Renesansowy dwór (potocznie nazywany zamkiem) w Czernej został wzniesiony dla Wolfganga von Glaubitza w latach 1558-1559. Mimo upływu kilkuset lat zamek zachował podstawowy trzon renesansowy. Obecnie jest w rękach prywatnych, a że pełni funkcje hotelowe nie ma specjalnych przeszkód by obejrzeć go choćby z zewnątrz.

Wejście do pałacu ozdobione jest piaskowcowym portalem z 8 kartuszami herbowymi.

Goście hotelowi mają również możliwość podziwiania wspaniałych wnętrz pałacowych, mi jednak bliżej do lasu niż do salonów, więc skupiłem się na pięciohektarowym parku otaczającym dwór. Można w nim znaleźć sędziwe dęby, okazałe sosny czarne, buki w odmianie czerwonolistnej oraz znajdujący się na tyłach zamku malowniczy szpaler złożony z kilku egzemplarzy platana klonolistnego.

Tuż za szpalerem platanowym ma początek pomnikowa aleja złożona z 241 egzemplarzy dębu szypułkowego.

Długość alei biegnącej wzdłuż wału przeciwpowodziowego na Odrze to ok. 1,5 km. Dęby w pomnikowej alei mierzą w obwodzie od 120 do 660 cm.

Nie wszystkie okazy cieszą się dobrą kondycją zdrowotną. Część z nich jest całkowicie uschnięta, na wielu można dojrzeć charakterystyczne ślady żerowania ściśle chronionego chrząszcza – kozioroga dębosza (wspominałem o nim w artykule „Pomnikowe drzewa w Sułowie„). Larwy kozioroga żerują wyłącznie na starych egzemplarzach drzew i m. in. dla ochrony jego siedliska aleja uzyskała status pomnika przyrody.

Koniec pomnikowej alei znajduje się na uskoku wału zakręcającego w tym miejscu na zachód, przy zabudowaniach należących w przeszłości do strażnika wałowego.