Ścieżka Przyrodniczo – Leśna w Dzikowie (gm. Gubin, lubuskie).

Jednym z priorytetowych zadań Lasów Państwowych jest leśna edukacja społeczeństwa. W celu realizacji tej misji leśnicy ustawiają tablice edukacyjne, tworzą wiaty edukacyjne, izby edukacji leśnej oraz wytyczają ścieżki dydaktyczne. Największą popularnością cieszą się leśne ścieżki dydaktyczne – spacer po terenach leśnych oraz uważna obserwacja zagadnień opisanych na tablicach, sprzyjają łatwemu przyswojeniu wiedzy.

W dzisiejszym artykule przedstawię wycinek oferty edukacyjnej przygotowanej przez Nadleśnictwo Gubin. W położonym 9 km od centrum Gubina Dzikowie znajduje się Budynek Edukacji Ekologicznej „Sosna Gubińska”. Obiekt jest dobrze widoczny z drogi nr 32 z Gubina w kierunku Krosna Odrzańskiego.

W pobliżu znajduje się niewielki parking oraz początek ścieżki przyrodniczo – leśnej. Z tego miejsca widoczne są również pomnikowe dęby, ale formalnie znajdują się na końcu ścieżki, więc o nich później.

Na tablicy ustawionej tuż za bramą znajduje się plan z przebiegiem ścieżki.

Kolejne tablice na ścieżce to „Leśne przedszkole” i „Mrowisko”.

Wędrując dalej leśnym traktem dotrzemy do tablic opisujących owady, zarówno te pożyteczne jak i szkodliwe dla upraw leśnych.

Tytuły mijanych dalej tablic to: „Pułapki feromonowe”, „Ptasi budzik”, „Gospodarka zbędnymi materiałami”, „Piętrowa budowa lasu – runo leśne”.

Po pokonaniu niewysokiego zbocza dojdziemy do wysokiej wieży – dostrzegalni przeciwpożarowej.

To dobre miejsce na krótki odpoczynek – pod wiatą są ławki oraz stół. Tytuły tablic obok to „Ptaki”, „Ochrona przeciwpożarowa w Nadleśnictwie” oraz „Ogień w lesie”.

tablice na trasie ścieżki w Dzikowie

Przy wieży trasa zmienia kierunek, idziemy dalej wzdłuż linii oddziałowej, mijając tablice: „Chrust”, „Zwierzęta zmiennocieplne” i „Dlaczego są tu wzgórza ?”.

Zanim dotrzemy do kolejnego skrętu ścieżki dydaktycznej, zapoznamy się z tablicami: „Zwierzęta naszych lasów”, „Dokarmianie zwierzyny leśnej”, dalej po skręcie w lewo; „Czy rębnia oznacza śmierć lasu”, „Podszyt i dolne (tzw. II) piętro w lesie”, „Wędrówka drzew”. Przy końcu ścieżki, obok pomnikowego dębu, ustawiono tablice: „Formy ochrony przyrody” oraz „Leśne zagadki”.

W zasadzie dębów oznaczonych tabliczką jest 6 – 4 pojedyncze egzemplarze i grupa dwóch drzew. W rejestrze RDOŚ pomników przyrody jest 4 – jeden z nich to grupa dwóch pomnikowych drzew (w sumie 5). Poszczególne okazy mierzą w pierśnicy: 310, 315, 416, 366 i 450 cm (dane z rejestru). Nie są to może zbyt imponujące obwody, ale należy pamiętać, że dęby bezszypułkowe nie osiągają tak imponujących rozmiarów jak dęby szypułkowe.

Poniżej tablica z atrakcjami przyrodniczymi Nadleśnictwa Gubin.

Wspomniana aleja 80 dębów oraz inne pomnikowe dęby we wsi Węgliny będą tematem następnego artykułu.

Moszna – zespół pałacowo – parkowy.

Zamek w Mosznej – siedziba rodowa Tiele – Wincklerów – należy do najwspanialszych zabytkowych budowli na Opolszczyźnie. Pałac w obecnej postaci powstał po pożarze w 1896 r., który strawił częściowo barokową rezydencję. Niezwłocznie przystąpiono do przebudowy – przed końcem XIX w. powstało wschodnie skrzydło boczne wraz z oranżerią, w latach 1912 -14 dobudowane zostało skrzydło zachodnie.

Jeszcze przed pożarem przekształcono i powiększono barokowy park o cechach regularnych, nadając mu częściowo wygląd parku angielskiego (krajobrazowego). Reliktem ogrodu barokowego jest główna oś kompozycyjna. Począwszy od bramy z gladiatorami zaakcentowana jest aleją dębów czerwonych, dalej aleją kasztanowców (wzdłuż stadniny do pałacu).

Po drugiej stronie pałacu znajduje się basen, a dalej początek długiej na 400 m alei lipowej zakończonej podstawą pomnika Huberta von Tiele – Winckler. Po obu stronach alei ciągną się kanały, nad którymi przerzucono kilka uroczych mostków.

Oś kompozycyjna kończy się cmentarzykiem rodziny Tiele – Winckler.

Ozdobą parku jest wiekowy drzewostan z wieloma gatunkami egzotycznymi. Dużo wrażeń dostarczają olbrzymie dęby w wieku ok. 250 lat chronione jako pomniki przyrody.

Krótki pień oraz szeroka korona świadczą o tym, że część z nich była sadzona jako drzewo soliterowe.

Najgrubsze okazy o obwodach sięgających 550 cm rosną w alei między wschodnim skrzydłem a pałacu a stawem (ul. Zamkowa).

Jeden z pomnikowych dębów w alei rośnie za ogrodzeniem stadniny.

Dwa pomnikowe dęby o obwodach ponad 500 cm rosną przy zachodnim skrzydle pałacu.

W pobliżu, za ogrodzeniem, stoi schowany w gęstwinie zarośli kolejny dąb oznaczony tabliczką, prawdopodobnie zamierający lub martwy.

Oprócz dębów, pomnikiem przyrody jest sosna wejmutka o obwodzie 200 cm, rosnąca przy basenie.