Archiwa tagu: pomnikowe dęby

Pomniki przyrody w gminie Żukowice.

Opublikowany przez
Odpowiedz

Tereny gminy Żukowice leżą w północno – zachodniej części Dolnego Śląska (powiat głogowski), przy granicy z województwem lubuskim. 80 % obszaru gminy zajmują użytki rolne, tylko 9 % stanowią lasy i grunty leśne. Sędziwe egzemplarze drzew o walorach pomnikowych, można odnaleźć w 7 parkach podworskich objętych ochroną konserwatorską. Dobrym przykładem jest opisany w poprzednim artykule park przy Zamku w Czernej, z pomnikową aleją dębową będącą siedliskiem chronionego chrząszcza – kozioroga dębosza. Bardzo duże założenie parkowe przylega również do pałacu w Szczepowie.

Zarówno pałac i park należą obecnie do prywatnego właściciela i goście są tu niemile widziani. A szkoda, bo w parku podziwiać można grupę 4 pomnikowych platanów (420, 480, 640, 670 cm w obwodzie) oraz wspaniałe buki w odmianie purpurowej ( 3 o statusie pomników przyrody, obwód 335, 365, 365 cm).

W tej samej miejscowości, na wzgórzu z kaplicą (w pobliżu pałacu) rosną dwa pomnikowe dęby szypułkowe (obwód 385 i 490). W zasadzie tylko jeden posiada stosowną tabliczkę, drugi jest trudny do zidentyfikowania (na wzgórzu rośnie wiele okazałych dębów).

Olbrzymi pomnikowy dąb o nazwie „Krzykliwy” (obwód 640 cm, wiek ok. 400 lat) rósł na skraju lasu w pobliżu Szczepowa. Niestety, pień uległ obłamaniu przy samej ziemi i drzewo leży teraz powalone.

Jeden z najgrubszych platanów na Dolnym Śląsku o obwodzie 780 cm rośnie w starym parku podworskim w Kromolinie. Część tego założenia, na którym rośnie pomnikowy platan, odgrodzono w ramach strefy ochronnej ujęcia wody.

W tym samym parku rośnie ogromna topola biała o obwodzie 715 cm. Wskazane jest objąć ten okaz ochroną pomnikową.

Pomniki przyrody w Siedlisku.

Opublikowany przez
Odpowiedz

Historia murowanego zamku w Siedlisku (Karolat) sięga połowy XVI w., kiedy to Franz Rechenberg rozpoczął przebudowę drewniano – ziemnego grodu na kamienno – ceglaną warownię. Na początku XVII w. nowy właściciel Jerzy Schönaich przebudował zamczysko w stylu renesansowym. W późniejszym czasie budowlę kilkukrotnie przebudowywano, kres jej świetności nastąpił w 1945 r. gdy zamek spłonął. Obecnie pozostaje w częściowej ruinie i z racji ciągłego remontu nie jest udostępniany do zwiedzania. Przyjezdny turysta może obejrzeć zamek tylko z zewnątrz, warty uwagi jest budynek bramny z kartuszem herbowym oraz otaczające zamek fortyfikacje.

Szansa na dokładniejsze zwiedzanie zabytku pojawia się corocznie z początkiem maja, gdy na zamkowym dziedzińcu odbywa się festyn z okazji Święta Bzów (zdjęcia z imprezy 2014 r. tutaj).

Warto wejść do zamkowej kaplicy zlokalizowanej przy budynku bramnym, wewnątrz przepiękne renesansowe empory oraz ambona i epitafium.

Już w XVII w. opisywano przepiękne zamkowe ogrody, poszerzone później o park krajobrazowy. Fragmenty założenia parkowego widoczne są również poza murami zamkowymi : naprzeciw Urzędu Gminy oraz na tyłach Zespołu Placówek Oświatowych. Tam też rosną okazy drzew o statusie pomników przyrody. Pomnikowy egzemplarz dębu szypułkowego o obwodzie 540 cm i wysokości 30 m rośnie w rogu ogrodzonego parku naprzeciw UG.

Pomnikowy cis o obwodzie 210 cm opisywany jest na tyłach pobliskiego Zespołu Placówek Oświatowych. Problem w tym, że rosną tam dwa wielopienne egzemplarze cisa. Pierwszy rośnie na dość stromej skarpie, powyżej boiska.

Drugi, usychający przy budynku internatu.

Warty uwagi i ochrony pomnikowej jest potężny wiąz szypułkowy o pniu porośniętym bluszczem, rosnący przy schodach do internatu.

Drzewostan tego parku uświetnia okaz platana klonolistnego.

Schodząc przy zamku brukowaną drogą w kierunku Odry, następnie skręcając w lewo dotrzemy do pomnikowego dębu o obwodzie 560 cm i wysokości ok. 30 m.

Idąc dalej tą drogą (znakowany żółty szlak turystyczny i ścieżki rowerowe) miniemy po lewej olbrzymi (niestety zamierający) pomnikowy okaz dębu o obwodzie 590 cm. Obok ławka i stoliki do odpoczynku.

Dalsza trasa wiedzie wzdłuż alei dębowej, mijamy leśną drogę z mostkiem na cieku wodnym i wędrujemy dalej do rozwidlenia ścieżek rowerowych. Tam ciek wodny wpada do starorzecza Odry, znowu możemy usiąść na ustawionych ławkach i podziwiać dwa okazy dębu szypułkowego (jeden o statusie pomnika przyrody – obwód 580 cm).

Spacerując dalej mamy okazję poznać tereny siedliskowe bobra.

Zadziwiające, na jak gruby egzemplarz dębu może porwać się bóbr.