Pomnikowy platan z Lechitowa (gm. Wąsosz, dolnośląskie).

Lechitów to niewielka wieś położona na prawym brzegu Baryczy, oddalona o 6 km na północny – zachód od Wąsosza (pow. górowski, dolnośląskie). Zabudowania sioła rozłożone są wzdłuż lokalnej drogi z Wąsosza do Góry. Na zachodnim krańcu wsi znajduje się zdewastowany park z XIX w. , na jego terenie można odnaleźć pozostałości pałacu i zabudowań folwarcznych. Na skraj dawnego założenia parkowego można dojechać brukowaną drogą, trzeba tylko pojechać prosto, zamiast skręcać w prawo (jadąc od Wąsosza) na ostrym zakręcie przy transformatorze.

Ozdobą parku jest rosnący w nim ogromny platan klonolistny – mało znany pomnik przyrody. Korona tego drzewa wyraźnie góruje nad drzewostanem.

GPS N 51°35′50″ , E 16°37′08″

Pomnikowy platan rośnie na krawędzi parku, kilkanaście metrów na prawo od drogi.

To olbrzymie drzewo najlepiej podziwiać po okresie wegetacyjnym. Latem dostępu do niego bronią gęste zarośla i pokrzywy, nie ma też mowy o zdjęciach z dalszych ujęć.

Platan z Lechitowa znajduje się w czołówce najgrubszych okazów tego gatunku na Dolnym Śląsku (6. miejsce). Jego obwód wynosi 720 cm, wysokość 36 m. Pomnikiem przyrody jest od 1998 r. Podany rejestrze wiek – 540 lat – jest mocno przesadzony. Najstarszy platan w Polsce (Olbrzym z Chojnej) liczy ok. 300 lat, przy obwodzie sięgającym prawie 11 m.

Opisywany platan jest jedynym pomnikowym drzewem w Lechitowie, jednak w parku rośnie kilka innych drzew, sędziwych drzew – głównie dębów, na które warto zwrócić uwagę. Godne odnalezienia są również zachowane fragmenty szpalerów oraz alei złożonych z sędziwych lip.

Pomniki przyrody w Wąsoszu (pow. górowski, dolnośląskie).

Miasto Wąsosz (siedziba gminy miejsko – wiejskiej) położone jest w północnej części województwa dolnośląskiego, w powiecie górowskim. To stara osada, która prawa miejskie otrzymała w 1290 r., dotkliwie zniszczona w 1945 r. utraciła je i ponownie odzyskała w 1984 r. Historyczna część miasta została ulokowana w widłach Baryczy i Orlej. Na miejscu dawnego grodu książęcego w XIV w. wzniesiono murowany zamek otoczony fosą (ul. Zamkowa), wielokrotnie przebudowywany w późniejszych latach. Ostatnia przebudowa miała miejsce w 1924 r. i taka data widnieje na głównym portalu wejściowym.

W parku zamkowym zachowały się nieliczne, stare egzemplarze drzew. Ochroną pomnikową objęto okaz dębu szypułkowego, rosnącego tuż za ogrodzeniem, przy ul. Parafialnej.

GPS N 51°33′41.6″ , E 16°41′33.5″

Dąb mierzy w obwodzie 434 cm, wysokość drzewa 28 metrów, wiek (rejestr RDOŚ) ok. 380 lat.

Obok zamku stoi neogotycki  kościół św. Józefa Oblubieńca NMP zbudowany w latach 1893-1894 dla katolików.

Starsza, gotycka świątynia pw. Niepokalanego Serca NMP, która do 1945 r. służyła ewangelikom, stoi po drugiej stronie zamkowego parku, przy ul. Parafialnej. Ściany tej świątyni udekorowane są bogatą kolekcją płyt nagrobnych i epitafijnych.

Na placu obok kościoła rośnie ciekawy okaz dębu oplecionego bluszczem.

Jak wspomniano wcześniej, Wąsosz poniósł duże straty w wyniku działań wojennych w  1945 r. Zniszczeniu uległ wtedy ratusz oraz cześć kamienic w rynku. Zachowane fragmenty historycznego centrum miasta mimo tego prezentują się znakomicie i warte są zobaczenia.

Drugi pomnikowy dąb w Wąsoszu rośnie na terenie Szkoły Podstawowej im. Bolesława Chrobrego, zlokalizowanej przy ul. Aleja Niepodległości 10. Drzewo rośnie w narożniku boiska szkolnego, tuż za ogrodzeniem, od strony ul. Zacisze.

GPS N 51°34′01.8″ , E 16°41′54.5″

W wyniku ogłoszonego w 2006 r. szkolnego konkursu drzewo uzyskało imię Dębosław Chrobrek.

Dąb mierzy w obwodzie 360 cm, wysokość drzewa 22 m, szacowany wiek ok. 160 lat.

W gminie miejsko – wiejskiej Wąsosz znajduje się ponad 40 egzemplarzy pomnikowych drzew. Najgrubszy z nich – platan klonolistny o obwodzie 720 cm rosnący we wsi Lechitów, będzie tematem kolejnego artykułu.