Pomniki przyrody w Dusznikach – Zdroju.

Duszniki – Zdrój to miasto i gmina uzdrowiskowa położona na Ziemi Kłodzkiej. W północnej, historycznej części miasta znajdują się najstarsze zabytki: rynek z repliką pręgierza otoczony zabytkowymi kamienicami, kościół św. Piotra i Pawła z amboną w kształcie ryby i młyn papierniczy z pocz. XVI w. – obecnie Muzeum Papiernictwa.

Część zdrojowa znajduje się poza centrum miasta, wciśnięta w dolinę Bystrzycy Dusznickiej. Prowadzi do niej promenada wysadzana w końcowym odcinku pięknymi kasztanowcami.

W zabytkowym Parku Zdrojowym o pow. ok. 5.4 ha sześć drzew uznano za pomniki przyrody – 4 lipy drobnolistne i 2 buki pospolite. Skromna ilość pomnikowych drzew idzie w parze z ich słabym oznakowaniem – tylko jeden okaz posiada stosowną tabliczkę. Blisko widocznego na zdjęciu powyżej Dworku Chopina rośnie pomnikowy buk pospolity o obwodzie 370 cm.

Bliżej ul. Wojska Polskiego rosną dwie sędziwe lipy drobnolistne, jedna z nich o obwodzie 342 cm posiada status pomnika przyrody.

Po drugiej stronie Dworku Chopina, nad Bystrzycą Dusznicką, rosną dwa okazałe buki. Egzemplarz o obwodzie 420 cm jest pomnikiem przyrody.

Równie interesujący jest kolejny okaz buka rosnący przy sanatorium Jan Kazimierz.

Idąc wzdłuż budynku sanatorium Jan Kazimierz mijamy pomnikową lipę o obwodzie 363 cm.

Lipa drobnolistna (obwód 454 cm) – pomnik przyrody jako jedyny oznaczony tabliczką, rośnie nad rzeką, w pobliżu południowego wyjścia z parku.

Obok kolorowej fontanny rośnie kolejna pomnikowa lipa drobnolistna (obwód 557 cm) – ta prawdopodobnie ze względów bezpieczeństwa pozbawiona korony.

Kilka interesujących okazów drzew rośnie nad pobliskim Zielonym Stawem. Moją uwagę zwrócił piękny okaz buka oraz lipy, z pewnością wartych objęcia ochroną pomnikową.

Pomniki przyrody w Lądku – Zdroju.

Lądek – Zdrój to miasto położone u podnóża Gór Złotych, w dolinie rzeki Biała Lądecka. To najstarsze uzdrowisko na Ziemi Kłodzkiej, tutejsze wody wykorzystywano w celach leczniczych już ponoć w XIII w. a pierwszy zakład kąpielowy wybudowano w 1498 r. We wschodniej,  historycznej części miasta można zobaczyć ratusz otoczony zabytkowymi kamienicami, pręgierz przeniesiony ze Skrzynki oraz kościół p.w. Narodzenia NMP z XVIII w.

W tej części miasta odnajdziemy tylko jeden pomnik przyrody – jest nim cis pospolity, rosnący przy ul. Strażackiej.

Wielopienny okaz o formie krzewiastej mierzy w obwodzie 67+63+57+73 cm.

W części uzdrowiskowej miasta najbardziej charakterystyczną budowlą jest pawilon Wojciech.

W pobliżu fontanny widocznej na zdjęciu powyżej rośnie pomnikowy dąb szypułkowy o obwodzie 330 cm i wysokości 20 m.

W pobliżu (przy alejce w kierunku krytego basenu) drugi pomnikowy okaz dębu szypułkowego o obwodzie 420 cm.

U wylotu ul. Cienistej rośnie pomnikowa lipa drobnolistna o obwodzie 335 cm, jako jedyna w tej grupie pomnikowych drzew oznaczona stosowną tabliczką.

Nieco dalej, przy schodach, znajduje się grupa pomnikowych buków pospolitych o obwodach 200 – 384 cm.

Obok rośnie buk z potężną naroślą rakową.

Piękny buk rośnie też u zbiegu ulic Lipowej, Wolności i plac Mariański.

Wiele potężnych egzemplarzy buka, również w odmianie czerwonolistnej rośnie w Parku 1000 – lecia. Wśród nich wyróżnia się okaz o statusie pomnika przyrody, zlokalizowany przy alejce parkowej, w pobliżu placu zabaw.

Najcenniejszym i najstarszym drzewem w grupie pomnikowych okazów Lądka – Zdroju jest Dąb Marii, rosnący przy ul. Wolności 3 (naprzeciw Dyrekcji Uzdrowiska).

W Lądku – Zdroju ochroną pomnikową objęto również aleję lipową (wzdłuż ulicy Lipowej), aleję modrzewiową (obok ul. Orlej) oraz szpaler złożony głównie z jaworów i jesionów (przedłużenie ul. Zamkowej). Opiszę je dokładnie w następnym artykule.