Położone 8 km na południowy – wschód od Chojnowa Pawlikowice tworzą wraz z Gołocinem i Pątnowem jedno sołectwo (oficjalnie Pawlikowice – Gołocin). Do mało znanych ciekawostek historycznych Pawlikowic należą 2 krzyże pojednania (pokutne) – pomniki dawnego prawa. Pierwszy z nich (z rytem mieczyka) stoi przy szosie, na granicy wsi, drugi przy kościele w Pątnowie.
W pobliżu wspomnianego wyżej kościoła w Pątnowie (ok. 150 m na wschód) znajduje się zrujnowany pałac z końca XVIII w.
Pałac otacza zdziczały park; w drzewostanie z przewagą rodzimych gatunków liściastych wyróżniają się 3 platany klonolistne.
Na skraju parku, przy drodze gruntowej (250 m na południowy – wschód o pałacu) rośnie pomnikowy dąb „Tatar”.
GPS N 51°13’52” , E 16°00’32”
Obwód pomnikowego dębu wynosi 525 cm, wysokość 29 m, wiek z tabliczki – 350 lat. Na pniu oprócz tradycyjnej tabliczki z godłem wiszą dwa intrygujące serduszka z sentencjami w języku angielskim.
Niestety, dolna część pnia „Tatara” jest mocno uszkodzona, oprócz rozległej blizny widać pokaźną dziuplę.
Droga gruntowa odchodząca od „Tatara” obsadzona jest obustronnie sędziwymi lipami.
Pomnikową aleję złożoną z wiekowych dębów o nazwie „Pasterze” znajdziemy w północnej części Pawlikowic. Początek alei zlokalizowany jest za rowem z wodą obok częściowo zrujnowanych zabudowań folwarcznych.
GPS N 51°13’53” , E 15°59’21”
W tej części alei rośnie najgrubszy okaz dębu o obwodzie 560 cm.
Początkowo aleja biegnie między polami uprawnymi w kierunku północno – wschodnim, następnie skręca w kierunku południowym.
Wiele okazałych dębów rośnie również w remizie śródpolnej łączącej się od północy z pomnikową aleją. Pojedyncze egzemplarze sędziwych dębów znajdziemy też na łące bliżej zabudowań folwarcznych.
