7 km na wschód od centrum Namysłowa znajduje się wieś Gręboszów, administracyjnie należąca do gminy Domaszowice. Pod względem przyrodniczym to jedno z najciekawszych miejsc powiatu namysłowskiego – ochroną pomnikową objęto tu dwie aleje lipowe, grupę drzew (dwa dęby i lipę) oraz pojedyncze okazy sosny pospolitej i dębu szypułkowego – w sumie to aż 334 drzewa. Można mieć wrażenie, że to bardzo duża liczba, jednak po dokładnym zwiedzeniu miejscowości nasuwa się pytanie – czemu tylko 334 drzewa?

Pierwsza z pomnikowych alei o długości 1150 m złożona jest z 80 lip drobnolistnych i przebiega przez całą długość wsi. Jej początek zlokalizowany jest na skrzyżowaniu ruchliwej szosy nr 42 z główną drogą biegnącą przez wieś.

Obwody drzew w alei mieszczą się w przedziale 119 – 574 cm, przeciętna wysokość lip 24 metry. Poniżej zdjęcie z pomiaru najgrubszego okazu.

W centrum wsi znajduje się otoczony cmentarzem kościół pw. św. Katarzyny. Najstarsza część nekropolii z XIX – wiecznymi nagrobkami sąsiaduje z drogą i pomnikową aleją. Teren gęsto porasta bluszcz, który opanował większość rosnących tu drzew – całość: bluszcz, stare nagrobki, sędziwe drzewa tworzą niesamowity, skłaniający do refleksji klimat.

Spośród całego starodrzewia cmentarnego do ochrony pomnikowej powołano dwa okazy dębu szypułkowego i jedną lipę drobnolistną. Drzewa nie posiadają tabliczek (lub przesłania je bluszcz) i jest pewien problem z identyfikacją drzew. Prawdopodobnie para pomnikowych drzew – lipa i dąb rosną obok siebie, lokalizacja drugiego pomnikowego dębu jest utrudniona, być może to jeden z grubych kikutów porośniętych bluszczem.

Ze względu na porastające drzewa bluszcz pomiar obwodu jest utrudniony, niemniej zmierzono obwód pomnikowej lipy i wynosił on 589 cm.

Naprzeciw cmentarza, po drugiej stronie ulicy, rozciąga się zaniedbany park krajobrazowy o powierzchni 6 ha. Rośnie tu wiele drzew o walorach pomnikowych, z gatunków rodzimych to głównie dęby, lipy, modrzewie, graby; obce taksony reprezentują okazałe platany klonolistne, żywotniki, cyprysiki oraz tulipanowiec amerykański i miłorząb dwuklapowy. Tematowi samego założenia parkowego w Gręboszowie można by poświęcić osobny artykuł, gdyby rosło tam choć jedno drzewo ze statusem pomnika przyrody. Taki status posiada sosna pospolita o nietypowym pokroju, rosnąca na terenie leśnym, ok. 350 m na zachód od środka boiska (patrz mapa na górze artykułu).

GPS N 51°03′07.02″ , E 17°47′56.21″

Sosna na wysokości ok. 100 – 120 cm rozdziela się na trzy pnie; obwód mierzony na wysokości pierśnicy wynosi 474 cm, ale wykonany zgodnie zasadami dendrometrii na wysokości 40 cm daje wynik 469 cm. Wysokość okazu to 27 metrów, pomnikiem przyrody jest od 1954 r. Niestety stan zdrowotny drzewa nie jest zadowalający – jeden z trzech pni jest całkowicie uschnięty, korona jest mocno zredukowana.

Wracamy na główną drogę prowadzącą przez wieś, na koniec opisanej wyżej alei lipowej. W pobliżu miejsca gdzie kończy się pierwsza, ma początek druga pomnikowa aleja przebiegająca przez tereny leśne.

Aleja obsadzona jest obustronnie 249 lipami drobnolistnymi o obwodach w przedziale 72 – 339 cm, ochroną pomnikową została objęta już w 1954 r.

Przebieg alei jest początkowo skośny w stosunku do drogi prowadzącej do Sułoszowa, po pokonaniu ponad 800 m (przy drewnianym krzyżu) dukt z pomnikowymi lipami zmienia kierunek, by po ok. 650 m wrócić na drogę jezdną.

Jeżeli dotrzemy do zabudowań Sułoszowa i tam skręcimy w prawo, w kierunku Starego Gręboszowa, to będziemy mieli możliwość zobaczyć ostatni pomnik przyrody Gręboszowa. Jest nim bardzo mocno uszkodzony, martwy dąb szypułkowy, rosnący na małej wysepce w środku pola uprawnego.