Drzonów (gm. Świdnica, pow. zielonogórski, lubuskie) to wieś położona ok. 15 km na zachód od centrum Zielonej Góry, przy drodze wojewódzkiej nr 279. W centrum miejscowości znajduje się klasycystyczny pałac, w którym mieści się Lubuskie Muzeum Wojskowe. We wnętrzach zabytkowej budowli i na terenie przylegającego parku można oglądać: zbiory ciężkiego sprzętu bojowego, lotnictwa wojskowego, broni palnej, umundurowania, odznaczeń – łącznie ponad 3500 eksponatów.

Czy miłośnik przyrody ma czego szukać pośród tych setek maszyn i urządzeń służących do niszczenia i zabijania? Okazuje się, że tak. Gdyby pozbawić teren militariów mielibyśmy do czynienia z jednym z wielu w regionie parków podworskich z XIX w. Część drzew posadzonych w tamtym czasie uzyskało już wiek prawie 200 lat i rozmiary pomnikowe. Niektóre okazy posiadają nawet tabliczki z napisem „Pomnik Przyrody”.

Problem w tym, że ani jedno z tych drzew formalnie nie jest pomnikiem przyrody i próżno ich szukać w stosownych rejestrach. O przyczynach takiego stanu rzeczy pisałem w artykule „Dlaczego drzewo z tabliczką nie jest pomnikiem przyrody?„. Jedynym pomnikiem przyrody w Drzonowie jest dąb szypułkowy rosnący w południowej części oryginalnego założenia parkowego, po drugiej stronie drogi nr 279, naprzeciw kościoła pw. św. Mikołaja.

GPS N 51°56’38.8” , E 15°19’09.5”

Chronione ustawowo drzewo znajduje się na skraju zadrzewienia, tuż przy drodze. Posiada pokrój typowy dla okazów rosnących w zwarciu – prosty i długi pień pozbawiony w dolnej części gałęzi i wysoko osadzoną koronę.

Dąb mierzy w obwodzie 440 cm, wysokość okazu to aż 33 metry, szacunkowy wiek to ok. 150 – 200 lat. Niestety, drzewo nie zostało w żaden sposób oznakowane.

Pomnikowy dąb z Drzonowa uzyskał status pomnika przyrody w 1986 r., obecnie obowiązująca podstawa prawna do jego ochrony to Rozporządzenie nr 47 Wojewody Lubuskiego z dnia 19 maja 2006 r. w sprawie ustanowienia pomników przyrody.