Moryń to jedno z najmniejszych miast województwa zachodniopomorskiego (pow. gryfiński) położone nad jeziorem Morzycko, w otulinie Cedyńskiego Parku Krajobrazowego. Otoczone jest pełnym pierścieniem murów obronnych, wybudowanych na początku XIV w.
Cennym zabytkiem Morynia jest późnoromański – gotycki kościół pw. Świętego Ducha z XIII w. wymurowany z ciosów granitowych.
W centrum miejscowości, na rynku przed budynkiem Urzędu Miasta, ustawiono Fontannę Wielkiego Raka.
Miasto jest doskonale przygotowane do obsługi turystów, przed każdym zabytkiem znajduje się tablica informacyjna, drogowskazy ułatwiają poruszanie się pomiędzy obiektami turystycznymi, w wielu miejscach ustawiono tablice z planem miasta.
Mając na względzie powyższe można się zdziwić, że jedyny pomnik przyrody w mieście – okaz robinii białej – nie został w żaden sposób oznakowany, nie uwzględniono go na planie miasta i w zasadzie pozostaje anonimowy. Drzewo rośnie u zbiegu ulic Akacjowej i Jeziornej, ok. 40 m od Furty Północnej (Jeziornej), w pobliżu mamutów.
GPS N 52°51′35.6″ , E 14°24′01.8″
Robinia biała – zwana też robinią akacjową lub grochodrzewem – to gatunek pochodzący z Ameryki Północnej, ale został szeroko rozprzestrzeniony i zaaklimatyzowany na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy. W Polsce dorasta do 30 m wysokości osiągając obwód pnia przekraczający 5 metrów; nie należy do gatunków długowiecznych – dożywa przeciętnie 150 – 200 lat.
Drzewo jest lekko pochylone w kierunku jeziora, korona jest dobrze rozwinięta, zaatakowana przez jemiołę pospolitą.
Moryńska robinia wyrosła na wysokość 21 metrów, pień tego drzewa mierzy w obwodzie 346 cm, szacunkowy wiek okazu ok. 100 lat.
Status pomnika przyrody uzyskała na mocy Uchwały nr XXXII/297/2010 Rady Miejskiej w Moryniu z dnia 25 lutego 2010 r. w sprawie ustanowienia pomnika przyrody. Jak wspomniano wyżej robinia nie została w żaden sposób oznakowana.