Dąb „Bartek” (opisany w poprzednim artykule) to niewątpliwie najpopularniejszy pomnik przyrody w Polsce. Legendarne drzewo jest chętnie odwiedzane przez rzesze turystów ze względu na ponadprzeciętne rozmiary i sędziwy wiek. Na popularność „Bartka” wpływa również dogodne położenie w centralnej części kraju, kilkanaście metrów od ruchliwej szosy (nikły wysiłek fizyczny), naprzeciw dużego parkingu (wygoda dla zmotoryzowanych i wycieczek autokarowych). Jednak niewiele osób pokonujących kilkadziesiąt metrów od parkingu do „Bartka” jest świadoma, że jeden pomnik przyrody ożywionej właśnie już minęła. Ten pomnik to „Aleja Przydrożna” o długości ok. 170 m, obejmująca wiekowe drzewa po obu stronach drogi 750 Samsonów – Zagnańsk, w bezpośrednim sąsiedztwie dębu Bartek.
Aleja składa się z 29 egzemplarzy drzew, większość z nich rośnie po południowej stronie drogi (od strony parkingu). W składzie gatunkowym są klony pospolite i klony jawory – 15 szt. o obwodzie pni: 358, 263, 225, 170, 215, 242, 181, 227, 243, 298, 208, 253, 202, 226, 226 cm; jesiony wyniosłe – 9 szt. o obwodzie pni: 114, 110, 225, 220, 175, 175, 183, 240, 216 cm; lipy drobnolistne i szerokolistne – 4 szt. o obwodzie: 215, 316, 398, 282 cm; jeden modrzew europejski o obwodzie pnia 370 cm.
Drzewem w alei o potwierdzonym naukowo wieku jest potężny modrzew (obwód 370 cm), rosnący obok przejścia dla pieszych. Wg C. Pacyniaka „Najstarsze drzewa w Polsce” 1992 r. okaz liczy ponad 220 lat.
Podobnym wiekiem legitymuje się modrzew rosnący przy wjeździe do oddalonej o 50 m leśniczówki Bartków (nie wchodzi w skład alei i nie jest pomnikiem przyrody).
„Aleja Przydrożna” jest pomnikiem przyrody od 1954 r., jednak z wiekiem ubywa w niej rosnących drzew. Jeszcze w 20011 r. w skład alei wchodziły 33 okazy.
Obecną sytuację prawną alei reguluje Uchwała nr 137/VII/2015 Rady Gminy Zagnańsk z dnia 30 grudnia 2015 r.
