klasycystyczny zespół budowli pałacowych wzorowanych na zespole w Pillnitz pod Dreznem (Saksonia, Niemcy) został kilkukrotnie przebudowany w XIX w. Obecnie pałac jest siedzibą Urzędu Miasta i Gminy oraz innych instytucji pożytku publicznego.

Pomiędzy skrzydłami pałacu znajduje się ogród w stylu francuskim, z fontanną, trawnikami oraz rabatami kwiatowymi.

Północną część zespołu stanowi park krajobrazowy w stylu angielskim, pełniący obecnie funkcję Parku Miejskiego. Od strony ul. Mieszka I znajduje się okazała brama parkowa, obok pomnik T. Kościuszki.

Krajobrazową część parku uświetnia kilka niezwykłych obiektów: Świątynia Grecka, Oranżeria Egipska, Glorieta, Altana, neogotycka kapliczka.

W drzewostanie parku dominują rodzime gatunki liściaste.

Najstarsze drzewa rosną w północno – wschodniej części parku. 4 dęby szypułkowe w wieku ok. 250 lat posiadają status pomników przyrody.

Obwód pomnikowych okazów wynosi 595, 596, 422, 485 cm, wysokość ok. 25 m.

park-w-konskich-dab-o-rzadkim-pokroju

Obowiązkowym punktem zwiedzania Końskich jest późnogotycka kolegiata św. Mikołaja w Końskich pod wezwaniem św. Mikołaja i Wojciecha (wybudowana w latach 1492-1520). W świątyni zachowały się elementy wcześniejszego kościoła, m.in. romański tympanon z pocz. XIII w.

konskie-romanski-tympanon-na-kosciele

Na terenie kościelnym (za prezbiterium) rośnie jeden z ponad 500 Dębów Papieskich, wyhodowanych z żołędzi „Chrobrego” poświęconych przez Karola Wojtyłę.

Pomniki przyrody w Tarasce (gm. Aleksandrów, łódzkie).

Taraska to otoczona lasami wieś położona w pow. piotrkowskim, w gminie Aleksandrów (łódzkie). Nierównomierna zabudowa wymusiła podział miejscowości na dwie części: Taraska Góry i Taraska Niwy; czasami wymieniana jest również Taraska Kolonia i Młyn. Walory przyrodnicze wsi oraz jej okolic zaakcentowano, ujmując je w granice Sulejowskiego Parku Krajobrazowego. W samej wsi, w części Niwy, znajduje się zgrupowanie pomników przyrody. Tworzy je 5 okazałych dębów bezszypułkowych oraz głaz narzutowy. Jadąc do Taraski od strony Dąbrowy nad Czarną, mijamy po lewej stronie 4 dęby, rosnące na skraju lasu (pierwsze drzewo ok. 250 m od zabudowań).

taraska-pomnikowe-deby

Pierwszy dąb o obwodzie 440 cm sprawia wrażenie całkowice uschniętego.

Drugi dąb bezszypułkowy o statusie pomnika przyrody mierzy w pierśnicy 340 cm. Okaz zamierający, duży posusz w koronie.

Trzeci dąb jest w dobrej kondycji zdrowotnej, obwód pnia wynosi 363 cm.

Czwarty dąb rośnie w narożniku lasu; w koronie średni posusz, obwód w pierśnicy 395 cm. Na pniu wyraźna listwa piorunowa.

Piąty okaz pomnikowego dębu bezszypułkowego rośnie ok. 50 m od drogi, przy zabudowaniach leśniczówki. Drzewo mierzy w obwodzie 420 cm.

Idąc 100 m na południe od ostatniego dębu, dotrzemy do narożnika lasu i początku leśnej drogi biegnącej na wschód, przegrodzonej szlabanem. Ok. 150 m za szlabanem, po prawej stronie drogi, leży największy głaz narzutowy o statusie pomnika przyrody w granicach Sulejowskiego Parku Krajobrazowego. Eratyk prawie w całości porośnięty jest mchem, ponadto zasłonięty krzewami, więc łatwo go przeoczyć.

GPS N 51°18’41.9” , E 19°56’19.3”

lokalizacja-glazu-w-tarasce

Pomnikowy eratyk mierzy w obwodzie ok. 740 cm; wymiary ok. 2,5 x 3 m, wysokość 0,7 m. Zbudowany z szarego gnejsu został przywleczony przez lądolód skandynawski podczas zlodowacenia środkowopolskiego (zlodowacenie Odry).