Pomnikowy cis w Trzebielu.

Trzebiel to przygraniczna wieś gminna (przed 1945 r. miasto) w województwie lubuskim, w powiecie żarskim. Miejscowość zostało prawie całkowicie zniszczone podczas II wojny światowej, niemniej zachowało się kilka ciekawych zabytków. Unikalne są resztki szubienicy przy ul. Tuplickiej, jednego z 7 zachowanych tego typu obiektów w Polsce. Prowadzi do niej urocza aleja lipowa.

Wewnątrz szubienicy rośnie sędziwa lipa (w ostatnim czasie przycięta), która niestety uszkadza korzeniami zabytek.

Obok kościoła przy ul. Żarskiej znajduje się zachowany fragment obwarowań miejskich.

Nieco dalej, przy siedzibie Parku Krajobrazowego „Łuk Mużakowa” (Żarska 52), rośnie okazały cis pospolity.

Drzewo mierzy w obwodzie 210 cm, wysokość okazu 12.3 metra.

Wartym uwagi pomnikiem przyrody nieożywionej koło Trzebiela jest olbrzymi głaz narzutowy zwany Głazem Krabata lub Diabelskim Kamieniem. Eratyk mierzy 1350 cm w obwodzie, przy wysokości 225 cm. Opisałem go dokładnie w tym artykule.

Diabelski Kamień (Głaz Krabata) k. Trzebiela.

W północnej części Parku Krajobrazowego „Łuk Mużakowa”, pomiędzy miejscowościami Kamienica i Trzebiel, leży pomnikowy eratyk „Diabelski Kamień”. Obiekt znany jest również pod nazwą „Głaz Krabata”. Aby trafić do głazu, należy skręcić w prawo z drogi krajowej nr 12 Trzebiel – Łęknica w kierunku miejscowości Siedlec, Kamienica nad Nysą Łużycką. W Kamienicy skręcamy w brukowaną drogę, po której biegnie znakowano na niebiesko szlak turystyczny. Po ok. 300 m. od ostatnich zabudowań, po prawej stronie, na łące pod laskiem, kilka metrów od potoku Lanka, leży oznaczony tablicami olbrzymi głaz.

GPS N 51°37′48.19″, E 14°48′05.62″

Na stojącej obok tablicy znajdziemy kompletną informację o tym pomnikowym głazie narzutowym :

Otwory na powierzchni głazu wiązano legendą ze szponami diabła.

Eratyk jest granitowym głazem o składzie mineralnym 40% kwarc, 40% mikroklin, 15% plagioklaz, 5% biotyt.

„Diabelski Kamień” jest jedynym pomnikowym głazem narzutowym w utworzonym w 2001 r. Parku Krajobrazowym  „Łuk Mużakowa”. Obszar parku stanowi wybitny przykład działalności lodowca  skandynawskiego, który wyrzeźbił tu morenę czołową o kształcie podkowy (druga część po stronie niemieckiej).