Pomniki przyrody w Otyniu k. Nowej Soli.

Otyń to wieś gminna (przed wojną miasto) w województwie lubuskim, położona 5 km na północ od Nowej Soli. Cennym zabytkiem Otynia jest zespół zamkowo – klasztorny, niestety niedostępny do zwiedzania ze względu na ogrodzenie i groźbę zawalenia. Na jego wewnętrznym dziedzińcu rośnie pomnikowy platan klonolistny.

GPS N 51°50′46.81″ , E 15°42′45.79″

Obwód okazu wynosi 425 cm, wysokość ok. 30 metrów.

Jedenaście lip drobnolistnych liczy pomnikowa aleja w Otyniu. Drzewa rosną nieregularnie po obu stronach ulicy Lipowej.

Sędziwe lipy mierzą od 320 do 400 cm w obwodzie, wysokość drzew od 20 do 25 m.

Pojedynczy okaz dębu szypułkowego rośnie w pobliżu Otynia, przy głównej drodze w miejscowości Zakęcie, za zakrętem na Konradowo.

GPS N 51°51′09.50″ , E 15°42′48.16″

Okaz mierzy 368 cm w obwodzie, przy wysokości ok. 20 metrów.

Park przypałacowy w Proboszczowie (gm. Pielgrzymka).

Proboszczów to duża wieś w gminie Pielgrzymka, położona u podnóży Ostrzycy 501 m n.p.m. Znajduje się tu interesujący kościół Trójcy Św. oraz neoklasycystyczny pałac z 1821 r. zbudowany na miejscu starszego.

30 metrów od frontu pałacu rosną dwa pomnikowe cisy o obwodach 167 i 134 cm.

Do pałacu przylega rozległy park o powierzchni 9.5 ha ogrodzony częściowo kamiennym murem, ze stawem i wieloma pomnikowymi drzewami.

Na liście RDOŚ figuruje 35 pomnikowych drzew rosnących w parku w Proboszczowie, głównie gatunków rodzimych. Niestety, tych oznakowanych tabliczkami jest tylko kilka. Z tego tytułu właściwa identyfikacja wszystkich pomnikowych okazów, musiałaby przyjąć charakter pracy naukowej a nie zwykłego, niedzielnego spaceru.

Zwiedzanie parku najlepiej rozpocząć z dużego parkingu znajdującego się przed kościołem. Zanim wejdziemy do parku pokonując mostek, warto zwrócić uwagę na pokaźnych rozmiarów egzemplarze olszy czarnej, pnie o obwodzie przekraczającym 300 cm porośnięte są bluszczem.

Spacerując zachowanymi alejkami parkowymi, z pewnością natkniemy się na oznaczonego tabliczką dęba o obwodzie 470 cm.

GPS N 51°03′54.93″ , E 15°47′38.79″

Ciekawostką jest dąb kaukaski „Gruzin” o obwodzie 240 cm, 150 lat, niestety z mocno uszkodzonym pniem.

Przy alejce prowadzącej wzdłuż płotu w kierunku pałacu, rośnie kilka okazałych lip.

Ponadto w parku wiekowe graby oraz pomnikowe buki.

Po zwiedzeniu parku, warto wybrać się przechodzącym obok żółtym szlakiem na szczyt Ostrzycy. Leniwi mogą podjechać szutrową drogą na przygotowany pod lasem parking, dalej pieszo wzdłuż pięknej alei lipowej (którą warto objąć ochroną pomnikową).

Ze szczytu, w pogodnie dni, roztaczają się wspaniałe widoki na okolicę (więcej tutaj).