Pomnikowe drzewa w Dębrzniku k. Kamiennej Góry.

Choć nazwa miejscowości sugeruje spotkania z sędziwymi dębami, to jednak listę tutejszych pomnikowych drzew zapełniają okazałe lipy i jesiony. Odnajdziemy je przy drodze krajowej nr 5 z Marciszowa do Kamiennej Góry oraz w zaniedbanym parku podworskim.

Pierwsza z pomnikowych lip drobnolistnych, rośnie przy skrzyżowaniu lokalnych dróg z drogą krajową nr 5, w pobliżu budynku nr 79.

Uchwała nr XXIV/138/16 Rady Gminy Kamienna Góra z dnia 31 sierpnia 2016 r. znosi ochronę pomnikową z tego drzewa. Lipa została wycięta.

GPS N 50°48′38.44″ , E 16°02′20.19″

Wysokość drzewa 18 m, obwód w pierśnicy 511 cm. Korona i pień po zabiegach pielęgnacyjnych

Druga lipa znajduje się 50 metrów dalej, na zakręcie, po prawej stronie drogi w kierunku Kamiennej Góry.

Wysokość drzewa wynosi 24 metry, obwód 534 cm.

Grupa 2 jesionów wyniosłych znajduje się w pobliskim parku. Należy od pierwszej lipy skierować się na drogę biegnącą do góry ( w kierunku byłego PGR – u ) i zaraz skręcić w prawo, w zarośniętą betonową drogę. Pierwszego z jesionów z namalowanymi znakami szlaku konnego, ujrzymy po lewej stronie.

Obwód drzewa 349 cm, wysokość 22 metry.

Drugi jesion wyniosły rośnie kilkadziesiąt metrów dalej, po prawej stronie, na środku zarastającej polany.

Drzewo bardzo rozłożyste, wysokie na 25 metrów, obwód w pierśnicy 360 cm.

W parku znajduje się również szpaler wiekowych lip, choć oznaczony tabliczkami, nie figuruje w spisie pomników przyrody.

Kilka innych sędziwych lip odnajdziemy na krańcu parku, przy konnym szlaku.

Pomniki przyrody w Kamiennej Górze.

Kamienna Góra jest przemysłowym miastem położonym w śródgórskiej kotlinie, w widłach Bobru i Zadrnej. Dobrze skomunikowana z Wałbrzychem, Jelenią Górą i przygraniczną Lubawką, stanowi dobry punkt wypadowy do wędrówek w otaczające ją góry, pobliski Krzeszów czy Kolorowe Jeziorka w Rudawach Janowickich. W samym mieście nie brakuje atrakcji : zabytkowy kościół śś. Piotra i Pawła, średniowieczne mury miejskie, Zamek Grodztwo, Muzeum Tkactwa, dobrze zachowany żydowski cmentarz. Zachowało się też sporo pomników przyrody, jest jeden klon srebrzysty, pozostałe to dęby szypułkowe, rosnące w alei, szpalerze oraz jako pojedyncze egzemplarze.

Aleję dębową opisywałem w artykule „Pomnikowa aleja przy ruinach zamku Grodztwo w Kamiennej Górze„.

Szpaler pomnikowych dębów znajduje się po lewej, niedostępnej stronie Bobru przy ulicy M. Fornalskiej.

Liczy 19 dębów oznaczonych tabliczką, w wieku 80 – 100 lat, o obwodzie 238 – 329 cm i wysokości 15 – 18 metrów.

Na tej samej ulicy przy budynku nr 39 rośnie dąb o obwodzie 375 cm i wysokości 24 m, w wieku 120 – 150 lat.

Przy moście na Bobrze na ulicy Papieża Jana Pawła II znajduje się 100 – letni klon srebrzysty.

Pień tego 18 – to metrowego drzewa oznaczonego tabliczką, mierzy w obwodzie 247 cm.

Na ulicy Słonecznej, przy nowo dobudowanej części Hotelu Krokus (dawny internat), rośnie wysoki na 26 metrów dąb szypułkowy.

Drzewo mierzy w pierśnicy 345 cm, wiek oszacowano na 120 lat.

W podwórzu, pomiędzy budynkami 4 i 6 przy ulicy M.Skłodowskiej – Curie znajduje się okazały dąb o obwodzie 522 cm.

Drzewo o wysokości 23 metrów posiada rozłożystą koronę, wiek oszacowano na 120 – 150 lat. Oryginalna jest tabliczka powieszona na jednym z pni.

Odnalazłem też drzewa oznaczone tabliczką „Pomnik Przyrody” nie wymieniane w oficjalnych spisach. Przy ulicy Słonecznej grupa 3 drzew : topola, wiąz i klon.

Ciekawa jest również aleja wysadzana głównie dębami, prowadząca do Antonówki.