Park Stabłowicki we Wrocławiu.

Park Stabłowicki został założony pod koniec XIX w. jako teren zielony otaczający willę botanika Karla Lauterbacha. Założenie utrzymane było w stylu naturalistycznym, opartym na roślinności i krajobrazie typowym dla rozlewisk przepływającej obok rzeki Bystrzycy. Dziś po budynku mieszkalnym nie ma już śladu, a park jest jednym z wielu ogólnodostępnych parków miejskich Wrocławia. Rozciąga się na powierzchni 5.5 ha, ograniczony ul. Stabłowicką, Górecką i rzeką Bystrzycą.W dzień w którym zwiedzałem ten park, pogoda nie zachęcała do dłuższych spacerów, a i zdjęcia wychodziły dość kiepskie (wpis edytowano 06.12.2015 r. pogoda była lepsza). Skupiłem się więc tylko na odnalezieniu 3 pomnikowych okazów drzew. Pierwsze z nich – platan klonolistny – rośnie w południowej części parku, przy placu zabaw.

Obwód pnia wynosi 450 cm, wysokość drzewa 30 metrów.

W centrum parku rośnie piękny platan nie posiadający statusu pomnika przyrody.

Idąc od tego platana w kierunku Bystrzycy ujrzymy pomnikowy okaz wiązu szypułkowego.

Okaz mierzy w pierśnicy 493 cm przy wysokości 26 m.

Przy północnym krańcu park rośnie pomnikowy dąb szypułkowy.

Pień o obwodzie 534 cm mocno ucierpiał w wyniku żerowania kozioroga i dzięcioła.

Teren parku łączy się wąskim przesmykiem z 15 ha kompleksem Lasu Stabłowickiego.

Przy starorzeczach Bystrzycy rośnie pomnikowy okaz dębu o obwodzie 452 cm (w części północnej) oraz grupa 3 pomnikowych dębów szypułkowych.

GPS N 51°09′20.22″ , E 16°52′59.32″

Dęby w południowej części lasu mierzą w pierśnicy 461, 466, 495 cm, wysokość okazów 27 – 35.

GPS N 51°09′08.62″ , E 16°52′47.88″

GPS N 51°09′09.09″ , E 16°52′40.92″

GPS N 51°09′10.53″ , E 16°52′40.02″

Po większych opadach i przy podniesionych stanach wód, dotarcie do tych pomników przyrody może być problematyczne.

Park Zamkowy w Prochowicach.

Prochowice to miasto gminne położone nad Kaczawą, oddalone o 18 km na północny – wschód od Legnicy. Najstarszym zabytkiem w mieście o XIV – wiecznym rodowodzie jest zamek, zbudowany z cegły, w dolnych partiach murów również z kamienia i rudy darniowej. Otoczony jest suchą obecnie fosą oraz wałem po którym można chodzić i podziwiać zabytek (wnętrze zamku nie jest dostępne do zwiedzania).

Po latach zaniedbań przystąpiono do zabezpieczenia i częściowego remontu zamku.

Założenie zamkowe otacza park ze starym drzewostanem, w którym rośnie ok. 50 gatunków drzew i krzewów. Granicę parku wyznaczają od północy i wschodu kanały rzeki Kaczawy (Młynówki), od południa zabudowania folwarczne i budynki byłej  gorzelni.

Ochroną pomnikową objęto 5 sędziwych dębów, platana klonolistnego oraz olszę czarną. Dość nietypowe są tabliczki, którymi oznakowano część pomnikowych okazów.

Przy jednej z parkowych ścieżek rośnie dąb szypułkowy o obwodzie 400 cm.

W pobliżu dwupienny okaz o obwodzie 399 cm.

Nad Młynówką kolejny dąb oznaczony tabliczką, pień porośnięty bluszczem mierzy 440 cm w pierśnicy.

100 metrów na północ, nad brzegiem cieku wodnego , rośnie kolejny pomnikowy dąb szypułkowy o obwodzie 410 cm.

Ostatni pomnikowy dąb o obwodzie 502 cm rośnie samotnie w południowej części parku, w pobliżu kładki na Młynówce.

Wiek wszystkich okazów szacowany jest na 180 – 200 lat.

Za samotnym dębem, nieco schowany w młodym zadrzewieniu, rośnie pomnikowy platan klonolistny o obwodzie 605 cm.

Nad brzegiem Młynówki rośnie kilka grubych egzemplarzy olszy czarnej, jednak ze względu na brak tabliczki trudno stwierdzić która posiada status pomnika przyrody.