Pomnikowy głaz „Flins” ze wsi Długie (gm. Szprotawa, lubuskie).

Bogata w pomnikowe drzewa gmina miejsko – wiejska Szprotawa posiada jeden pomnik przyrody nieożywionej. Jest nim głaz narzutowy o nazwie „Flins” powołany do ochrony ustawowej na mocy Uchwały nr X/69/2019 Rady Miejskiej Szprotawy z dnia 27 czerwca 2019 r. Rzeczony eratyk leży ok.1300 m na północ od zachodniego krańca wsi Długie (pow. żagański, lubuskie), na skraju lasu (oddz. 108Ao Nadleśnictwa Szprotawa), kilkanaście metrów od drogi wojewódzkiej nr 297, po prawej (zachodniej) stronie szosy jadąc od Szprotawy do Kożuchowa.

GPS  N 51°40’11.6″ , E 15°35’57.8″

widoczny z drogi 297 głaz Flins

Obok głazu ustawiono tablicę informującą o ochronie pomnikowej obiektu oraz drewnianą ławkę.

pomnikowy głaz Flins

pomnikowy eratyk o nazwie Flins

tablica przy pomnikowym głazie Flins

Obwód pomnikowego eratyku wynosi 950 cm, długość i szerokość: 400×320 cm, wysokość – 75 cm. Nie wiadomo jaka część głazu skrywa się pod powierzchnią gruntu.

głaz Flins we wsi Długie

głaz Flins o obwodzie prawie 10 metrów

głaz Flins w gminie Szprotawa

pomnikowy głaz Flins latem

Materiałem budującym narzutniak jest szary granitognejs z gniazdami kwarcowymi.

tekstura gnejsowa na pomnikowym głazie Flinstekstura gnejsowa na głazie Flinsgniazdo kwarcowe w głazie Flins Flins już przed II wojną światową był znany i chroniony jako pomnik przyrody. Dostrzegł go 100 lat temu znany niemiecki przyrodnik profesor Theodor Schube. Przez lata zapomniany został przywrócony do ochrony pomnikowej.

Pomnikowy dąb Wim Sampers z Henrykowa (gm. Szprotawa, lubuskie).

Jeśli jakiegoś czytelnika zaintrygowała oryginalna nazwa tytułowego drzewa to odpowiem mu już w pierwszym zdaniu tego artykułu – Wim Sampers to imię i nazwisko właściciela terenu na którym rośnie pomnikowy dąb. Czy zatem można nazwać pomnikowe drzewo własnym imieniem i nazwiskiem? No widać, że można. Jak to zrobić? Trzeba przekonać Radę Gminy by podjęła stosowną Uchwałę. I tak 29 września 2021 r. Rada Miasta Szprotawy Uchwałą nr XXXVIII/279/2021 powołała do ochrony pomnikowej dąb szypułkowy i nadała mu oficjalną nazwę Wim Sampers. Drzewo rośnie w Henrykowie – wsi graniczącej z miastem Szprotawa (pow. żagański, lubuskie) – przy drodze gruntowej, na skraju śródpolnego zadrzewienia, ok. 700 m na północny – wschód od pałacu.

GPS N 51°34’31.1″ , E 15°34’05″

dąb Wim Sampers z Henrykowa k. Szprotawy

pomnikowy dąb Wim Sampers z Henrykowadąb Wim Sampers

Obwód pomnikowego drzewa wynosi 728 cm (w Uchwale 735 cm, ale dąb traci korę, więc chudnie), wysokość okazu 30 metrów, szacunkowy wiek ok. 400-500 lat (wg lokalnych działaczy nawet ponad 560 lat).

pień dębu Wim SampersWim Sampers o obwodzie 735 cm

Kondycja zdrowotna drzewa nie przedstawia się najlepiej: jeden z głównych przewodników uległ obłamaniu, pozostałości tego konaru obeschły, a martwica objęła większość pnia aż do ziemi; w odsłoniętym pniu utworzył się ubytek kominowy. Drugi przewodnik jest zdrowy, ale grozi mu rozszczepienie.

uszkodzenia na dębie Wim Sampers

uschnięty konar dębu Wim Sampers

zdrowa część dębu Wim Sampers

W przedwojennych źródłach można znaleźć informacje na temat tego dębu – już wtedy był pomnikiem przyrody, w 1916 r. mierzył w obwodzie 6,05 m i nazywany był Blecheiche, czyli  „dębem blaszanym” z powodu wielu stalowych okuć spinających uszkodzenia. Wydaje mi się, że „Wim Sampers” jest lepszą nazwą dla tego dębu niż niemieckojęzyczny „Blaszak”. Więcej zdjęć Wim Sampersa można odnaleźć na blogu Pawła Lenarta w artykule „Pomnikowy dąb szypułkowy “Wim Sampers” z Henrykowa. Na cześć gospodarza.„.