Pomniki przyrody w Łęgowie (gm. Sulechów, lubuskie).

Łęgowo to jedna z 20 wsi gminy miejsko – wiejskiej Sulechów (pow. zielonogórski, lubuskie), położona w jej północno – wschodniej części. Zabudowania sioła otacza mozaika łąk i pól uprawnych, duży kompleks leśny (z pomnikami przyrody) rozciąga się po obu stronach drogi do Sulechowa. W Łęgowie rośnie najgrubszy w gminie i powiecie dąb szypułkowy o statusie pomnika przyrody zwany Łęgowiakiem. Drzewo mierzy w obwodzie 755 cm, wysokość ok. 25 metrów, szacunkowy wiek 350 – 400 lat. Więcej zdjęć i dokładny opis lokalizacji w artykule „Dąb Łęgowiak z Łęgowa„.

GPS N 52°07′58.4″ , E 15°41′08.3″

dąb Łęgowiak z Łęgowa

Dwa pomnikowe dęby zlokalizowane są przed wejściem do kościoła parafialnego pw. św. Stanisława bp, obok przystanku PKS.

GPS N 52°07′47.5″ , E 15°41′01.1″

Łęgowo - pomnikowe dęby przed kościołem jesieniąŁęgowo - pomnikowe dęby przed kościołemŁęgowo - pomnikowe dęby przed kościołem zimą

Drzewa mierzą w obwodzie 493 i 471 cm, wysokość obydwu to 27 metrów; tylko jedno zostało oznakowane tabliczką.

Łęgowo - pnie pomnikowych dębów przed kościołem

W sąsiedztwie kościoła znajduje się zespół pałacowo – parkowy składający się z ruin pałacu z XIX w., obszernego folwarku (na północ od pałacu) i założenia parkowego w stylu krajobrazowym, przechodzącego od południa w tereny leśne. W drzewostanie parkowym wyróżnia się pomnikowy okaz świerka pospolitego o obwodzie 336 cm i wysokości 32 m.

GPS N 52°07′45.6″ , E 15°41′07.1″

Łęgowo - pomnikowy świerkŁęgowo - pień pomnikowego świerkatabliczka na pomnikowym świerku Na granicy wsi, po prawej stronie drogi do Klępska, znajduje się pomnikowy egzemplarz dębu szypułkowego o obwodzie 465 cm i wysokości 23 metry.

GPS N 52°07′34.6″ , E 15°41′32.3″

Łęgowo - pomnikowy dąb przy drodze do Klępska jesienią

Łęgowo - pomnikowy dąb przy drodze do Klępska

Łęgowo - pomnikowy dąb przy drodze do Klępska zimą

Łęgowo - pień pomnikowego dębutabliczka na pomnikowym dębie

Aby trafić do kolejnych ciekawostek dendrologicznych Łęgowa należy cofnąć się 160 m od pomnikowego dębu do skrzyżowania i skręcić w lewo. Początkowo poruszamy się brukowaną drogą obok krzyża, po chwili droga skręca na południe i po 100 metrach rozwidla się. Skręcamy w prawo i po 200 m znajdujemy się na krawędzi lasu, po kolejnych 100 metrach ujrzymy tablicę opisującą robinię białą i drogowskaz do mocarnego przedstawiciela tego gatunku. Skręcamy w prawo i na granicy lasu i pola uprawnego odszukujemy najgrubszą robinię rosnącą w Lasach Państwowych.

GPS N 52°07′24.8″ , E 15°41′10.2″

tablica i drogowskaz do robinii w Łęgowie

Łęgowo - rekordowa robinia

Łęgowo - rekordowa robinia biała

Rekordowa robinia mierzy w obwodzie pierśnicowym (czyli 130 cm nad ziemią) 557 cm, jednak pomiar zgodny z zasadami dendrometrii powinien zostać wykonany na wysokości 70 cm nad gruntem – tutaj miarka pokazała 538 cm (październik 2022 r.). Drzewo niestety nie posiada statusu pomnika przyrody.

Łęgowo - pień ogromnej robinii

Wracamy na leśną drogę i poruszamy się nią dalej ok. 600 m aż dotrzemy na skraj śródleśnego pola uprawnego. Krawędź lasu po prawej stronie obsadzono szpalerem lip drobnolistnych, trzy okazy o obwodach 368, 487, 499 cm objęto ochroną pomnikową.

GPS N 52°07′06″ , E 15°40′57″

Łęgowo - grupa pomnikowych lipŁęgowo - pomnikowe lipy

tablica przy grupie pomnikowych liptablica przy pomnikowych lipach w Łęgowie

tablica przy pomnikowych lipach w Łęgowie

Łęgowo - pnie pomnikowych lip

Łęgowo - pień pomnikowej lipy

Jeden z dwóch pomników przyrody nieożywionej w gminie – głaz narzutowy o obwodzie 11 metrów – leży w lesie ok. 100 metrów od drogi Sulechów – Łęgowo. Więcej zdjęć i dokładny opis w artykule „Pomnikowe głazy narzutowe w gminie Sulechów„.

GPS N 52°07′06.8″ , E 15°39′59.1″

pomnikowy głaz narzutowy widok ogólny

Spod łęgowskiego eratyku można trafić do dwóch pomnikowych dębów szypułkowych zlokalizowanych w oddz. 75a. Leśnym duktem którym dotarliśmy od asfaltowej drogi do pomnikowego głazu idziemy dalej ok. 300 metrów, na skrzyżowaniu skręcamy w lewo i po 240 metrach w prawo. Po przejściu ok. 260 m trafimy na pierwszy pomnikowy dąb, rosnący na skraju śródleśnej polany położonej w zagłębieniu terenu.

GPS N 52°07′12.3″ , E 15°39′28.5″

las k. Łęgowa - pień pomnikowego dębu o obwodzie 486 cm

las w pobliżu Łęgowa - pomnikowy dąb o obwodzie 486 cmlas k. Łęgowa - pomnikowy dąb o obwodzie 486 cm

Drzewo mierzy w obwodzie 486 cm, wysokość dębu 24 metry; pień został oznakowany stosowną tabliczką, jednak zamontowaną od zakrzaczonej, trudno dostępnej strony.

las w pobliżu Łęgowa - pień pomnikowego dębu o obwodzie 486 cm Drugi pomnikowy okaz rośnie ok. 50 metrów na zachód od pierwszego, jego obwód wynosi 479 cm, a wysokość 23 metry.

Łęgowo - pomnikowy dąb o obwodzie 479 cm

las w pobliżu Łęgowa - pomnikowy dąb o obwodzie 479 cm

las k. Łęgowa - pomnikowy dąb o obwodzie 479 cm

Łęgowo - pień pomnikowego dębu o obwodzie 479 cm

las k. Łęgowa - pień pomnikowego dębu o obwodzie 479 cm

las w pobliżu Łęgowa - pień pomnikowego dębu o obwodzie 479 cm

Pomniki przyrody w Łagowie (pow. świebodziński, lubuskie).

Łagów to popularna miejscowość letniskowa (siedziba gminy) położona jest w centralnej części województwa lubuskiego, w powiecie świebodzińskim. Najstarsza część wsi znajduje się na przesmyku pomiędzy dwoma jeziorami – Łagowskim i Trześniowskim (Ciecz). Wjazdu do centrum strzegą dwie zabytkowe bramy: od zachodu Brama Marchijska z XVI – XVIII w., od wschodu Brama Polska z XV w.

Najważniejszym zabytkiem Łagowa jest górujący nad miejscowością zamek wybudowany przez joannitów w XIV w., w późniejszych wiekach przebudowany.

Z zamkiem sąsiaduje kościół  z XIX w. pw. św. Jana Chrzciciela, na jego terenie rośnie okazały dąb.

Drogą prowadzącą między kościołem a zamkiem dojdziemy do niewielkiego parku, ograniczonego brzegiem Jeziora Trześniowskiego. W zachowanym drzewostanie wyróżnia się kilka okazów, te najciekawsze posiadają tabliczki z nazwą gatunkową. W sezonie wegetacyjnym najbardziej fotogeniczny jest wspaniały buk w odmianie czerwonolistnej.

Wg rejestru w parku otaczającym zamek mają rosnąć 4 pomnikowe drzewa. Prawdopodobnie dwa z nich zostały wycięte, więc możliwe do odnalezienia są dwa egzemplarze: pomnikowy dąb oraz świerk.

Dąb szypułkowy posiada pień o obwodzie 435 cm, wysokość drzewa ok. 25 m, wiek 320 lat (C. Pacyniak).

Obwód pomnikowego świerka wynosi 260 cm, wysokość ok. 30 metrów.

By zobaczyć pomnikową lipę, należy przejść pod Bramą Marchijską i spacerować dalej ulicą B. Chrobrego. Lipa rośnie po prawej stronie drogi, na stromej skarpie przy budynku 9 (na wysokości ośrodka „Leśnik”).

Okaz mierzy w obwodzie 510 cm, wysokość drzewa ok. 25 m, wiek 256 lat (C. Pacyniak).

Na terenie Ośrodka Wypoczynkowego „Leśnik” zlokalizowany jest pomnikowy tulipanowiec amerykański.

Tulipanowiec mierzy w obwodzie 340 cm, wysokość okazu 23 m, wiek 220 lat.