Przyroda nieożywiona | Pomniki przyrody

Łambinowice to duża wieś (siedziba gminy) w powiecie nyskim (woj. opolskie), położona na skraju Borów Niemodlińskich. To stara wieś wzmiankowana już w II poł. XIII w., jednak najważniejsze dzieje Łambinowic obejmują okres ostatnich 150 lat. W 1864 r. w sąsiedztwie wsi powstał poligon wojskowy. W późniejszych latach na terenie poligonu powstał obóz jeniecki, w którym początkowo przebywali jeńcy francuscy, następnie pojmani w okresie I i II wojny światowej.

Zmarłych chowano na na Starym Cmentarzu Jenieckim oraz w bezimiennych zbiorowych mogiłach w pobliżu obozu. Szacowana liczba jeńców zmarłych w tutejszych obozach oscyluje między 40 – 100 tys. osób, sytuuje to Łambinowice w rzędzie największych nekropolii wojennych w Europie.

Badaniem problematyki jenieckiej zajmuje się Centralne Muzeum Jeńców Wojennych w Łambinowicach – Opolu. W łambinowickiej siedzibie (Muzealna 4) znajdują się działy Zbiorów i Konserwacji oraz Edukacji i Wystaw.

Naprzeciw budynku muzeum leży pomnikowy eratyk – olbrzymi głaz , pozostałość po lądolodzie skandynawskim.

GPS N 50°32’45” , E 17°34’12”

Pomnikowy głaz (nr rej. 348) mierzy w obwodzie 1035 cm, długość 430 cm, szerokość 147 cm, wysokość 212 cm, materiał – szary granit.

Pomnikowy głaz znajduje się w parku otaczającym dawne kasyno oficerskie – obecnie to budynek Gminnego Ośrodka Kultury Sportu i Rekreacji.

Park założono na przełomie XIX i XX w., następnie przekształcono go w poł. XX w. Obecnie (wiosna 2016 r.) park przechodzi rewitalizację, dokonano nowych nasadzeń, przebudowano parkowe alejki.

Na mocy Uchwały nr XXXVII/263/2006 Rady Gminy Łambinowice z dnia 23.02.2006 r. powołano do ochrony pomnikowej 3 egzemplarze drzew – 2 dęby szypułkowe oraz tulipanowiec amerykański. Tulipanowiec rośnie w północnej części parku, obok zrujnowanego pomnika.

Okaz mierzy w obwodzie 199 cm, wysokość drzewa 16 m.

Pierwszy z pomnikowych dębów rośnie najprawdopodobniej (nie są oznakowane tabliczkami) obok budynku ośrodka kultury. Jego obwód wynosi 402 cm, wysokość 25 m.

Drugi z pomnikowych dębów (obwód 402 cm, wys. 18 m.) zlokalizowany jest przy wschodnim narożniku parku.

Wymieniony w tytule głaz leży w Zespole Przyrodniczo – Krajobrazowym „Lipno” – dawnym parku założonym w stylu angielskim pod koniec XVIII w. przez hrabiego Praschmę. Został on przywleczony w plejstocenie (od 2,50 mln do 10 tys. lat p.n.e) przez lądolód skandynawski, który wielokrotnie nasuwał się na obszar obecnej Polski. Odnalezienie pomnikowego głazu w rozległym parku nie jest trudne – znajduje się przy niebieskim szlaku turystycznym i równocześnie na trasie ścieżki przyrodniczej poprowadzonej przez obszar parku. Najwygodniej przespacerować się od parkingu przy arboretum, idąc ok. 600 m w kierunku Kapliczki Pustelnika.

GPS N 50°37’00” , E 17°35’43”