wielkopolskie | Pomniki przyrody

Drugi co do wielkości głaz narzutowy Wielkopolski (największy to Kamień św. Jadwigi k. Gołuchowa) znajduje się w Budziejewku – niewielkiej wsi położonej 2 km na południe od Mieściska, w powiecie wągrowieckim. Według legendy z tego głazu św. Wojciech głosił Słowo Boże dla okolicznych mieszkańców, podczas wędrówki z Gniezna do Prusów – stąd jego obecna nazwa – Kamień św. Wojciecha. Aby trafić do ogromnego eratyku należy w Mieścisku skręcić za drogowskazem w ul. św. Wojciecha, przy skrzyżowaniu z figurą św. Wojciecha w lewo za kolejnym drogowskazem i po 300 metrach znajdziemy się przy kościele (oczywiście pw. św. Wojciecha).

Tu już ostatni drogowskaz skieruje nas na uroczą alejkę obsadzoną żywopłotem i po niecałych 200 m dojdziemy do głazu.

GPS N 52°43’33.1” , E 17°19’22.9”

Aby zapobiec przed wykorzystaniem głazu na cele budowlane, w 1840 r. miejscowa ludność doprowadziła do wpisania tego kamienia do ksiąg wieczystych jako obiektu chronionego „na wieczne czasy”. Po drugiej wojnie światowej eratyk uzyskał status pomnika przyrody na mocy Orzeczenia 295/83 Prezydium WRN w Poznaniu z 15.12.1956 r.

Wymiary pomnikowego narzutniaka to: obwód 20,5 m, długość – 7,5 m, szerokość – 4,7 m; wysokość nad ziemią 1,3 m, głębokość zalegania w ziemi 2,7 m. W związku z tym jego objętość nad ziemią wynosi 23,66 m3. Waga całego głazu sięga 200 ton (część widzialna waży 65 ton).

Materiałem budującym głaz jest skandynawski granit Smaland, pochodzący z południowo – wschodniej Szwecji. Jest tzw. eratykiem przewodnim, czyli fragmentem skalnym o udokumentowanym pochodzeniu.

Spod eratyku wypływa źródełko mające niegdyś cudowne właściwości. Obecnie ujęte jest cembrowiną z daszkiem, a wodę można puścić z kranu.

Teren przy Kamieniu św. Wojciecha posiada doskonałe zagospodarowanie turystyczne – można odpocząć przy jednej z kilkunastu ławek, schować się przed deszczem lub słońcem pod wiatą, urządzić piknik z grillem. Nie zabrakło też stosownej tablicy edukacyjnej.

Wracając warto odwiedzić znajdujący się na tyłach kościoła Park Pamięci Powstańców Wielkopolskich.

Jedynym pomnikiem przyrody nieożywionej w gminie Mieleszyn jest ogromny głaz narzutowy, leżący w północnej części wsi Sokolniki, na granicy pól uprawnych. Podobnie jak inne eratyki został przywleczony w plejstocenie przez lądolód i zdeponowany po wytopieniu lodu. Ze względu na dużą wartość naukową, kulturową oraz nieprzeciętne rozmiary został już w 1984 r. objęty ochroną pomnikową. Do głazu można dość łatwo trafić – na głównym skrzyżowaniu, przy płocie znajduje drogowskaz.

Mijamy zabytkowy kościół, na rozwidleniu dróg w lewo obok boiska, dalej drogą gruntową ok. 450 m do widocznego po lewej stronie głazu i wiaty.

GPS N 52°38’23.5” , E 17°30’10.2”

Eratyk imponuje wielkością, to jeden z większych tego typu obiektów geoturystycznych w Wielkopolsce. Ze względu na jego płaski kształt został nazwany Tarczą Olbrzyma.

Wymiary głazu to: obwód – 16,5 metra, wysokość 1,7 metra. Nie jest zagłębiony w ziemi, więc można go podziwiać w pełnej okazałości.

Z Tarczą Olbrzyma związana jest typowa dla narzutniaków legenda: mieszkańcy postanowili wznieść kościół, a niezadowolony z tego faktu diabeł postanowił pod osłoną nocy przywlec wielki głaz, służący do zniszczenia świątyni. Gdy był już niedaleko kościoła to kogut zapiał oznajmiając świt, czart utracił swe diabelskie moce i głaz ostał się na miejscu, w którym zalega do dzisiaj.

Materiałem budującym Tarczę Olbrzyma jest skandynawski granit, z dużym udziałem różowych skaleni.

Teren przy głazie jest dobrze zagospodarowany turystycznie – kilka metrów od głazu znajduje się wiata ze stołem i ławkami, miejsce na ognisko, a nieco dalej murowany grill.

Pomniki przyrody

Archiwa tagu: wielkopolskie

Kamień św. Wojciecha w Budziejewku (gm. Mieścisko, wielkopolskie).

Głaz narzutowy Tarcza Olbrzyma ze wsi Sokolniki (gm. Mieleszyn, wielkopolskie).