Park Strachowicki we Wrocławiu to fragment dawnego ogrodu krajobrazowego przylegającego do nieistniejącego już pałacu. W obecnej formie zajmuje ok. 8 ha powierzchni, ograniczony jest ulicami Zarembowicza oraz Graniczną i przecięty ul. Strachowicką.

Dla małych dzieci urządzono w parku plac zabaw, dla starszych i dorosłych pełnowymiarowe boisko do piłki nożnej.

Park upiększają oczka wodne i podłużny staw, nad którym przerzucono uroczy mostek.

Spacerując alejkami parkowymi możemy podziwiać liczne okazy starych drzew, głównie rodzimych gatunków liściastych.

Ochroną pomnikową objęto tu 5 egzemplarzy drzew, wszystkie oznakowano stosowną tabliczką. W północnej części parku, tuż przy ulicy Strachowickiej, rośnie pomnikowy buk pospolity o obwodzie 334 cm i wysokości 28 m.

Przy jednej z alejek parkowych rośnie rzadki okaz dębu błotnego o statusie pomnika przyrody. Drzewo mierzy w obwodzie 290 cm, wysokość dębu 31 m..

Przy alejce biegnącej wzdłuż stawu rośnie pomnikowy dąb szypułkowy; okaz mierzy w pierśnicy 437 cm, wysokość drzewa 33 m.

Aby trafić do kolejnych pomnikowych drzew należy wrócić na ul. Strachowicką i przejść do skrzyżowania z ul. Zarembowicza. Rosnąca na skwerze grupa cisów ozdabiała niegdyś wejście do pałacu.

Boki nieistniejącego pałacu obsadzono platanami klonolistnymi.

Trzy z widocznych wyżej platanów posiadają dość duże ubytki pnia, jeden zdrowy okaz platana klonolistnego ogłoszono pomnikiem przyrody.

Egzemplarz mierzy 28 m wysokości i posiada pień o obwodzie 410 cm.

Najciekawszym pomnikowym okazem w parku jest cypryśnik błotny, rosnący obok murku oporowego, przy oczku wodnym. Egzemplarz mierzy w obwodzie 267 cm, wysokość drzewa 13 metrów.

Cypryśnik błotny to rzadko spotykany w Polsce gatunek drzewa parkowego. Szkoda, że ten okaz słabo wykształcił charakterystyczne dla niego korzenie oddechowe, zwane pneumatoforami (można je zobaczyć w tym artykule).