Pomniki przyrody w Rogowie (pow. brzeziński, łódzkie).

Rogów to wieś (siedziba gminy) położona w powiecie brzezińskim (łódzkie), oddalona o ok. 38 km na wschód od centrum Łodzi. Turyści przyjeżdżający do Rogowa najczęściej odwiedzają skansen kolei wąskotorowej oraz Arboretum administrowane przez SGGW w Warszawie. Arboretum jest jednostką organizacyjną Leśnego Zakładu Doświadczalnego w Rogowie, w skład którego wchodzi także Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej, Nadleśnictwo Rogów oraz gospodarstwa szkółkarskie. Kompleks budynków znajduje się przy ul. Leśnej, dojazd ułatwiają ustawione w wielu miejscach drogowskazy. Po przekroczeniu bramy, od razu ujrzymy leżący pod budynkiem Muzeum Lasu i Drewna olbrzymi pień topoli czarnej.

Drzewo rosło wcześniej we wsi Krosnowa, liczyło ok. 200 lat i miało ponad 8 m w obwodzie. Po uschnięciu w 2007 r. zostało ścięte, a fragment pnia przeniesiono w to miejsce w celach edukacyjnych.

Na skwerze przed muzeum rośnie jeden z Dębów Papieskich (nr 4), drugi (nr 5) znajdziemy przy kościele p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.

Kupując bilet do Arboretum warto zaopatrzyć się w folder zawierający mapkę, względnie zrobić sobie fotkę planu ustawionego przy wejściu. W głębi rozległego ogrodu map jak na lekarstwo i można trochę pobłądzić lub pominąć ciekawy sektor.

Kierując się za wejściem w lewą stronę, trafimy do najbardziej widowiskowej części Arboretum – Alpinarium.

Arboretum zostało założone w 1923 r. na terenie leśnym. Pozostałością po lesie, który istniał zanim utworzono ogród są około 150 – letnie sosny, a także świerki, dęby i graby.

Arboretum ma charakter rozległego parku o powierzchni ponad 53 ha, na spokojny spacer trzeba przeznaczyć przynajmniej 3 – 4 godziny. W odróżnieniu od innych ogrodów botanicznych, w których spotykamy skupiska kilku, kilkunastu egzemplarzy danego gatunku, tutaj często mamy do czynienia z jednogatunkowymi poletkami doświadczalnymi o przeciętnej powierzchni 0,1 ha.

Arboretum szczyci się największą w Polsce kolekcją klonów (ponad 180 gatunków i odmian).

50 m przed wjazdem do Arboretum, na skrzyżowaniu ulic Leśnej i Akademickiej, rośnie pomnikowy buk pospolity.

GPS N 51°49′18.7″ , E 19°53′54.6″

Drzewo mierzy w obwodzie 446 cm, wysokość okazu 16 m.

W pobliżu, na ogrodzie posesji przy ul. Akademicka 12, rośnie pomnikowy klon pospolity o obwodzie ponad 300 cm.

GPS N 51°49′11.6″ , E 19°53′52.4″

Na dawnym cmentarzu z I wojny światowej, w lesie obok stadionu, znajduje się potężny głaz narzutowy z napisem  „Nieznanemu Żołnierzowi – Rogowianie”. Choć wymieniany jest często jako pomnik przyrody nieożywionej, nie figuruje w oficjalnym rejestrze woj. łódzkiego.

GPS N 51°49′35″ , E 19°53′35″

Wymiary głazu to  2,4 x 1,7 x 2,2 m; obwód 7,4 m. Materiał budujący głaz to granitognejs szaro – różowy, średniokrystaliczny.

Spod głazu niedaleko już do wsi Przyłęk Duży. W tej miejscowości przez jakiś czas mieszkał i pisał W. Reymont.

Mieszkańcy wsi uważają, że ulubione miejsce noblisty znajdowało się pod koroną okazałej lipy (obwód 577 cm), zwanej przez miejscowych „Lipą Reymonta”.

W woj. łódzkim istnieje druga („właściwsza”) Lipa Reymonta, rosnąca we wsi Prażki (gm. Będków, pow. tomaszowski). Więcej o niej w następnym artykule.

Park Miejski w Legnicy.

Położony w centrum Legnicy Park Miejski jest najstarszym i największym terenem urządzonej zieleni tym mieście. Jego powierzchnia wynosi 58 ha, rośnie w nim ok. 130 gatunków drzew i krzewów krajowych oraz egzotycznych. Park jest zróżnicowany stylistycznie: posiada cechy typowe dla założeń krajobrazowych oraz część urządzoną w charakterze ogrodu francuskiego.

Historia Parku Miejskiego sięga początków XIX w., w późniejszych latach był stopniowo poszerzany i wzbogacany o budowle ogrodowe. Nawet pobieżne opisanie wszystkich obiektów wykracza poza ramy objętościowe tego artykułu, niniejszy wpis dotyczył będzie tematu przewodniego tego bloga, czyli znajdujących się w parku pomników przyrody. Ich poznawanie rozpoczniemy w północno – wschodniej części parku, ograniczonej ulicami Powstańców Ślaskich i Jordana. Rosną tu dwa pomnikowe drzewa iglaste: sosna wejmutka i modrzew europejski.

Sosna posiada pień o obwodzie 272 cm, wysokość drzewa 25 m.

Obwód pomnikowego modrzewia wynosi 285 cm, wysokość okazu 27 metrów.

Po drugiej stronie Alei Orła Białego rośnie pomnikowy platan klonollistny o obwodzie 376 cm i wysokości 34 metry.

Idąc w kierunku teatru napotkamy okaz miłorzębu dwuklapowego o obwodzie 256 cm (wysokość 21 m).

W pobliżu rośnie pomnikowa lipa drobnolistna (obwód 340, wysokość 22 m).

Za teatrem, po prawej stronie głównej alei, rozpościera się rozległa polana z kilkoma pomnikowymi dębami, o obwodach 350 – 467 cm. Nieskrępowane obecnością innych drzew, rozwinęły wyjątkowo szerokie korony, charakterystyczne dla soliterów.

Oprócz dębów na polanie odnajdziemy pomnikowy klon zwyczajny o obwodzie 228 cm i wysokości 22 metry.

Klon jawor, w rzadkiej odmianie purpurowej, rośnie przy alei poprowadzonej korona wału nad Kaczawą. Niestety, drzewo to (obwód 277 cm, wysokość 22 m) obumiera.

Przy krańcu Alei Orła Białego rośnie pomnikowy dąb burgundzki o obwodzie 310 cm i wysokości 31 m.

W pobliżu, przy skarpie znajduje się pomnikowy wiąz szypułkowy. Drzewo posiada pień o obwodzie 263 cm, wysokość okazu 29 m.

Powyżej, przy alei, rośnie potężna topola czarna. Ten pomnik przyrody mierzy w obwodzie 470 cm (wysokość 25 m).

Jedyna w parku pomnikowa wierzba biała (obwód 470 cm) została całkowicie pozbawiona korony i w zasadzie utraciła walory pomnikowe.

W południowej części Parku Miejskiego najciekawszym drzewem jest surmia (katalpa) o obwodzie 196 cm i wysokości 13 m. W lecie zachwyca dużymi liśćmi, zimą długimi owocami w kształcie strąków.

Niedaleko amfiteatru rośnie pomnikowy klon polny o obwodzie 265 cm.

Ostatni w tym zestawieniu jest pomnikowy dąb szypułkowy, rosnący przy kanale Młynówki.

Fragment północnego założenia z pomnikowymi drzewami należący niegdyś do Parku Miejskiego, stanowi obecnie ogrodzone otoczenie budynku liceum, zainteresowanych odsyłam do artykułu „Pomnikowe drzewa przy II LO w Legnicy„.