Pomniki przyrody w Myśliborzu (gm. Paszowice, dolnośląskie).

Myślibórz to mała, ale znana wieś leżąca na pograniczu Pogórza Kaczawskiego i Równiny Jawora (gm. Paszowice, pow. jaworski, dolnośląskie). W dolnej części wsi znajduje się odremontowany pałac z drugiej połowy XIX w. Zabytek otoczony jest niewielkim parkiem, ze starego drzewostanu zachowały się okazy buków, platana klonolistnego, cisa i widocznej na zdjęciu poniżej sosny czarnej.

W górnej części wsi mieści się Zarząd Parku Krajobrazowego „Chełmy” i działające przy nim Centrum Edukacji Ekologicznej i Krajoznawstwa „Salamandra”.Duża woliera jest częścią Ośrodka Rehabilitacji Zwierząt.

Przed budynkiem znajduje się węzeł szlaków, żółty to Szlak Wygasłych Wulkanów, czerwony to Szlak Brzeżny, biegnący krawędzią Sudetów od Złotoryi do Bolkowa.

W pobliżu Salamandry, po lewej stronie szlaku prowadzącego Małych Organów Myśliborskich, rosną dwa pomnikowe cisy pospolite.

GPS  N 51°01′27″ , E 16°07′09″

Obwód pomnikowych okazów wynosi 90 i 140 cm, wysokość drzew ok. 8 metrów. Podany w rejestrze wiek 350 – 400 lat jest raczej przesadzony.

Do obsługi sporej rzeszy turystów odwiedzających Myślibórz przygotowano duży, płatny parking. Z tego miejsca można najkrótszą drogą dotrzeć do Wąwozu Myśliborskiego. Szlak wzdłuż parkingu wysadzany jest kasztanowcami białymi – aleja posiada status pomnika przyrody.

1.Myślibórz - pomnikowy szpaler kasztanowcówaleja kasztanowcowa w Myśliborzu jesienią

Pomnikowa aleja składa się z 28 kasztanowców o obwodach 190 – 365 cm, wysokość drzew ok. 20 m, szacunkowy wiek – 100 lat.

Zostawiamy aleję w tyle i po chwili znajdujemy się na granicy rezerwatu. Szlak wiedzie dalej cienistym wąwozem wzdłuż potoku Jawornik, ustawione co kilkaset metrów kolorowe tablice dydaktyczne poszerzą naszą wiedzę.

Do parkingu możemy wrócić przechodząc całą trasę ścieżki przyrodniczej lub zawracając w dowolnym momencie. Warto wtedy jeszcze raz spojrzeć na sędziwe kasztanowce – pomniki przyrody.

Pomnikiem przyrody nieożywionej w Myśliborzu są Małe Organy Myśliborskie na wzgórzu Rataj. Opisałem je dokładnie w poprzednim artykule.

Park przy zamku w Niemodlinie (opolskie).

Niemodlin – miasto położone 25 km na zachód od Opola – opisywałem już w artykule z 25.04.2016 r. dotyczącym pomnikowych głazów narzutowych (Pomnikowe głazy narzutowe w Niemodlinie). W tamtym czasie eratyki były jedynymi pomnikami przyrody w tym mieście. Olbrzymie, granitowe narzutniaki, leżą na skwerze naprzeciw zamku, u wylotu ul. Drzymały.

Uchwałą nr XXVIII/164/16 Rady Miejskiej w Niemodlinie z dnia 1 września 2016 r. powołano do życia szereg nowych pomników przyrody, w tym 7 drzew (3 cisy pospolite, dąb czerwony, platan klonolistny, buk czerwony i klon pospolity) rosnących na terenie parku otaczającym niemodliński zamek. Zabytkowy kompleks udostępniony jest od jakiegoś czasu do zwiedzania; tańszy bilet pozwala na zapoznanie się z przedzamczem, figurami mostu zamkowego, fosą i ogrodem zamkowym, w droższej wersji wejdziemy ponadto z przewodnikiem na Zamek Główny (szczegóły na oficjalnej stronie zamku). Wejście do zamku znajduje się we wschodniej części Rynku.

Po wykupieniu biletu (kasa za armatą, po lewej stronie) wchodzimy na dość rozległy teren przedzamcza, ograniczonego od zachodu i północy budynkami folwarcznymi.

Po prawej stronie widoczna jest już sylwetka Zamku Głównego, do którego prowadzi przerzucony nad suchą obecnie fosą most, ozdobiony figurami świętych. Przy moście, po jego lewej stronie rośnie pomnikowy okaz dębu czerwonego oraz 2 cisy o krzewiastej formie, również chronione jako pomniki przyrody.

Obwód pierśnicowy dębu któremu nadano imię „Leopold” wynosi 380 cm, wysokość drzewa 22 m, szacunkowy wiek 170 lat. W przyziemnej części pnia widoczny jest owocnik żółciaka siarkowego.

Jak już wspomniano wcześniej pod koroną dębu rosną 2 pomnikowe cisy: „Wiktoria” i „Feliks” o obwodach 112 i 124/87 cm i szacowanym wieku 200 – 250 lat.

Trzeci pomnikowy cis „Iwo” rośnie kilka metrów za mostem.

Obwód cisa wynosi 255 cm, wysokość 12 m, szacunkowy wiek ok. 400 lat.

Przyjrzyjmy się wreszcie zamkowi, to późnorenesansowa, czteroskrzydłowa budowla z wewnętrznym dziedzińcem. Na zdjęciach poniżej ściana frontalna zaakcentowana masywną wieżą bramną.

Obejdźmy teraz zamek kierując się w lewą stronę. Od razu zwrócimy uwagę na dwa potężne drzewa: buka pospolitego w odm. purpurowej i platana klonolistnego. Obydwa okazy posiadają status pomników przyrody.

Bukowi nadano nazwę „Brat Zdrówko”, jego obwód wynosi 390 cm, wysokość 25 m, szacunkowy wiek 200 lat.

Pomnikowemu platanowi nadano imię „Anna i Arkadiusz”. Obwód tego drzewa wynosi 490 cm, wysokość 28 m, szacowany wiek 160 lat.

Tylna część zamku prezentuje się również imponująco, choć uboższa jest w ozdobne detale architektoniczne. Przy odrobinie szczęścia można tu napotkać (lub w innej części parku) grupę młodych jeszcze danieli.

Przy południowo – wschodnim narożniku zamku rośnie okazały, wielopniowy egzemplarz jesionu wyniosłego. Jego obwód wynosi 570 cm, wysokość drzewa 20 m, szacunkowy wiek 250 lat. Niestety, wspomniana wyżej Uchwała Rady Miasta nie objęła go ochroną pomnikową.

Południowa ściana zamku posiada ozdobne, skręcone schody, prowadzące na taras.

Naprzeciw znajdują się kamienne ławy, ukryte w gąszczu sędziwych cisów, których wiek może wynosić nawet 200 lat.

Przy południowo – zachodnim narożniku zamku rośnie pomnikowy okaz klonu pospolitego w odm. Schwedlera.

Pomnikowemu klonowi nadano imię „Mikołaj”. Obwód pierśnicowy drzewa wynosi 364 cm, wysokość 20 m, szacunkowy wiek to 150 lat.

Idąc od klonu w kierunku mostu, mijamy kolejny warty uwagi okaz cisa pospolitego o obwodzie 155 cm i wieku ok. 200 lat.

Tyle możemy zobaczyć zwiedzając zamek indywidualnie. Więcej wrażeń dostarczy zwiedzanie zamkowych wnętrz z przewodnikiem. A jest co oglądać ! Nieprzypadkowo zajął 1. miejsce w internetowej sondzie Polskiej Organizacji Turystycznej TOP 5 zamków i pałaców w Polsce 2017 r.