Pomniki przyrody w Popielowie (opolskie).

Popielów to duża wieś (siedziba władz gminnych) w powiecie opolskim, leżąca na skrzyżowaniu dróg wojewódzkich 457 i 458. Miejscowość składa się z kilku osiedli i przysiółków, zajmując łącznie ponad 3300 ha. Nad zabudową góruje neogotycki kościół NMP Królowej Aniołów (ul. Kościuszki).

W pobliżu, przy skrzyżowaniu ulic Kościuszki i Poprzecznej, rośnie pomnikowa lipa drobnolistna.

Pomnikiem przyrody nieożywionej w Popielowie jest głaz narzutowy, leżący przy skrzyżowaniu ulic Powstańców i 1 Maja (naprzeciwko budynku Powiatowego Urzędu Pracy oraz Publicznej Szkoły Podstawowej w Popielowie).

Na eratyku znajduje się tablica o treści ” W 50 – tą rocznicę powstania Związku Polaków w Niemczech Działaczom i Bojownikom o Polskość Śląska Opolskiego społeczeństwo gminy Popielowa 22 lipca 1973 r.”

Materiałem budującym głaz jest skandynawski granit.

Okazały dąb szypułkowy o statusie pomnika przyrody rośnie na terenie leśnym, przy drodze prowadzącej z Popielowa do Karłowic.

Drzewo mierzy w obwodzie 470 cm, wysokość okazu 32 m.

Sędziwe dęby rosną na obu brzegach płynącej w pobliżu rzeczki Budkowiczanki. Najgrubszy okaz o obwodzie 562 cm znajdziemy na południowym brzegu, ok. 650 m na wschód od drogi Popielów – Karłowice (oddz. 19).

Rosnący obok dąb mierzy w obwodzie 497 cm, wiek obu okazów szacuje się na 370 lat.

Po północnej stronie rzeczki również znajdziemy pomnikowe okazy dębów, jednak ze względu na chaszcze do sfotografowania kwalifikuje się tylko jeden egzemplarz.

Wyszanów – pomnikowe drzewa u ujścia Baryczy.

Barycz – największy prawobrzeżny dopływ Odry – to rzeka o długości 133 km, płynąca przez fragment Wielkopolski i północną część Dolnego Śląska. Obszar źródliskowy rzeki znajduje się w okolicach Ostrowa Wielkopolskiego, później płynie leniwie w kierunku zachodnim przez zabagnione tereny, mijając kolejno miejscowości: Przygodzice, Odolanów, Milicz, Sułów, Żmigród i Wąsosz. Nad Baryczą znajdują się ogromne kompleksy stawów hodowlanych (Stawy Przygodzickie, Możdżanowskie, Milickie), raj dla ptactwa wodno – błotnego. W celu ochrony unikalnego bogactwa przyrodniczego powołano największy w Polsce Park Krajobrazowy Doliny Baryczy, o powierzchni aż 870, 4 km².

Barycz uchodzi do Odry w pobliżu Wyszanowa – niewielkiej wsi w gminie Szlichtyngowa (pow. wschowski, lubuskie) – zlokalizowanej niedaleko granicy z woj. dolnośląskim. We wsi można odnaleźć ciekawe ruiny kościoła z XVI w.

Po dawnym pałacu pozostał tylko budynek bramny na terenie folwarku.

W pobliżu znajduje się zarastający park podworski, z drzewostanem złożonym głównie z rodzimych gatunków liściastych. W środkowej części parku, przy drodze biegnącej wzdłuż założenia, rośnie pomnikowa lipa szerokolistna o obwodzie 350 cm.

Lipa o podobnych rozmiarach rośnie bliżej południowej krawędzi parku.

Idąc dalej drogą za pomnikową lipą, dojdziemy do zrujnowanego mauzoleum rodziny Gilka – Bötzow.

Ze skarpy w okolicach mauzoleum można popatrzeć na rozlewiska  Baryczy.

Dwa pomnikowe dęby rosną w zabagnionym terenie leśnym (oddz. 323a), po drugiej (południowej) stronie Baryczy. Do drzew najłatwiej trafić z wału przeciwpowodziowego przeciętego drogą do Świerczowa. Idziemy wałem wzdłuż szpaleru obsadzonego sędziwymi dębami aż do krańca lasu. Następnie schodzimy w dół w kierunku Baryczy i w lesie między starorzeczami szukamy 2 rosnących obok siebie dębów.

GPS N 51°41′14″ , E 16°16′29″

Pomnikowe okazy mierzą w obwodzie 417 i 376 cm. Pień jednego z dębów jest mocno uszkodzony.

Dwa pomnikowe dęby rosną na niewielkich terenach leśnych porastających prawy brzeg Odry. Pierwszy z nich rośnie na skraju zagajnika, tuż obok drogi gruntowej.

GPS N 51°40′34.5″ , E 16°15′48.7″

Obwód pomnikowego debu wynosi 364 cm, wysokość 26 m.

Drugi, znacznie okazalszy dąb, rośnie ok. 100 m na południowy – zachód od pierwszego. Jego obwód wynosi 534 cm, wysokość drzewa 29 m.

GPS N 51°40′33.2″ , E 16°15′53.5″

W pobliżu nie brakuje innych sędziwych dębów o walorach pomnikowych. Poniżej zdjęcie okazu rosnącego przy starym sadzie.